Geenstijl

It's quiet. Too quiet

Op zich is het logisch dat er niets gemeld wordt, want wat valt er te melden? Ruim twee weken na de verkiezingen hebben de coalitiepartijen nog geen idee hoe ze de provinciale uitslag landelijk moeten inpassen en na een hele week crisisoverleg dat geen crisisoverleg mag heten, over een kabinetscrisis die niet zo genoemd mag worden, zijn ze er nog steeds niet uit. CDA wil schuiven met stikstofdoelpaaltjes, Sigrid Kaag wil dat niet, de vvd zette via Van der Wal een iets te vrij vertaalde brief uit Brussel heel lelijk in en bij de ChristenUnie oefent Carola Schouten met het slikken van steeds grotere, ronde voorwerpen totdat er een meloen in past.

Ondertussen is BBB coalities aan het bouwen in ondertussen al drie, vier provincies. Friesland, Zeeland en Zuid-Holland komen onder een nieuw BOERENREGIME, dat sowieso in Drenthe en Overijssel ook onvermijdelijk lijkt.  En waar we 'regime' zeggen, bedoelen we: akkoorden op hoofdlijnen, zodat er speelruimte voor debat en oppositie blijft en de democratie niet door een of andere naar een niet nader te noemen premier vernoemde doctrine wordt verstikt in foutieve modellen, onwrikbare dossiers en loze beloftes. Het leuke aan die provinciale akkoorden is dat het CDA en vaak ook de vvd moeiteloos coalities sluiten met BBB, maar dat D66 nergens in voorkomt.

Dus waar je overal leest dat Wopke Hoekstra de grote dwarsligger is, met zijn wens om de stikstofdoelen niet volgens het regeerakkoord in 2030 te halen, maar volgens het wettelijke voornemen naar 2035 te schuiven, moeten we eigenlijk naar Kaag kijken: als die geen ijzeren greep op Den Haag houdt, is D66 de macht in het hele land kwijt. Is het  daarom zo stil over de stille staatsgreep die vrijdag gepleegd werd, of snapt het voltallige parlementaire perskorps dat die wanvertoning in de wandelgangen domweg het volgende tuimelende dominosteentje was, van een kabinet dat al twee jaar lang heel traag aan het omvallen is sinds het Functie Elders-debacle, vandaag exact twee jaar geleden?