achtergrond

Geenstijl

login

word lid

nachtmodus

tip redactie

zoeken

De Gooische Kopschopkakkers zijn geen slachtoffers, maar DADERS

Moordenaars

Nog even over Dit Land, het doodvermoeiende daderknuffelen en het discours dat 'ook jongens die geen klappen hebben uitgedeeld' nu met hun dikke bek op het internet staan: we weten heus wel hoe het werkt, stuk voor stuk hebben ze niks te maken gehad met het geweld, waren ze 'er wel bij' maar ZIJ hebben hun poten thuisgehouden. Wie het dan wel heeft gedaan? Nee, dat weten ze niet - wat heel frappant is, want in Mallorca is toch echt iemand nooit meer opgestaan.

Even voor de duidelijkheid: die Gooische kopschopteringlijertjes zijn GEEN SLACHTOFFERS, het zijn daders. Een paar daders van een moordpartij, een paar meelopers van een moordpartij en een paar rattige wegkijkers van een moordpartij. Daders die elkaar de hand boven het hoofd houden en daders die het kennelijk van elkaar accepteren, en elkaar er niet op aan durven te spreken, dat er grof en zelfs dodelijk geweld wordt gebruikt tijdens een uitgaansavond. Het zal wel groepsdruk zijn, of de angst om een mietje genoemd te worden, maar het is doodziek en het is een groot, groot probleem.

Vooropgesteld. Knokken is vrij dom, maar dat kan gebeuren. Iedereen die weleens in Lloret de Mar, Chersonissos of op Mallorca is geweest weet wel: er wordt geknokt. Persoonlijkheidsloze losers met armen als luciferstokjes die 's nachts nog met pamper slapen en thuis de Aardrijkskundeleraar nog niet in de ogen durven te kijken gieten een berg drank naar binnen en ineens staan ze met de vuisten te wapperen. Dat gaat dan helemaal nergens over: een meisje, de beste plek in het café of iemand die iets te dicht op een ander staat. Dan roept iedereen een paar keer een corrigerende 'hey hey doe normaal joh' naar die kneus, want zo werkt het helend vermogen in een vriendengroep - vermogen dat in sommige gevallen, bijvoorbeeld ook bij de Praagse kopschoppers, afwezig is. Meestal gaat het goed, na afloop moet iedereen lachen, veegt men de schouders af, vindt de kneus in kwestie het zelf ook vrij achterlijk en dan druipt iedereen af naar een ander café, en een dag later staat iedereen gewoon weer met z'n allen te zuipen. Niks aan de hand.

Maar dat kopschoppen, de noodzaak zien om te kopschoppen, het risico nemen iemand dodelijk te verwonden, iemand die al op de grond ligt proberen de schedel te breken: dat is een psychische afwijking en kennelijk zit die afwijking verweven in de mores van die club van Gooische kopschopkakkertjes. Een normale vriendengroep accepteert namelijk geen kopschoppers met agressiviteitsissues, dan spreek je zo iemand aan, schop je 'm uit je vriendengroep of loop je naar de politie. Een kopschopper is geen vriend, een kopschopper is een levensgevaarlijke lul. Nu is het probleem van de Gooische kopschopkakkertjes dat het geen eenmalige geweldsuitbarsting was, maar iets systematisch, of kennelijk een soort patroon - in ieder geval op die avond.

Kennelijk is eerder op de avond al het licht uit de ogen geslagen en geschopt bij een andere jongen. Door, naar het zich laat aanzien, 'twee jongens uit de groep van dertien die niet bij de mishandeling van Carlo betrokken waren'. Dubbele neusbreuk, gescheurde lip, gebroken hand. Inzake de dood van Carlo worden 'twee of drie' kakkers aangemerkt als hoofdverdachten, of in ieder geval jongens die Carlo tegen het hoofd hebben geschopt. Van de groep van 13 kunnen we er dus al 5 opschrijven die zich schuldig hebben gemaakt aan het gebruik van extreem geweld. Deze groep kopschopkakkers is ZIEK. De jongens zijn ZIEK, want als zo'n groot gedeelte van een groep in staat is tot het gebruik van grof en fataal geweld zal er bij de rest inderdaad geen reinigend vermogen meer aanwezig zijn om een lullige knokpartij in de kiem te smoren.

Dus kom bij ons niet aankakken met slachtofferisme en dat larmoyante kattengejank over naming and shaming. Een deel van een roedel bloeddorstige wolven is verantwoordelijk voor een dode (en het scheelde niet veel of het waren meerdere doden) en de rest van de groep stond erbij, keek ernaar en toen puntje bij paaltje kwam vluchtten ze als pissebedden weg tot achter de poorten van de oprijlanen in de statige Hilversumse wijken. We willen de daders levenslang in de cel en al die rattige wegkijkertjes die nu op advies van pappie en mammie de kaken stijf op elkaar houden moeten zich de ogen uit de kop schamen. En wie zich ook kapot kunnen schamen, zijn die ouders, zoals pa Onrust: je kan hier om 00.40 uur 's nachts de voicemail volblaffen met je waardeloze bedreigingen, maar je moet te rade gaan bij JEZELF en bij je eigen opvoedkundige afgang.

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.