De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland - Deel 10

Arthur: Ha die Joost! Zeg, jij was destijds de hoofdredacteur van Vinyl, een geweldig en vooral toonaangevend iconisch muziektijdschrift. Vinyl lag op mijn nachtkastje, samen met Hitweek, OOR en de Muziek Expres. De kinderbijbel van Anne de Vries had ik met satanische kreten ritueel verbrand in de moestuin van mijn ouders. Tot mijn bekering tot de punk was ik eclectisch als de pest en woei ik mee met alle muzikale winden. Ik ben een typische traversée du désert. 

Met enige schaamte moet ik opbiechten dat mijn eerste singletjes Ben van Michael Jackson en Isabelle van Les Poppy's waren. Qua muziek was ik zo gay als de neten, denk ik met terugwerkende kracht. 

Omdat ik altijd met oudere hippies omging, draaide ik aanvankelijk veel lieve poezelige vriendelijke hippieshitmuziek. Sweet Smoke met Just a Poke bijvoorbeeld. En toen had ik nog een Molukkers-fase (je kent dat wel, bloedmooie meisjes in het kamp in Lunteren, altijd nasi en bami, hun stoere broertjes op paarse, verchroomde Yamaha's die Bruce Lee nadeden met wurgstokjes en mij beschermden tegen de naziboeren van de Veluwe) met veel Eagles en Doobie Brothers. 

Op de muur van de HEMA in Ede kalkte ik tijdens de kaping in de Punt RMS en Mena Muria, de wapenspreuk van de Republik Maluku Selatan. Wat dat inhield boeide niet want het ging me om die meisjes. Bij de Eagles hoorde een strenge Molukse dresscode van suède jasjes met slierten, soulbroeken met bespottelijk wijde pijpen, cowboylaarzen met klikkers en verzorgd lang haar. Schelden deed ik in het Maleis met een tempo doeloe-accent. Punk zou een einde aan dit alles maken.

Tussendoor was ik even disco,  maar ik kon nog steeds mijn woede en mijn Weltschmerz niet kwijt! En toen kwam de punk. Beng! Ik verfde mijn haar gifgroen en droeg zijden pyjamajasjes van mijn pa, en in mijn New York Dolls-fase droeg ik vleeskleurige Wehkamp-corsetten van mama. Jij was net als ik punk. Was jij ook zo boos als ik op de wereld? En hoe verklaar je dat Morrissey en John Lydon nu heerlijk rechts zijn, want deze aflevering van de Boze Blanke Man gaat natuurlijk over Boze Blanke Muzikanten. En dan heb ik het niet over Arlo en Woody Guthrie, Joan Baez en Bob Dylan. Veel te soft!

Wat nu

Vorige weken beschreef ik hoe het koopkrachtherstelpakket de inflatie verder zal aanwakkeren. In die context schreef ik ook wat dan de hoofdoorzaken zijn van de inflatie, om zo tot een betere oplossing te komen. Die oorzaken zijn een veel te ruim monetair beleid, en, daarmee samenhangend, de grote overheidstekorten in de eurozone die gefinancierd werden door schulden. Eenzelfde beeld was waar te nemen in bepaalde bedrijfssectoren en bij particulieren. Dit alles werkte dus (uiteindelijk) inflatoir. Vandaag komen de andere hoofdoorzaken aan bod: de te snelle Groene transitie en het geopolitieke spel met Rusland.

Een groot punt in het inflatiedossier is de transitie naar groene energie. De gasprijs nam namelijk al toe voordat Poetin Oekraïne daadwerkelijk aanviel. Reden hiervoor was dat de groene energie uit wind, zon en water (uit Noorwegen) door de slechte zomer flink tegenvielen. Hierdoor moesten de gasvoorraden worden aangesproken. Dit is dan ook één van de grootste problemen aan groene energie: de levering is niet constant doordat de windsnelheid verandert, de zon minder of niet schijnt, of dat waterniveaus niet voldoende zijn. Dit lijkt een klein probleem maar is dat niet.

