Geenstijl

Terwijl iedereen (van Holman tot Bregman) zich de teffes filosofeert hoe terreur het hoofd te bieden, geeft de Brusselse ploflim Khalid el Bakraoui het antwoord in zijn testament: shampooreclame! Hunnie zijn zwaarallergisch voor shampooreclame. Verdomd, hoe geniaal. Dan gaan we dat regelen. Op iedere straathoek. Shampooreclame. Metershoge doeken aan flats. Shampooreclame. Giga flatscreens in binnensteden met 24/7 shampooreclame. Alle abri's en bushokjes: shampooreclame. Speciale themakanalen met de hele dag shampooreclame. RTL Shampooreclame. NPO Shampooreclame. SBS Shampooreclame. NOS Zomercolumn met Dionne Stax onder de douche, met shampoo. Reclamevliegtuigjes met shampooreclame. Dode bomen weer levend met iedere dag voorpaginagrote shampooreclame. Schoolshampoo! Een ministerie van shampooreclame! Shampooreclame die zo sterk is dat ze dwars door adblockers heenkomt. Bioscopen weer tjokvol wegens 72 shampooreclames met 3D en geurbelevenis. Shampooreclame hoofdsponsor KNVB, wielrennen, schaatsen en de nieuwjaarsduik. Heil Fa! Heil de wilde frisheid van limoenen! En dan nu shampooreclame...

Kwaadaardig zwakzinnige baggerjournalistiek vandaag weer in de Volkskrant. Het kwaliteitstabloidje van De Persgroep suggereert heel smerig dat uw aller GeenStijl geschreven zou hebben dat ene Sanne Vogel gekeeld zou moet worden door een moslim terwijl haar huis leeggeroofd zou moeten worden omdat ze geen Hollandse vent zou kunnen krijgen want omdat ze een moffenhoer is. Lees het Volkskrant interview met Sanne Vogel en/of Gewraakt Fragment alhierboven. Wat een ranzige onzin. Dat hebben wij op de GeenStijl nooit beweerd (en daar is bewijs van), en die mevrouw Sanne Vogel komt sowieso maar 1 x voor in de roemrijke historie van dit stijlloze succesblog. Kortom: honderd procent zieke haatzaai-leugens van Volkskrant-hoofdredacteur Remarque en 'journalist' van dienst Karolien Knols. This will not stand en dit gaat gevolgen hebben.

Sorry, de kop is wat spannender dan de realiteit tot nu toe rechtvaardigt. Schuld van de Washington Post, die de kop "Kerry warns Turkey’s NATO membership could be in jeopardy" de ether in slingerde. En dat blijkbaar allemaal gebaseerd op het onderstaande filmpje, waarin Kerry dit nergens daadwerkelijk zegt. Wat hij wel zegt, na zijn steun voor Erdogan te hebben uitgesproken, is het volgende: "But we also firmly urge the government of Turkey to maintain calm and stability throughout the country. And we also urge the government of Turkey to uphold the highest standards of respect for the nation's democratic institutions and the rule of law. (...) We caution against a reach that goes well beyond that, and stress the importance of democratic rule being upheld." Er is geen sprake van dreigen Turkije uit de NAVO te zetten, tenzij je dit als een wel heel impliciete boodschap interpreteert. StateDep-woordvoerder John Kirby zegt ondertussen "that while NATO will be watching Turkey carefully, “it’s too soon to say that their membership is at risk.” Nu is Kerry sowieso een voltooid naïeve totaal-idioot die door niemand als SecState serieus genomen wordt, dus hij is sowieso de laatste die Erdogan zal zien voor wat hij werkelijk is. Maar goed, het is natuurlijk heel gepast om Turkije uit de NAVO te janken. Wat is een alliantie-lid immers waard als het je chanteert om de uitlevering van een inwoner (Fethullah Gülen, Pennsylvania), met de sluiting van de Incirlik-luchtmachtbasis, de grootste uitvalbasis voor NAVO's operaties tegen ISIS, alsook de opslagplaats zo'n 50 B61 nukes. Één probleempje, er is, net als in de EU, geen juridisch mechanisme om een NAVO-lid tegen z'n wil in te verwijderen, mocht dat echt wenselijk zijn. Kortom, komen we op terug. Ondertussen staan de ontwikkelingen natuurlijk niet stil. Zelfs de EU-commissaris belast met Turkije's toetreding vermoedt een Reichstagje. Aan de hand van die bijna 3K rechters die de volgende ochtend van hun bed gelicht werden zei commissaris Hahn: "It looks at least as if something has been prepared. The lists are available, which indicates it was prepared and to be used at a certain stage." De zuivering gaat overigens vrolijk verder, inmiddels zijn er ook 9000 ambtenaren 'prematuur met pensioen'. Daarbij wil Erdo de doodstraf herinvoeren om al die dienstplichtige soldaten van 18 die geen idee hadden waarom ze de straat op gestuurd werden duivelse coupplegers uit te laten checken. Ondertussen heeft Poetin nog een straaljager tegoed van Erdo. En Russen vergeven niet.

