Geenstijl

Elke slok telt

Het is 19 juli 2030. De militie uit Putten en de Barneveldse bende staan loodrecht tegenover elkaar in een uitgedroogde vlakte. Inzet van dit komende gevecht: een put met een kleine, maar kostbare voorraad grondwater. Machetes glinsteren in de zon terwijl pluimpjes zand en stof over de kurkdroge grond waaien. In een ver verleden lagen hier weilanden waar koeien genoten van het sappige gras, maar dat zijn nu slechts vage herinneringen aan een lang vervlogen tijd. Een tijd van voor de grote drinkwatertekorten. Een tijd van voor de strijd om de laatste druppels. De Amsterdammers sneuvelden als één van de eersten nadat ze weigerden vloeistoffen te drinken die niet uit een Evian-fles kwamen. Daarna ging het hard. Terwijl de regering zich druk maakte over diversiteitsquota voor NPO-bestuurders stonden in het land milities op die het laatste drinkwater verzamelden en met hand en tand verdedigden. Duizenden kwamen om bij de slag om Tilburg en vanaf daar ging het bergafwaarts. Het schijnt dat de Koninklijke familie al op een vroeg moment naar Canada vluchtte, al is er geen RvD meer om dat te bevestigen. Tevens gaan er geruchten over een paradijselijke enclave in Maastricht waar ze de Maas hebben ingedamd om hun eigen voorraden op peil te houden, maar avonturiers die in die richting vertrokken keerden nooit terug om deze geruchten te bevestigen. De rest van Nederland strijdt al jaren om te overleven in een land waar elke druppel telt. Een strijd zonder einde, maar met een heel duidelijk begin: die dag dat Vitens drinkwateraanvragen van bedrijven moest weigeren.