Geenstijl

Oh jee

Wat maken we nu toch weer mee. Zitten we een beetje te scrollen, duikt plots het logo op van een voetbalvereniging waar Ruud Hesp ooit furore maakte. Die blijken dus een heel account te hebben gewijd aan de Arabische wereld, want ja, die mensen hebben nou eenmaal verschrikkelijk veel geld. Niet allemaal natuurlijk, maar u begrijpt wat we bedoelen. Het is die vereniging trouwens heus niet allemaal om de centjes te doen, ze zijn namelijk Mes Que Un Club, en dus hartstikke betrokken bij van alles en nog wat, mensen die onrecht wordt aangedaan bijvoorbeeld, en door virulente islamofobe klootzakken als u valt vrijwel de gehele Arabische wereld daar in één klap onder. Afijn, waar waren we. Ja, pride. Dat is schijnbaar tegenwoordig een maand en die maand is net begonnen, wat de sociale mediaredacteur achter @fcbarcelona_ara ertoe noopte een bericht te plaatsen met van die vrolijke vlaggetjes, en een bijbehorende hashtag. #Pride2024. En wat er toen gebeurde, nou, daar zijn we nog steeds helemaal ondersteboven van. Want wat blijkt: een groot deel van de Saoedi's, Algerijnen, Djiboutianen, Qatari, Tunesiërs, Irakezen, Soedanezen en Tsjadiërs is helemaal niet zo begaan met het lot van onze leernichten en lesbies, om nog maar te zwijgen over de transgemeenschap. Ongetwijfeld kent de vertaalfunctie op Twitter zijn mankementen, maar het schijnt in Catalunya plots te wemelen van de varkens en de hoerenzonen, en we hebben er weliswaar niet voor doorgeleerd maar getuige de verrukkelijke hoeveelheid Koranverzen die eronder opduikt botert het ook niet helemaal tussen Allah en de LHBTIQ+'ers. 

Nou zijn onze voetbalstadions ook heus geen bastions van tolerantie en kijken onze jongeren de godganse dag naar filmpjes van Andrew Tate, maar wij hier op dit weblog doen in ieder geval ons best. Ja wat dacht u dan? Anders hadden we natuurlijk nooit een vaste columnist als Arthur van Amerongen, die deze week nog uitgebreid zijn  genderfluïditeit bezingt. Het kan ons helemaal niet schelen wie er een piemel heeft, waar die piemel ingaat en op welk ritme, al kunnen we u het vroege werk van die paardenlul van een Ginuwine van harte aanbevelen, en een beetje D'Angelo doet ook wonderen.

Goed, proost. Op het vrije woord en de vrije liefde dan maar.