Geenstijl

"Er wordt oorlog tegen ons gevoerd" en (echt waar): "Waarom heet het patatje oorlog en geen patatje vrede? Omdat het wit met bruin is!" Zulks tekende GS’ Bart Nijman gisteren op uit de mond van een zwarte activist op een anti-racisme-dingetje in Amsterdam. We kunnen derhalve concluderen dat de strijd tegen racisme en islamofobie gewonnen is, wat rest zijn de achterhoedegevechten in de snackbar. Het frietkot: brandpunt van haat en onverdraagzaamheid. Ook was rapper Appa aanwezig, bekend van zijn tirades tegen Israël. “Ik ben klaar met deze zionistische honden die uit zijn op ons geld en bloed!” is een gevleugelde uitspraak van de muzikant. Het is als bij het hondenfluitje: alleen de doelgroep hoort wat er echt wordt bedoeld: de joden natuurlijk. Rapper Appa is daarmee in zekere zin een jongere versie van Dries ‘Ik ben een Ariër’ Van Agt: het gaat om de onderliggende boodschap.

Frank Buis Terugkijk Video die van gisteren is. De Dag Tegen Racisme in Amsterdam was ook dit jaar weer een eclatante mislukking. De enthousiast aangekondigde manifestatie trok slechts een paar honderd usual suspects uit de telefoonklapper van de Internationale Socialistische kraakbeweging, beroepswerklozen uit de Bijlmer met een blackfacefobie en uiteraard een buslading boeroepende bloemetjesjurken uit het biodanza-circuit van Anja Meulenbelt. Op de Dam waren evenveel polities (50) als demonstranten (50). De glorieuze Mars der Beschaving naar het Museumplein viel nauwelijks op in het reguliere zaterdagverkeer in de hoofdstad. Maar het allerergste was nog dat RTL-coryfee, UNILEVER-goudmijn, RABObank-posterboy en Wehkamp-kledinghosselaar Humberto Tan zich ter podium [vanaf 1:30] encanailleerde met narcistische jihadistische homofobe maatschappij ontwrichtende antisemieten als Al-Jaberi en straatvlegelstukstront Appa. Bah Humberto, Bah. Kaalkopje. Bonusvideo. Vingerwappende schreeuwvlegel Rifappa vanuit andere angle.

Het was weer een feest der democratie. Een senator die de pensioenpremies niet betaalde, met misleiding een loonverlaging afdwong en ook nog eens een paar ton subsidie verduisterde, wordt door nog senielere bejaarden herkozen in de partij 50Plus. Erger nog, de tweede Senaatszetel is in zicht. De VVD laat duidelijk blijken dat de reservebank leeg is. Pas na de verkiezingen uiteraard. Het is niet de bedoeling dat u uw stem laat leiden door benoemingen. Twee Kamerleden zijn uit de coulissen getrokken in de luwte na de verkiezingen, waar werkelijk geen enkele lezer nog op politiek nieuws zit te wachten. De nieuwe minister van Justitie Ard van der Steur heeft geen enkele dag bestuurlijke ervaring. Nul. Raadslid en Kamerlid geweest, partner in een advocatenkantoor, heel even eigenaar van zijn eigen trainingsclubje, docent aan de Universiteit Leiden, maar nooit zelf aan het roer, of lid van het dagelijks bestuur dat aan zo`n roer staat. Uit dertien jaar ervaring bestuurders controleren volgt niet de competentie zelf te kunnen besturen.

Een sprekend voorbeeldje van #TTIP. Dit krijgen wij straks ook als we besluiten iets duurzaams te willen doen. pic.twitter.com/Cba3ntZBtu