Ons stroomnet in Europa is het meest geavanceerde op aard en dat moet ook wel. De netbeheerders moeten altijd zorgen dat het aanbod en vraag precies in evenwicht zijn. Het betreft hier de frequentie die in een zeer smalle bandbreedte moet blijven anders zou het netwerk beschadigd kunnen raken en kan de stroom tevens uitvallen. Er zit een zeer geavanceerd "handelsplatform" achter dat continu voor deze balans moet zorgen. Soms zijn er incidenten waar de vraag en aanbod dreigen uiteen te lopen. Helaas lopen deze incidenten flink op, in 2021 al met meer dan 50%.

De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland, deel 9

Laat ik er maar meteen inknallen met deze heerlijke, onbekend gebleven vrolijke carnavalskraker van een piepjonge Theo van Gogh!

En dan nu de serieuze kant van Theo. Ik ging op Blijburg aan Zee flitstrouwen met PvdA-politica Edith Mastenbroek en Theo van Gogh zou ons huwelijk inzegenen in de hoedanigheid van imam. Zijn preek zou gaan over de zegeningen van de multiculturele samenleving en de islam. In zo’n jurk dus, met een passend hoofddeksel. Mijn goede vriend Adjiedj Bakas, trendwatcher des vaderlands met een emigratie-achtergrond, had dat bedacht en het werd meteen een razend succes: Theo van Gogh als imam. De bijzonder ambtenaar van de gemeente Amsterdam was rabbijn Rob Oudkerk, die had net dat akkefietje op die afwerkplek aan de Theemsweg achter de rug had en het leek Edith en mij leuk dat Oudkerk een preek ging houden over huwelijkse trouw. Rob Muntz was televisiedominee, en mijn goede vriend Klaas Vos van de VPRO, die echt dominee is, zou een christelijke preek houden over de liefde. Enfin. Een week voor mijn bruiloft werd Theo afgeslacht.

Ik maakte met Rob Muntz het bekroonde radioprogramma De Inburgerking en we waren onderweg naar Hilversum om onze wekelijkse show te monteren. Toen hoorden we dat afschuwelijke nieuws. We hebben staan janken en gingen aan de slag. Robbie was Theo drie dagen voor de moord tegen toevallig tegengekomen op straat en maakte het laatste interview met van Gogh. "Ben je niet bang dat ze je gaan vermoorden, Theo?" vroeg Robbie. "Nee," zei Theo, "want ik ben de dorpsgek." Famous last words. Luister en huiver.

Jippie! We krijgen Anna Nyström, allemaal

Er was een tijd dat de gemiddelde PvdA-er het kwijl uit de bek spoot, als Zweden ter sprake kwam. U weet wel: het Zweedse model. Het was een middel tegen prostitutie, racisme en eigenlijk iedere vorm van ongelijkheid. Je kon het zo gek niet bedenken of Zweden deed het al. En wij, vrije jongens, bloednerveus omdat we wisten dat wij de volgende zouden zijn. Maar goed, dat was tot deze week. Plotseling kijkt het rechtse volksdeel watertandend de Noordzee over...

De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland, deel 8 (tevens: Stamcafé)

Ik zat met Rob Hoogland, met wie ik Foute Jongens deel 1 en deel 2 schreef (de voltallige redactie van GS was aanwezig bij de vernissage, plus Barry Hay en René van der Gijp), te chatten over boze blanke columnisten en ik vroeg mij af waarom vooral de Telegraaf daar het patent op lijkt te hebben: Johan Luger, alias Pasquino, Jacques Gans, Leo Derksen en Hoogland zelf uiteraard. Oom Rob volgde Derksen een eeuwigheid geleden op als columnist. Overigens gefeliciteerd met uw jubileum, oom Rob: 50 jaar persmuskiet! Hoe gaat u dat vieren?

