Geenstijl

De personeelstekorten in de bouw, zorg en onderwijs worden mede veroorzaakt door onderwijsfabrieken die overmatig opleiden, richting een uitkering

\

De beste plek om de miljoenennota te verbergen is vlak voor de schreeuwsessie van de algemene politieke beschouwingen. Een inhoudelijk debat is totaal onmogelijk, op de bühne coalitiepartijen die maandenlang een dansje hebben geoefend, als zaalvulling een versplinterde oppositie die het mocht doen met wat via de media strategisch gelekt was.

De totale schade van de kinderopvangtoeslagaffaire tikt de vijf miljard aan, de totale reserveringen lopen door tot en met 2026. Rutte 3 viel over dit dossier, beloofde regelmatig zaken binnen maanden te regelen, maar tienduizenden slachtoffers zullen nog jaren mogen wachten. De belastingwetgeving is zo complex dat het rechttrekken van ongekend onrecht onuitvoerbaar blijkt.

Een harde tweedeling in onze maatschappij bestaat tussen gezinnen met een huis, en mensen zonder. Tussen gezinnen in een sociale huurwoning, en hoogopgeleide verborgen daklozen op de zolderkamer van hun ouders. Tussen mensen die op tijd een huis gekocht hebben, en mensen die de huizenprijzen harder zien stijgen dan ze ooit kunnen sparen of carrière maken.

Er gaat een miljardje richting woningbouw, over een periode van tien jaar. Demissionair kabinet Rutte 3 neemt na vijf jaar regeren een beslissing voor kabinetten Rutte 4, 5 en 6. Een miljard klinkt veel, maar is bij een miljoen nieuwe woningen, duizend euro per huis. Dat zijn drie ritjes langs de bouwmarkt. Deze maatregel is aantoonbaar verwaarloosbaar.

Geld is er dankzij hoge huizenprijzen genoeg, ze zijn een ton duurder, helaas loopt de bouw vast op steeds veranderende milieuregelgeving, politieke onzekerheid en een totaal gebrek aan materiaal, installateurs en vaklui. Stikstofarm bouwen is zinloze symboolpolitiek als direct na de oplevering de kunstmest per pallet in de tuin gegooid wordt. Beste Mark, waar mogen we bouwen?!

Vervolgens staan politici heel barmhartig die schaarse woningen te verdelen, liefst aan vluchtelingen. Belastingontwijkende beleggers die verhuren zijn slecht, jubeltonnen van rijke ouders zijn goed. Dat de flexibele arbeidsmarkt werknemers oplevert die niet kunnen kopen wordt vergeten. Ze helpen hier niemand extra mee, ze bepalen alleen wie dakloos blijft, we worden tegen elkaar uitgespeeld.

Er gaat zeven miljard naar een klimaatdroom. Helaas begint elke transitie naar duurzame energie met stevige subsidies, en eindigen bij een harde NEE van netbeheerders. Een totaal gebrek aan energieopslag zorgt ervoor dat steeds meer gesubsidieerde groene stroom gewoon wordt weggegooid. Er is geen geld, materiaal of ervaren vaklui om het energienet te verdubbelen.

De zorg wordt kaltgestellt met een studentenstop voor verpleegkundigen en artsen samen met een moordende bureaucratie. Vervolgens wordt de oplossing gezocht in een paar procent extra loon. Wel of niet MOGEN studeren of onoverzienbare werkdruk ga je niet oplossen met fooitje van een paar tientjes per maand. Schaarse IC-verpleegkundigen vertrekken emotioneel uitgeput.

Niet in de laatste plaats doordat ze na anderhalf jaar rennen thuis op de TV politici zien preken voor vrijheid en blijheid. Laat alle maatregelen maar los, laat die vaccinatie maar zitten, blijf ongezond vreten, drinken en roken... Liberty or Death! Dweilen met de kraan open is om moedeloos van te worden, zelfs de WRR geeft al toe, zonder pijnlijke preventie wordt de zorg onhoudbaar.

Er wordt ook geld geschoven naar de leraren binnen het basisonderwijs. Het gat tussen basisonderwijs en voortgezet onderwijs moet kleiner. Laten we het dan ook eens hebben waarom in het basisonderwijs, voortgezet onderwijs en MBO rustig een kwart van de jonge docenten binnen enkele jaren het onderwijs weer verlaat. (p74 PDF) Geef beleidsmatig een vaste aanstelling.

De personeelstekorten in de bouw, zorg en onderwijs worden mede veroorzaakt door onderwijsfabrieken die overmatig opleiden, richting een uitkering. De absolute vrijheid om als dertienjarige puber te kiezen wat je leuk vindt, eindigt in haperende sectoren. De langetermijnvisie ontbreekt en geeft allocatieproblemen van mensen, talenten en opleidingsmogelijkheden.

Het gebrek aan inzicht in hoe het ontwikkelproces van de jeugd verloopt, is het best te zien in het nationaal programma onderwijs. Miljarden moeten in enkele jaren door het systeem. Er zijn alleen nauwelijks docenten om zoiets uit te voeren, uitgeputte leerlingen zullen na een lange schooldag of tijdens een noodzakelijke vakantie weinig extra opnemen. De rek is eruit.

Hortend en stotend een geldkraan open en weer dichtdraaien is de minst effectieve manier van  bijsturen. Langjarige duidelijkheid is het goedkoopste politieke instrument. Daarmee kunnen mensen keuzes maken en kan de markt niet alleen reageren, maar ook investeren. Nu geeft de politieke waan van de dag vooral directe kapitaalvernietiging plus uitblijvende initiatieven.

Beleid en geld kan je verzinnen, ervaren personeel niet.