— Tim de Gier (@timdegier) March 21, 2015

Complexe dingen terugbrengen tot de schokkende eenvoud. Dat is wat we met het monumentale TTIP handelsverdrag tussen de EU en de VS moeten doen. Eerder met behulp van Arjen Lubach, nu met een simpele case study: Mexico wilde 'kanker in een blikje' verbieden, maar er is een TTIP-achtig verdrag tussen Mexico en de VS, genaamd NAFTA. Dus Amerikaanse bedrijven klaagden Mexico aan, kregen hun zin en Mexico mocht miljarden dokken aan een bedrijf. (NAFTA blijkt éénrichtingsverkeer: Amerikaanse suikerproducenten konden jarenlang het Mexicaanse suiker buiten de deur houden middels een 'exemption'). Als handel een spelletje 'papier, schaar, steen' zou zijn, is het verdrag het papier, bedrijven de steen en landen de schaar. De enige manier waarop landen het winnen van bedrijven is als ze de schaar in het verdrag zetten. In alle andere gevallen wint het bedrijf. Want fuck soevereiniteit. TTIP zal Amerikaanse bedrijven de troefkaart geven over regelgeving in Europese landen. Jesse Klaver kaartte eerder deze week aan dat bedrijven de ins en outs van TTIP beter kennen dan landen, mede door de geheimhouding rondom de onderhandelingen. En volgens econoom Jeronim Capaldo levert het nauwelijks een boost op aan de Europese economie. Intussen roept EU-despote Malmström alvast dat TTIP onvermijdelijk is. Dat zijn een hoop enge factoren bij elkaar. Enige hoop is de Duitse minister van Economische Zaken Sigmar Gabriel vandaag dreigt uit de onderhandelingen te stappen als het Europa schaadt. Doe maar. Het schaadt Europa en de EU probeert ons er ongezien in te fietsen. TTIP is de dood van de soevereine staat. Make it stop. Na het zoet de zuurkool: Volgens BerlijNOSser @Wol wordt Sigmar Gabriel in Duitsland inmiddels afgeschilderd als 'lone ranger' en wil Merkel dit jaar nog de envelop van TTIP dicht en met postzegel en al naar Washington sturen. Scheisse.

En Mutti Merkel zei gisteren dat ze hoopt dat TTIP voor het eind van het jaar afgesloten zou worden. Ik zeg het maar even. Juichkippen.

— Jeroen Wollaars (@wol) March 21, 2015

Hadi Hairan in de mailbox. De in 2010 uit Afghanistan gevluchte journalist werkt aan een roman - De Hondenstaat - en stuurde ons het openingshoofdstuk. We kennen Hairan nog van twee eerdere stukken op GeenStijl. Na de aanslag op Charlie Hebdo stuurde hij ons het in afschuw geschreven 'Cartoons en condooms'. Daarna volgde nog een repliek op de But Brigade, getiteld 'Maarzeggers en de moraalpolitie'. Ditmaal dus een hoofdstuk (2500 woorden) van het boek waar hij aan werkt. "Mochten jullie het interessant vinden voor GeenStijl-lezers, mag je dit plaatsen. Dan hoor ik ook misschien wat reacties over hoe zoiets wordt ontvangen in het Nederlandstalig gebied, aangezien ik hier nieuw ben." Bij dezen dus. Een prima verhaal voor bij het oppokende vuurtje van de internationale brandhaard. Het was eindelijk zo ver dat Al-Kalbi over voldoende jong en bloeddorstig gevolg beschikte, hij had er jarenlang hard aan gewerkt, en nu was het tijd om zich tot het hoofd der alle honden uit te laten roepen. Aanvankelijk had hij zichzelf het hoofd der alle dieren beschouwd maar later zag hij van dat idee af omdat dat simpelweg irreëel en onbereikbaar was, hij wilde nu hetzelfde bereiken maar dan op een andere manier. Daarvoor had hij het hondisme ontwikkeld, een extreme ideologie die tot doel had alle niet-honden tot honden of af te maken. Op die manier kon hij als het hoofd der alle honden toch de absolute overheerser der alle dieren worden. Over de timing om die hondenfantasie van onbeperkte machtsuitoefening, ongehinderd bloedbaden aanrichten en ongelimiteerd vandalisme en vernielingen op gang zetten, had hij ook niet lang hoeven te piekeren; op een betere tijd kon hij niet wachten gezien de leeuwen en de tijgers té moe, gemakzuchtig en droomloos waren geworden, de paarden en de koeien té verkoeid, de beren slechts erop uit hun gebied uit te breiden, de wolven en de katten het te druk hadden, de kamelen té dronken waren en de geiten en schapen überhaupt niet zo belangrijk waren om er rekening mee te houden. Hij liep heel tevreden langs de rivier en zonder om te kijken klom overtuigd op een niet zo hoge rots waar vlakbij zich veel bomen bevonden, luisterde eventjes naar het doffe geneurie van het stromend water enkele meter verderop en wachtte ongeduldig totdat iedereen plaats had genomen. Op de rand van de rots veegde hij het bloed, dat op zijn bek gestold was van het doodmartelen van de drie honden die avond, weg en ging zitten. Hij wierp een snelle blik rond, keek de vieste en meest gevaarlijk uitziende honden in de eerste rij een voor een in de ogen en voelde zich apetrots want eindelijk was er een einde gekomen aan zijn lange reis van een kleinschalig crimineeltje tot het hoofd der alle honden. Maar meteen spuugde hij het woord ‘aap’ van zijn gedachten uit, nee, hij was nu hondentrots, de aap telde niet meer mee, de vocabulaire moest ook bekeerd worden tot het hondisme.