Rob Hoogland: Dat ga ik u niet aan uw neus hangen, mijnheer Van Amerongen. Het risico is mij te groot dat u dan samen de heer R. Muntz, sinds jaar en dag uw kompaan in het kwaad, het feest komt versjteren met medeneming van de meest uiteenlopende verdovende middelen. Ik vier het in bescheiden kring, met hooguit 500 gasten. U zult er eerst na afloop iets over vernemen in het Stan Huygens Journaal.

Welke boze columnisten moeten we vandaag de dag beslist volgen?

Rob Hoogland: De columnisten die ik ken worden alleen boos als hun declaratie te laat wordt uitbetaald.

Volg jij Debby Gerritsen in het Algemeen Dagblad? Die had laatst een geniale column met de titel: Ik had ontelbare gesprekken die niet verder kwamen dan ‘Hoi’ of ‘Neuken?’ Dat heb ik dus altijd met mijn lezers (m/v), die zeggen niet eens meer 'hoi' maar roepen meteen: 'neuken, Van Amerongen?'

Rob Hoogland: Ik heb weleens iets van mevrouw Gerritsen gelezen. Daarna tikte ik haar naam in op Google Images. Sindsdien vraag ik mij af wat je in vredesnaam anders met haar moet doen. Maar misschien komt dat ook doordat ik ooit de film Debby Does Dallas zag. Daar wordt een mens toch door gevormd.

Wat is eigenlijk het verschil tussen linkse en rechtse Boze Blanke Columnisten? En wat is het verschil tussen jou, onze goede collega Han van der Horst (tien centimeter langer dan jij) van de Joop en Sander Schimmelpenninck, de schelddwerg uit Hengelo, en jouw geliefde Frits Abrahams? Vertolken jullie alle vier niet de stem van de lezer bij jullie kranten? Preken voor eigen parochie?

Rob Hoogland: Daar bestaat geen verschil tussen, mijnheer Van Amerongen. We willen allemaal maar één ding: aandacht. Frits Abrahams ken ik vooral uit de tijd dat hij hockeyverslaggever was voor de Volkskrant. Zo versloegen we allebei het WK hockey van 1978 in Buenos Aires, waar ik vooral hockeyers interviewde en Frits Dwaze Moeders. Toen al was hij een PvdA-zuurpruim. Als ik het goed heb geteld werkte hij daarna nog bij 241 andere media, voordat hij bij NRC Handelsblad terecht kwam. Overal ging hij met ruzie weg en volgens hem was dat nooit zijn schuld. Han van der Horst mocht ik één keer ontmoeten, tijdens een optreden samen met u en hem op het SS Rotterdam. Ik vond het een aardige man, lekker dwars en met veel kennis van zaken. Sander Schimmelpenninck blaast weliswaar heel hoog van de toren, maar laten we niet vergeten dat het joch nog in zijn proeftijd zit. Ik moet altijd lachen als hij er op Twitter in slaagt om zijn tegenstanders te laten schuimbekken. Ze duiken allemaal en dat is natuurlijk zijn bedoeling. Ik moet wel toegeven dat het dédain waarmee hij over mensen van buiten de randstad spreekt soms over het randje gaat. Voorbeeld: een column van deze week. Denigrerender en stigmatiserender kon het niet. Vervang in die column het woord plattelander door allochtoon en de Volkskrant-ombudsman heeft een week werk. Verder zijn wij heel goede vrienden hoor, Sander en ik. Zo trekken wij gezamenlijk ten strijde tegen de anonimiteit op Twitter. Onlangs werd er een heel leuke foto van ons gemaakt, die ik hieronder zal afdrukken.

