We zijn weer eens bedrogen

Zo liggen we dan, strakjes op 31 december, op het strand van Katwijk een beetje beteuterd aan onze handdoek te pulken. Het warmste jaareinde van de laatste miljoen jaar. Terwijl de weermodellen ons zes dagen geleden nog keiharde vorst beloofden. We belden E-e-e-e-erben, een gesprek van twee zinnen en het duurde een halve dag. We oefenden drie woorden Fries: it, giet, oan. We bestelden een winterdeel voor het dekbed. We pakten de Toscaanse jasmijn in, strooiden houtsnippers om de stam van de olijfboom en haalden de fuchsia naar binnen. We haalden haardhout verdomme. En het was allemaal niet nodig en voor niets. We krijgen recordwarmte met de middagtemperatuur van april en de nachttemperatuur van JUNI. Zweten, muggen, stinken, alles. Alleen maar omdat Frans Timmermans zo nodig de hele wereld rond moet vliegen. Bah.