Geenstijl

Van Dik Hout komt uit Den Helder. Dan weet je het wel. Aan de kade staan met het zaad van een matroos tussen je billen en denken: er moet toch meer zijn. Ik kom er wel eens, als ik op Texel zestig kilo stront in de tuin van Jan Wolkers ga mieteren. Vindt die oude bronchitisneusfluit prachtig. Komen de tijden van Turks Fruit weer helemaal terug. Baggert hij dagen lang in zijn blote reet door de kak en dan steeds maar roepen: OLGA, IK LIK DE STRONT VAN JE REEEDTTT!!!

Maar goed, op weg naar Texel zie ik ze vaak staan, met zijn honderden tegelijk, jongens en meisjes uit Den Helder die dromen van de grote stad, van een liefde, van een zinvol bestaan. Het doet iets met je, zo´n verloederde stad in je rug en dan dat water. Je weet dat er aan de horizon ergens mensen gelukkig zijn, dat men lacht en danst, maar ondertussen werk jij bij de lelijkste V & D van Nederland op de afdeling Wanstaltig Ondergoed Voor Domme Mensen. Martin Buitenhuis, de zanger van Van Dik Hout, is een duidelijke exponent van deze Helderse jeugd zonder toekomst. Een dromer, helaas met een hersensziekte. Meneer is ook nog een beetje een dichter. Hij wist al snel dat hij anders was dan anderen. Als hij brood voor zijn moeder ging halen bestelde hij dat als volgt: ´mag ik een halfje geketende sneden van het graangemalen leven.´ Maar, niet getreuzeld. Laten we hun grootste hit, Stil In Mij, even tekst verklaren. Kom bij me zitten, sla je arm om me heen en houd me stevig vast Al die gezichten, bekend maar beleefd of ik een vreemde was Vanavond, toont het leven zijn ware gezicht Kom bij me liggen, sla je lijf om me heen ik heb het koud gehad We moeten winnen, de schijn is gemeen en wordt van ons verwacht Vanavond, toont de liefde haar ware gezicht Buitenhuis ten voeten uit. In Den Helder, jaren voordat ze doorbraken, kende men hem niet anders. Hij lag altijd op de gekste plekken in de stad. Kwam je aanlopen bij de bushalte, lag hij er weer. En maar roepen. `Kom bij me liggen, sla je lijf om me heen, ik het koud gehad`. Op een gegeven moment wist je niet meer beter. Ging je een boek in de bibliotheek halen over kofferbommen, lag hij daar weer met dat smartelijke hongerhoofd tussen de reisboeken. `Kom bij me liggen`. Mensen gingen het ook doen. Even hun lijf om hem heen slaan. De zin ´De schijn is gemeen´ komt ook uit die periode. Mensen wisten dat hij ´s nachts ook gewoon op straat ging liggen en dan was het handig als je zo´n overdrive halogeenlamp bij je had, dat je hem als een konijn opeens midden in zijn smoel kon schijnen. Dat hielp dan wel even, maar een kwartier later hoorde je hem al weer jammeren. En het is zo stil in mij ik heb nergens woorden voor Het is zo stil in mij en de wereld draait maar door En het is zo stil in mij ik heb nergens woorden voor Het is zo stil in mij en de wereld draait maar door Klopt gewoon niet. Als er godverdomme IEMAND overal woorden voor heeft is het die Buitenhuis wel. Zijn bek staat niet stil. En maar doorlullen over wat hij om zich heen ziet. Vliegt er een vlinder tegen zijn voorhoofd, staat hij meteen weer zes dagen over door te zagen dat hij een kopstoot van een vlinder kreeg. Ook heel erg Buitenhuis is de zin ´en de wereld draait maar door`. Daar zit de kern van zijn gekte. Martin verwacht eigenlijk, omdat hij met zijn ijskoude reet op de grond ligt en omdat het zo stil in hem is, dat de wereld dan ook maar op moet houden met draaien. Ik geen lol, dan de rest van de mensheid ook niet. Ik wonen in een tiefusstad, waar de happening van het jaar het zogenaamde Scholtrappen is, een eeuwenoude Helderse traditie waarin de oudste zonen uit alle gezinnen een levende schol zo ver mogelijk proberen weg te trappen, jullie dan ook geen plezier. Kom bij me zitten, sla je arm om me heen en houd me stevig vast Al die gezichten, en jij alleen zoals je gister was Vanavond, toonde jij je ware gezicht Is ook een bekende fase uit het leven van Buitenhuis. Kon ie opeens rechtop zitten. De mensen wisten niet wat ze zagen. Ze kenden hem alleen maar heel strak in een deken gerold ergens op een perron, maar daar zat ie opeens. Verdomd. Toen merkte je wel al dat hij die hersenziekte had. De zin `Al die gezichten, en jij alleen zoals je gister was` heeft te maken met zijn korte termijngeheugen. Was weggevreten door het petroleumsnuiven, een ander populair tijdverdrijf onder de plaatselijke jeugd. Er over zingen kon hij wel, gezichten van gisteren, maar in wekelijkheid was hij je kop na een anderhalve minuut alweer vergeten. Je kon een heel gesprek met hem hebben, weglopen voor een biertje, kwam je terug, stelde hij zich aan je voor en zat ie weer te jammeren dat je je lijf om hem heen moest slaan. Voor zijn bek slaan, daar had je zin in, ja. Mannetje Ruckpoezie. Kom bij me liggen, sla je lijf om me heen ik heb het koud gehad Je hoeft niks meer te zeggen, de waarheid spreekt al uit ons oogcontact Vanavond, tonen wij ons ware gezicht Spreekt voor zich. Hij heeft het koud en wij moeten het oplossen. Te dom om zijn eigen reedt af te vegen Buitenhuis. Nee, iedereen die even met zijn lijf om hem heen wil gaan hangen hoeft daarna niets meer te zeggen. Ook typisch Buitenhuis. Keihard Helderse meisjes neuken en dan, als ze hun verhaal aan hem kwijt willen, dat ze door een Marinier de duinen in zijn gesleept en dat ze hebben gevochten als wolven, nou ja het bekende verkrachterswerk vlak bij de marinebasis, ja nee, dan hoeven ze opeens niets te zeggen en spreekt de waarheid al uit hun oogcontact. Maar als meneer ergens heel in de verte een hertje heeft gezien, dan hangt hij wel druk lullend voor je met die manische vissenkop van hem. En het is zo stil in mij ik heb nergens woorden voor Het is zo stil in mij en de wereld draait maar door Het is zo stil in mij ik heb nergens woorden voor Het is zo stil in mij en de wereld draait maar door Grootspraak. Het is te druk in hem. Iedereen kijkt maar niemand zegt wat hij denkt Iedereen kijkt maar niemand is wie je denkt Bij deze dan, stuk strondt van een kudtzanger. Ik kijk je recht aan en zeg wat ik denk. En ik ben precies wie je denkt dat ik ben. Nico Dijkshoorn die dwars door dat zemelzingen van je heen probeert te beuken. En het is zo Stil in mij Zo stil in mij Zo stil in mij Zo stil in mij Zo stil in mij Houden zo.