14 miljard

Vorige week werd het koopkrachtpakket van EUR 14 miljard besproken. Kwam er op neer dat het koopkrachtpakket eerder inflatoir zou werken aangezien de overheid die EUR 14 miljard niet zou bereiken door zichzelf kleiner te maken, maar door deels te lenen, waardoor de aanbodzijde dus groeit wat dus tot hogere prijzen zal leiden. In dit deel wordt één van de hoofdoorzaken van de inflatie besproken: monetair beleid. In deel drie wordt greenflation en de geopolitieke toestand omtrent de Russische inval besproken.

De hoofdoorzaken van de inflatie, zijn ruim monetair beleid, overhaaste groene transitie, de Russische inval en de daaropvolgende sancties op Russische energiebronnen, en fiscaal onverantwoord beleid. Dat laatste is deels aan bod gekomen in deel 1, en vandaag staat het monetair beleid op het menu.

De ECB heeft sinds de kredietcrisis in 2008 veel voor de kiezen gehad. Deze crisis leidde al snel tot de eurocrisis en na allerlei conflicten en noodmaatregelen, ging de ECB over tot QE in 2015. QE staat voor Quantitative Easing en heel simpel gezegd “print” de ECB geld waarmee het staatsobligaties (staatsschulden) van de eurolidstaten koopt. Hiermee bereikte het verschillende doelen.

Allereerst had dat een drukkend effect op de rentes van staatsobligaties (van de lidstaten), want meer kapitaal ging eenzelfde hoeveelheid staatsobligaties najagen, waardoor de prijs omhoog en dus de rente erop omlaag ging (hoe een obligatie werkt wordt hier uitgelegd). Overheden konden daardoor goedkoop lenen en schulden die afliepen goedkoop/goedkoper herfinancieren. Overigens waren er meer programma’s zoals bijvoorbeeld de LTRO’s om de liquiditeit in de markt te pompen; tezamen met QE werd dit monetair beleid omschreven als ruim.

Als auto-immuunziekten nog niet bestonden, zouden ze door een D66-er worden uitgevonden

Als het aan D66 ligt krijgt u het koud deze winter. Want de planeet is natuurlijk belangrijker dan de burger. Dat die burger thuis zit te kleumen, terwijl op de staatsbuis het klimaat opwarmt, zal ze worst wezen. 

Nog nooit had u een probleem waarvan u dacht: dit is nu typisch iets waar ik een D66-er voor nodig heb. D66-ers kunnen niks, maar zijn de hele dag ijverig bezig de wereld te redden van problemen die ze zelf verzinnen. Als auto-immuunziekten nog niet bestonden, zouden ze door een D66-er worden uitgevonden. De partij noemt zich liberaal, zolang maar precies gebeurt wat de steriele apenbreintjes van de Kaags en Jettens van deze wereld kunnen bevatten.

De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland, deel 7

Op 28 september aanstaande briest en raast Pamela Hemelrijk alweer 13 jaar niet meer in het ondermaanse. Ze is in de vergetelheid geraakt en ik moest denken aan de dichtregels van J.C. Bloem:

Niet te verzoenen is het leven.
Ten einde is dit wellicht nog 't meest:
Te kunnen zeggen: het is even
Tusschen twee stilten luid geweest.

Hemelrijk schreef tot 2002 artikelen en columns voor het Algemeen Dagblad. Het waren sappige polemieken en scheldbrieven die niet onder deden voor de heerlijke vuilbekkerij van Lodewijk van Deyssel, bij mijn weten de eerste valse nicht in de vaderlandse bellettrie. Een voorbeeld van haar geweldige schrijfstijl is haar antisocialistisch manifest: 