Tweets about ING opzeggen Leuk administratief klusje voor het weekend. De rekening bij ING of ABN/AMRO opzeggen. Een soort van morele bank run zeg maar, met dank aan de tendentieuze berichtgeving door de CAO-slaven van Nieuwsuur. Die graaifukkers bij de Bank doen moeilijk over hypotheken en MKB-kredieten voor de starter/ondernemert. Maar wel dikke bonusii voor zichzelf regelen!!!1! en spaarrente beneden het nulpunt draaien. Of opzeggen helpt om die graaicultuur te stoppen weet natuurlijk niemand. Maar het lucht natuurlijk lekker op om even VPRO Tegenlicht uit te hangen. Ga snel naar ING.NL. Na de break de realtime ToedeledokieTracker van ABN/AMRO.

Een fatsoenlijke vechtpartij vindt plaats tussen twee gelijkwaardige personen, met blote vuisten en zonder inmenging van omstanders. Wapens blijven thuis en het gevecht wordt direct gestaakt zodra de tegenstander weerloos op de grond ligt. De regels zijn doodsimpel en tóch lapt de krankzinnige scholiere uit het bovenstaande filmpje ze allemaal aan haar laars. Zij trapt het uitgeschakelde slachtoffer meermaals tegen het hoofd (het zogenaamde 'kopschoppen') en spuit haar met pepperspray (!) in het gezicht. PEPPERSPRAY. Hoe komt zo iemand überhaupt op het gestoorde idee?! Dan zit er toch ergens een steekje los hoor, zowel bij die donkere meid als haar handlanger die buiten beeld blijft. Slechts een toeschouwer uit de nieuwe generatie 'sterke schouders' doet een poging tot ingrijpen. Ieder andere aanwezige staat erbij en kijkt ernaar. Stelletje medeplichtige lafaards.

In de dagen dat Nasser, Sadat en Moebarak farao van Egypte waren (1952-2011), werd het getolereerd wanneer beroepsmoslims, media-types en stukjesschrijvers hardop droomden van een islamitische staat. Ook op de staatstelevisie stonden bevlogen verhalen over de zegeningen van zo’n staat dagelijks op het menu. Af en toe werd de opwinding te groot, dan greep de regering in, en verdween een populaire opwekkingsprediker van de ene op de andere dag van het scherm. Het probleem van het messiaanse verlangen naar een islamitische staat werd daarmee niet opgelost, kon waarschijnlijk ook niet opgelost worden – maar het werd gemanaged. Zo nu en dan werd er een voorbeeld gesteld, en werd er een fundamentalistische leider opgepakt, beschuldigd van het een of ander, en geëxecuteerd door ophanging. Soms waren dat niet eens de echte leiders van de fundamentalistische actiegroepen, maar net iets te populaire predikanten waar de regering eigenlijk überhaupt wel van af wilde. Dictatoriale regimes hebben nu eenmaal graag het monopolie op populariteit. Het straatbeeld werd door dit kat-en-muis-spel beïnvloed: na bijvoorbeeld de arrestatie van een zekere Shukri Mustafa in 1977 verdwenen als bij toverklap de baarden uit het straatbeeld. De regering had de leden van de groep van Shukri gearresteerd en berecht, vooral om de echte fundo’s een realistische indruk te geven van wat hen boven het hoofd hing wanneer de regering daar zin in zou krijgen, niet zo zeer omdat de leden van die groep nu zelf zo gevaarlijk geweest waren. De echte haatbaarden telden vervolgens hun knopen, kochten een scheermes en keken in de spiegel.