Enormous crowd at memorial along #Nice waterfront today #NiceAttack pic.twitter.com/5x9qUFIBDe

— Jim Sciutto (@jimsciutto) July 18, 2016

🆘‼️😠🔥 The spot where #ISIS attacker Mohamed #Bouhlal was killed. French show what they think of him. Rot in Hell! pic.twitter.com/MCwLviFnD2

— Onlinemagazin (@OnlineMagazin) July 18, 2016

The spot where the Nice lorry attacker was killed is being marked with an 'anti-tribute' of rubbishhttps://t.co/EhLYYw2xDH

— ITV News (@itvnews) July 18, 2016

Na de minuut stilte op de Promenade des Anglais in Nice, waar premier Valls en overige politici stevig werden uitgejouwd, laten boze Fransen emoties en rochels los op de plek waar massamoordenaar Mohamed aan zijn einde kwam nadat hij 84 feestvierende mensen (en Bono bijna) tot pulp reed (onderste video). De Fransoos wordt boos. So it begins...

Manuel #Valls conspué à son arrivée à #Nice.
Les Français réclament la démission du gouvernement ! pic.twitter.com/L8ZDwzlNRq

— Marion Le Pen (@Marion_M_Le_Pen) July 18, 2016

Truck was going so fast & music was so loud they never heard it coming. Mark my words, soon to happen in USA. pic.twitter.com/Zeo1yDPmYY

— LucidHurricane™✘ (@LucidHurricane_) July 18, 2016

Jesse Moes deugt. De jonge schrijver is wit - waar ie niks aan kan doen - maar schaamt zich daar wel voor. Zo hoort dat in het Nederland waar de Mindshakes/Correspondent/Sir Edmundgeneratie liever 1000 Grijze Wolven met Turkse vlaggen op de Erasmusbrug ziet dan iemand met kleurtje griesmeelpap. Jesse scheldt zichzelf in de spiegel uit voor racist en is daarmee een voorbeeld voor de flagellerende millennialgeneratie die niets liever doet dan zich de hele dag schamen voor de welvaart van hun ouders - het liefst op een zes maanden durende backpacktrip door Zuidoost-Azië. Jesse deugt zelfs zo goed dat hij dat in het Parool schrijft en de Paroollezer veroordeelt u nu stiekem als u zichzelf niet in de spiegel voor blankevlanazi uitkaffert. Helaas, de opiniepagina's van het Parool alleen door moeilijk knikkende gekkies binnen de ring worden gelezen, terwijl het stuk wel wat meer aandacht verdient. Smile, Jesse, je staat op GeenStijl. Omdat je zo lekker deugt. OpinieBriefschrijver Jesse Moes denkt na over de erkenning van racisme in de maatschappij. "We durven niet eerlijk te zijn en toe te geven dat discriminatie bestaat, óók binnen de Ring."

EDITORS NOTE: Graphic content / Women participate in a photo shoot by artist Spencer Tunick in his latest large-scale art installation: “Everything She Says Means Everything," across from site of the Republican National Convention in Cleveland July 17, 2016 where naked women will stand facing the Quicken Loans Arena holding large, round mirrors. / AFP PHOTO / TIMOTHY A. CLARY / RESTRICTED TO EDITORIAL USE - MANDATORY MENTION OF THE ARTIST UPON PUBLICATION - TO ILLUSTRATE THE EVENT AS SPECIFIED IN THE CAPTION - NO CLOSE UP SHOTS TO BE REPRODUCED OF INDIVIDUALS INVOLVED IN THE INSTALLATION Fantastisch dames! Nu naar Ankara, want daar is ook een eng iemand. We sturen alvast de close-ups.