Telkens als ik en plein publique verklaar dat ik het socialisme beschouw als een perverse ideologie; dus niet als een op zichzelf loffelijk en nastrevenswaardig ideaal dat helaas in de praktijk faalt door tegenwerking van gewetenloze egoïsten, maar als een intrinsiek onrechtvaardig en immoreel, om niet te zeggen crimineel systeem, dat onvermijdelijk gedoemd is om uit te draaien op totale zelfdestructie of totale dictatuur (ja hoor eens, zo denk ik er nu eenmaal naar eer en geweten over, en dan kun je daar ook maar beter rond voor uitkomen, zeg ik altijd maar) dan valt dat in het algemeen nogal slecht. Gek genoeg worden dan niet alleen de socialisten kwaad; zelfs de VVD'ers en de christendemocraten in het gezelschap tonen zich geshockeerd. Zo diep zit het er bij iedereen in dat socialisme gelijk staat aan rechtvaardigheid, barmhartigheid, menslievendheid en voorspoed. Zo diep is het in ons onderbewuste gehamerd dat je een zelfzuchtig monster bent als je bezwaar maakt tegen gedwongen solidariteit en gedwongen egalitarisme, eenzijdig opgelegd door een leger zelfbenoemde filantropen die niet met de collectebus rondgaan maar met een dwangbevel, en zich in ruil daarvoor ook nog eigenmachtig een vet jaarsalaris toeëigenen uit de opbrengst.

De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland, deel 6

Arthur: Ha die Joost, lang niet gezien! Onze briefwisseling, met als titel De Libelle voor Boze Blanke Mannen, eerst op jouw website en later op The Post Online, dateert alweer van een eeuwigheid terug. Is jouw definitie van de BBM veranderd mettertijd? We hadden het destijds over Janmaat, Joop Glimmerveen, Eite Homan, Henk Ruitenberg van de CP'86 en Geert Wilders. Past een Baudet bijvoorbeeld in dat rijtje? Zullen we een soort Meetlat maken voor BBM'ers, zoals Opzij destijds een meetlat had voor feministen (hoeveel kost een pak melk, een halfje wit en een Tarzan)? En hoe zit het eigenlijk met de Boze Blanke Vrouw (Caroline van de BBB?), de Boze Marokkaan, de Boze Turk, de Boze Surinamer, de Boze Chinees? Ik wacht in spanning op je antwoord, kompel!

de beste oplossing voor inflatie is inflatie

De plannen van het kabinet om mensen te helpen het hoofd te bieden aan de hoge inflatie zijn deels uitgelekt. Zoals het er nu naar uit ziet, is het plan een markante combinatie aan maatregelen die meer met populisme te maken hebben dan met het bestrijden van de inflatie. Het huidige pakket tracht dus een beetje aan koopkrachtherstel te doen in 2023 door vooral een simpele herverdeling. Het is als een teek die besluit miljarden ergens anders te zuigen. Maar wordt de koopkracht hiermee hersteld op korte termijn? En op lange termijn? Worden de oorzaken aangepakt? En daar wringt de schoen.

Zo werkt het koopkrachtpakket eerder inflatoir, waardoor het koopkrachtherstel voor 2023 deels teniet zal worden gedaan en de Nederlandse burger in de jaren daarna wederom met de gebakken peren zullen zitten. Hoe zit dat?

Nou, in de huidige situatie is het de bedoeling om de economie zodanig af te stompen dat er vraagdestructie plaats zal vinden. De ECB doet dit door o.a. de rente te verhogen. Als het aanbod gelijk blijft, maar de vraag uitvalt, dan zullen de prijzen niet meer stijgen en op een gegeven moment zelfs dalen. Symptom solved, zeg maar.

Maar de overheid maakt een zeer groot gedeelte van de vraagzijde uit, waardoor hogere uitgaven juist inflatoir werken. Nu zal die EUR 14 miljard van het koopkrachtpakket dus niet bovenop de al ingecalculeerde overheidsuitgaven van 2023 komen, maar dat het honderd procent gefinancierd wordt door het verschuiven van belastingen is een utopie; een deel van het pakket zal worden gefinancierd met leningen en daarmee komt er per saldo dus meer vraag in plaats van minder vraag in de economie. De regering werkt dus met dit pakket het plan van de ECB (deels) tegen.