Joden zijn niet louter de kanarie in de kolenmijn. Zij zijn tevens het onderwerp van de lakmoesproef waaruit de kwaliteit van iemands realiteitstoetsing accuraat valt af te leiden. In deze tweets werd Marcouch gevraagd of het niet wat frappant was dat een rabiate jodenhater als rapper Appa spreker is op een manifestatie tegen o.a. antisemitisme. Marcouch antwoordde het bovenstaande. Eerst even over die Appa, die uitgelezen haatlim die de NPO besloot salonfähig te maken, want NPO. Appa is niet "vooral een grote straatvlegel." Hij is een van de meest effectieve vertolkers van de islamitische onderbuik, en het aantal moslims dat hem onomwonden tegen durft te spreken op sleuteldossiers als de oorzaken van radicalisering, VvMU in relatie tot de profeet, Palestijnen, Israël en jodendom, is op een halve hand te tellen. Daarbij spreekt Appa voor een grote straatvlegel bovengemiddeld vloeiend en eloquent Engels. Appa is helaas meer dan een botte ongeletterde polemist: hij is de personificatie van wat de meerderheid van Nederlandse moslims in hun woonkamers zeggen, en in de buitenwereld denken. Dan de vaststelling dat Wilders, Le Pen & co de grootste antisemieten zijn. Dat is niets minder dan een groteske leugen en een moedwillige verdraaiing van feiten. Om socioloog Michel Wieviorka maar gelijk even te citeren: "Het nieuwe antisemitisme lijkt een stuk gevaarlijker. Jean-Marie Le Pen heeft verwerpelijke opvattingen, maar hij schiet niemand dood. Mohammed Merah wel." Onderzoek na onderzoek toont het aan: Joden zijn de nieuwe joden, moslims de nieuwe nazi's. Een studietje hier, een studietje daar, oh en hier ook nog eentje. Allemaal tonen ze eenzelfde onweerlegbare waarheid aan: in het meest gunstige geval haat de helft van alle moslims joden. Het zijn moslims die Europa onleefbaar maken voor joden. Anti-joodse sentimenten zijn een integraal element van de Europees-islamitische cultuur, terwijl manifest inheems-Europees antisemitisme op z'n best een marginaal fenomeen is, een cultureel relikwie. Marcouch heeft zijn laatste restant van "nuchter integratievoorbeeld" verspeeld en zet bovendien de integratie-portefeuille binnen de PvdA op scherp: hij loopt vanmiddag wel mee in de demo, de PvdA-integratiewoordvoerder niet.

De afgelopen maanden zijn Rusland en de NAVO de lengte van hun nucleaire piemel aan het laten zien. Rusland heeft begin deze week een spontane militaire oefening verricht, waarbij kernwapens gericht zijn op NAVO-doelen. Eerder gaf Poetin toe overwogen te hebben zijn kernwapens op scherp te zetten vanwege de annexatie van de Krim. En ook in de internationale wateren rond de Noordpool heeft Poetin een droogneuk-oefening met nucleair speelgoed gehouden de afgelopen tijd. De NAVO op haar beurt heeft stoer lopen doen met enorme militaire oefeningen in de Zwarte Zee en in Noorwegen. Rob van Wijk noemt in zijn column in Trouw nog wat voorbeelden. Lekker destabiliserend roeren in de Koude Oorlog-pan van Oost-Europa, met als huidige inzet de Oekraïne. U weet wel, de/het/een Oekraïne dat Hans van Baalen (VVD) alvast prematuur voor de EU claimde met zijn 'we have won', wat hij deed op mandaat van God. Jup. In de Europese Federale Fantasie van Van Baalen (e.a.) wordt de Oekraïne een oostelijke vazalstaat, in de realpolitik van Poetin niet. En dat verschil van mening leidt tot een steeds penibelere situatie. Met name in de Oekraïne, hoewel niemand daar door alle propaganda nog het bloederige horrorbos ziet. Zal Van Baalen nog vaak aan zijn historisch Maidan-blunderwoorden denken straks, als Europa veranderd is in een post-apocalyptische Mad Max-woestijn dankzij escalerende spanningen tussen een dictatoriale Poetin, dwangneurotische spierballentaal van de NAVO en die slappe zakken die voor Europese leiders door moeten gaan? Ons denkt van niet. Leiders, hoe slap hun testikeltas ook is, weten zichzelf meestal uitermate goed te redden van de oorlogen die ze zelf gecreëerd hebben. Het is om mannen als Hans van Baalen dat wij zenuwachtig worden van dit nucleaire schaakspel.