#defotodiedekrantniethaalde Lange arm Erdogan reikt tot in Rotterdam. pic.twitter.com/aJ2dq9DId6

— Niet Geprint (@nietgeprint) July 17, 2016

A) WNF-actie voor de bedreigde Grijze Wolf
B) Dolfje Grijze Weerwolfje en Graaf Denkula op een Fantasy fair
C) NIeuwste nektasmode met Viktor & Wolf
D) Dancing with the Wolves
E) Anders, namelijk...

Watch footage of the shooting in Baton Rouge in which at least two police officers were killed https://t.co/hurK8Le9ih

— Sky News (@SkyNews) 17 juli 2016

Gisteren wéér een tragisch geval van Sudden Social Justice Syndrome. Tot nu toe lijken vooral zwarte Amerikaans ex-militairen kwetsbaar voor het pathogeen. Ditmaal was de schutter, Gavin Long, 29, overigens zelf een marinier. Drie cops dood, nog eens drie cops gewond. De schutter was het type linkse YouTube-pseudo-intellectueel, een soort Jesse Klaver zonder GroenLinks. Kijk 'em onderstaand eens preachen. Vanaf 3:02 keurt hij geweld goed, en roept hij er zelfs toe op. En vanaf 7:17 komt-ie nog even met een Afrikaanse editie van "come back with your shield or on it"-mentaliteit. Enfin, één van de blanke racistische agenten die hij doodde was de zwarte Montrell Jackson, die een paar dagen terug nog een emotioneel verzoeningsbetoog op Facebook plaatste. Dat hele BLM-discourse is natuurlijk even failliet als Griekenland en Italië samen. Waarom? Dat wordt na de breek uitgelegd door EEN NEGER.

Het gebeurde eerder dit jaar ook al. Erdogans waarheidszoekers en wijsgeren die tussen het filosoferen door ondernemers terroriseren die bij hen te boek staan als Gülen-sympathisanten. Maar die ongein raakte sinds de meest knullige coup ooit [de tijd zal leren of het gewoon een emotionele wanhoopspoging, of daadwerkelijk een Reichstagje was] natuurlijk in overdrive. "Op sociale media circuleren foto’s met daarbij oproepen aan Erdogan-aanhangers om Gülen-aanhangers een kopje kleiner te maken. Bij culturele centra in Rotterdam en Zaanstad zijn ruiten ingegooid en vernielingen aangericht. Ook circuleren er onder meer in Amsterdam boycotlijsten met daarop Turkse ondernemers die kritisch zijn op Erdogan." Zie hier bijvoorbeeld zo'n boycot-oproep in het eggie. Enfin, burgeroorlogen zijn inmiddels het voornaamste exportproduct van Midden-Oostië. Oh nee, Turkije is natuurlijk Europa, het is niet voor niets kandidaatlidstaat met versnelde toetredingsgesprekken in het vooruitzicht. Dat weehoudt ze er echter niet van zowel de Turks-Koerdische als Erdogan-Güleneske animositeit naar Europa de exporteren. Maar, we hebben nog meer migranten nodig, anders vervalt Europa in incest en genetische degeneratie, aldus de machtigste man van Duitsland. Ondertussen worden in België Gülen-sympathisanten gewoon uit hun huizen verjaagd.

Zie hier een greep uit mijn timeline. #Erdogan adepten die hun gal spuwen. pic.twitter.com/eKSYlEGEZA

