Geenstijl

Clinton versus Crypto

Hillary Clinton mag weer de kastanjes uit het vuur halen voor onze overlords. U, die zomaar van uw wilde crypto-winsten in een Lamborghini bent gaan rijden, bent de bijl aan de wortel van het militair industrieel complex. Voor u het weet valt de dollar en destabiliseert de hele wereld. Voor u het weet zelfs zodanig, dat er voor de VS geen stabiliseren meer aan is. Want dat doen de VS altijd zo graag: de wereld stabiliseren. Kijk maar in Irak, Syrië en Jemen hoe stabiel het daar is. Vreemd dat vriend van de club Bill Gates niet gelijk een diepe afkeer van crypto in zijn chip heeft gebouwd. Maar goed, dat zal straks wel goed komen als het 5G-bereik eindelijk op orde is. Nou ja, de boel gaat straks dicht om vijf uur, dus dan heeft u lekker tijd om zelf onderzoek te doen. Succes!

Klein huishoudelijk: Voor wie gisteren het Stamcafé oversloeg: de nieuwe huistelefoon ontvangt Whatsapp en tweemaal Telegram (een Babbelbox en een RSS-achtige constructie), als ook Signal. Na de breek nog een prachtig en geheel gratis geschonken Hollands gedicht, over een rijk van dwang (en over wijn).

Beste,

Vanmorgen zag ik op de Twitter-pagina van Bart Nijman de opmerking: ‘Ik ben net zo veel viroloog als dat ik vinoloog ben’ in het kader van de nimmer aflatende stroom van slechtnieuwsberichten omtrent Corona en QR fetisjisme. Dat deed mij enorm denken aan een gedicht van Jacob Cats over wijn en dwang. Daarnaast is Cats’ naam in deze tijd natuurlijk bekender dan ooit tevoren. Ik heb zelf helaas geen Twitteraccount, anders had ik dit via een DM gedaan. Nu val ik iedereen ermee lastig, waarvoor mijn excuses. Geniet ervan en nog een prettige dag gewenst.

Met vriendelijke groet,
[Naam bij redactie bekend]

Invisa nemo imperia retinuit diu
(Een rijk van dwang en duurt niet lang)

Als de most, te nauw bedwongen,
Lijdt en worstelt, lijdt en zucht,
Zonder adem, zonder lucht,

Zie, dan doet hij vreemde sprongen;
Zie, dan riekt de ganse vloer
Naar de dampen van de moer:

Alle banden, alle duigen,
Die het vrij, het edel nat
Hielden in het enge vat,

Moeten wijken, moeten buigen
Voor de krachten van de wijn,
Hoe geweldig dat ze zijn.

Als een koning vrije lieden,
Op een ongewone voet,
Uit een trotse overmoed,

Al te vinnig wil gebieden;
Daar en is geen twijfel aan,
Of 't en moet er kwalijk gaan.

Strenge prinsen, harde vorsten,
Die met al te nauwe band
Drukken op het ganse land,

Doen het al in stukken borsten;
Want een rijk van enkel dwang
Duurt gemeenlijk niet te lang.