Geenstijl

Een van Frank Boeijens grootste hits is natuurlijk Kronenburg Park. Helaas is het tevens een van zijn onverstaanbaarste songs. Helaas zeg ik, omdat Frank tekstueel nooit dieper is gegaan dan in deze uiterst persoonlijke schreeuw om liefde. Frank laat zich, mompelend en steunend, dat wel, recht in zijn hart kijken en wat een mooi, denkend mens treffen wij daar aan, stel je verstaat hem. Ik neem weer even stap voor stap de tekst met jullie door. Als je het belletje hoort kan je de bladzijde omslaan.

Ik weet niet wat jou zover heeft gebracht Als ik jou zie 's avonds bij het park De autolichten beschijnen je lichaam Zonder ogen zonder herinnering Een erg schrijnend eerste couplet waarin Frank in hele duidelijke, heldere beelden uiteenzet wat hem beweegt, wat hem ontroert. Het nummer Kronenburg Park gaat over Frank zijn geliefde herdershond Kazan. Zit een heel verhaal achter. Frank was tijdens een vakantie meloenenplukker in Griekenland, net ten westen van Skitos en dan linksaf. Nou ja, hij een beetje die meloenen verzamelen, je moet wat als je een echte grote mensen CD op wilt nemen en hij voelt opeens de natte neus van een herdershond tegen zijn artiestenreet aandrukken. Een andere artiest schopt zo’n hond dood. Ik weet bijvoorbeeld dat Dries Roelvink twee weken geleden nog een Golden Retriever helemaal kapot heeft gemaakt toen dat beest even aan zijn geschoren rug likte. Maar Frank was meteen door dolle van die hond. Hij heeft me ooit eens verteld dat hij iets in het dier herkende. Waarschijnlijk de articulatie. Maar goed, Frank heeft dat beest in zijn weekendtas mee naar huis genomen en als zijn eigen kind opgevoed. Dat was een prachtig gezicht, als ik op visite was, die droeve hondenkop tegen Frank zijn borst, op zoek naar melk. In dit couplet beschrijft Frank hoe hij zijn hond uitlaat in een hoerenpark. ‘Zonder ogen, zonder herinnering’ slaat op de oogziekte van Kazan, die zich twee weken na aankomst in Nederland door zijn hele lichaam heen vrat. Ik neem aan dat je nooit liefde hebt gehad Ook niet toen dat zo belangrijk voor je was De woorden die bij jou horen Zijn goedkoper dan ik dacht In één seconde ging het regenen vannacht Dat is echt heel erg Frank. Hij gaat er eigenlijk standaard van uit dat niemand, net als hijzelf, ooit liefde heeft gehad. Ik zie hem nog zitten met die hond. Zat hij met die rare kop van hem Kazan tegen zijn vacht in te aaien en dan zat hij maar te mompelen. “ Wil je liefde? Ja? Wil jij liefde van Frank? Want dat heb je nooit gehad. Wil je naar de hoeren, herdershond. Wil je liefde?’ Pas nu besef ik dat Frank het eigenlijk over zichzelf had. ‘ De woorden die bij jou horen, zijn goedkoper dan ik dacht’ is een metafoor voor Franks spraakprobleem. Hij zou zijn arm geven voor drie verstaanbaar gezongen woorden. Ga die wereld uit één seconde En rij snel door die wereld uit Ga die wereld uit één seconde En kijk goed rond in ons paradijs En vraag niet naar de weg Want iedereen is de weg kwijt Is vrij duidelijk. Liet hij dat beest niet aangelijnd door dat Kronenburg Park draven en moest hij Kazan steeds met die keiharde blauwe puntige hondenpik van een schreeuwende hoer aftrekken. Frank zet dit schitterend neer als “een seconde in het paradijs.’ Op zoek naar geluk in Kronenburg Park Thuis wacht een vrouw onwetend op haar man Ze heeft nooit iets gevoeld van zijn ontevredenheid En alles blijft bij het oude Als hij weer naar huis rijdt Dit gaat over Frank zijn andere hobbie, het karten. Frank was een van de eerste full-time karters in Nederland. Heerlijk met je reet een centimeter boven het asfalt hangen en racen tegen kantoormensen die een bedrijfsuitje hebben, mooier is er niet. Als eerbetoon aan deze liefhebberij heeft Frank zijn laatste 26 CD’s met zijn kart-helm op gezongen. Ga die wereld uit één seconde En rij snel door die wereld uit Ga die wereld uit één seconde En kijk goed rond in ons paradijs En vraag niet naar de weg Want iedereen is de weg kwijt Spreekt verder voor zich. Volgende keer ‘Dansen aan zee’ van Blof