— Selma Ablak (@SelmaAblak) 17 juli 2016

Viktor Orbán. Dubieus politicus met een Oost-Europees oligarchisch netwerk van vriendjes, diepe zakken en geldsluizen. Aan de macht, van de macht, weer aan de macht en niet altijd per se op even representatief democratische wijze. Zijn land, Hongarije, tekende voor alle honingpotjes die de EU te bieden had, en liet de immer naïeve EU doodvallen toen er vervolgens eisen aan economie, begrotingen, markt en sociaal beleid werden gesteld. Werd daarvoor overigens keurig beboet door de EU. Maar tot overmaat van ramp bouwde Orbán ook nog eens grenshekken toen de migratiestroom zijn land te veel dreigde te worden - iedere Wir Schaffen Das-malloot toch weer extrawoedend op Orbán. Toch, met zijn kritiek op de EU weet de Hongaarse president niet zelden rake klappen uit te delen aan een dichtgetikte technocratie die keer op keer haar eigen regels met voeten treedt om crisis na crisis te overleven, en die daarna nieuwe (en onwerkbare, want op idealisme en niet op realisme gestoelde) regelgeving schrijft waarmee het korset van de "Europese vrijheid" steeds nauwer om het lijf van Europese burgers en bedrijfsvoerders komt te zitten. De Europese Unie wilde te veel, te snel en balanceert nu boven een afgrond. Orbán schreef recent een essay in de Frankfurter Allgemeine over de staat van Europa en over waar de EU zich volgens hem wel, en vooral niet mee zou moeten bemoeien. Is het een reddingstouw, of het laatste duwtje? We hebben het vertaald, omdat Guy Verhofstadt dit soort teksten niet kan produceren, Juncker te dronken is van de drank om het voortouw te nemen en Timmerfrans te dronken is van zichzelf om ratio van emotie te scheiden. Dan maar een keer luisteren naar de premier van Hongarije: "BEN JE TEGEN VREDE?” Enkele weken geleden was ik in Oggersheim. Het is altijd verkwikkend om over Europa te praten met voormalig bondskanselier Helmut Kohl. Ik bezocht het huis van Konrad Adenauer op mijn weg naar het hoofdkwartier van Deutsche Telekom in Bonn, waar ik mocht proeven van de uitdagingen waarmee de digitalisering ons overspoelt. Vanaf een terras in Rhöndor, bij de standbeelden van Adenauer en De Gaulle, keek ik neer op een Rijn die in het zonlicht lag te glinsteren. De mensen aan beide zijden van die rivier waagden zich ooit aan Europa’s meest succesvolle project ooit. Waarom dan toch, is de EU nu in zo’n onstabiele, onzekere conditie? Decennialang heeft de vrede geregeerd, en welvaart - hoewel niet overal gelijk - heeft Europa tot het meest begeerde deel van de wereld gemaakt. Waarom voelen mensen zoveel twijfel en antipathie? In de vroege uren van 24 juni, toen de laatste uitslagen uit Britse kiesdistricten binnen druppelden, werd duidelijk dat dit grootse project de steun van een meerderheid van de burgers in een grote lidstaat had verloren. Op 24 juni kwam de zon op zoals altijd, maar er was een hoofdstuk in de geschiedenis van de Europese integratie afgesloten, om aan een nieuwe te beginnen. Hebben we voldoende moed en eerlijkheid om deze situatie te begrijpen en om zo snel mogelijk te reageren, ingebed in respect voor onze grote voorgangers en in het belang van onze burgers, onze naties en onze gemeenschap? “Ben je tegen vrede?” Wanneer in de voormalige Deutsche Demokratische Republik - in Oost-Duitsland - iemand zelfs ook maar op discrete wijze over voor de hand liggende kwesties probeerde te praten, werd de twijfelaar geconfronteerd met een enkele stom, maar kennelijk afdoend argument: “Kameraad, ben je tegen Vrede?” Een crisisgevoelige EU kan het debat over fundamentele kwesties niet stilleggen door te zeggen dat degenen die twijfelen aan het grootse project de Europese militaire begraafplaatsen moeten bezoeken. In het aanzien van historische waarheden is niet voldoende erkenning te vinden om het voortleven van de EU te verzekeren. Vele jaren ging het ‘t Europese constructieproject voor de wind. Niet altijd rimpelloos, maar er was over het algemeen een zekere vooruitgang. De golven van nadere integratie en schaalvergroting grepen in elkaar als de tanden van een rits. De meest opgewekte momenten in dit proces waren de Duitse eenwording in 1990 en de Europese unificatie in 2004. En toen, in 2005, ging er wat mis. De burgers van twee stichtingsnaties - Frankrijk en Nederland - verwierpen het Verdrag voor de vestiging van een Europese Grondwet. In tegenstelling tot de Deense en Ierse referenda over deze kwestie, werd er na kleine aanpassingen aan het verdrag geen tweede stemronde gehouden. Het momentum van de Europese eenwording knarste tot stilstand. Tegen de tijd dat de aanpassingen waren gedaan, toen het Verdrag van Lissabon in werking trad, werden we overspoeld door een wereldwijde crisis. We wisten de recessie een jaar of twee te verbergen maar in 2008 leed de Europese elite, die haar legitimiteit grotendeels ontleende aan economische prestaties, een nederlaag. De nasleep van de economische en financiële crisis ontmaskerde de illusie dat de EU een garantie op gecontinueerde welvaart kan geven - laat staan toenemende welvaart - aan al haar burgers. In een aantal lidstaten is de crisis van de elite geëscaleerd tot een crisis van de democratie.