Geenstijl

Doodziek, dat is wat het is. DOODZIEK.

Nou dit kattengejank van de allerbovenste plank weer, van MOJO, niet geheel ontoevallig de boekingsagent van de mentaal geknakte meneer 'ik trap Zwarte Pieten op de bek' Akwasi en tevens organisator van bijvoorbeeld Woo Hah! met in het verleden op het podium onder anderen de vrouwenhatende kechroeper Boef, drugswetovertreder Ty Dolla Sign, A$AP Rocky met z'n losse handjes, Joey Bada$$ die her en der een neusje breekt, Playboi Carti die zijn vriendin een pak rammel heeft gegeven en meer van dat soort lichtende voorbeelden, maar we zitten hier niet om een coup te plegen met whataboutism. Die jankstruiken van MOJO deden samen met Derksen iets met blues en nu 'beraden ze zich over hun positie en treden ze in overleg met de festivalorganisator'. U weet wel, Johan Derksen, bekend van zijn show Johan Derksen Keeps The Blues Alive met nederblues geïnspireerd op zijn Amerikaanse helden John Lee Hooker (zwart), Muddy Waters (zwart), Sonny Boy Williamson (zwart), Chuck Berry (zwart), Howlin’ Wolf (zwart), Buddy Guy (zwart) en B.B. King (zwart). Nou nou, wat een vieze racist, snel wegwezen MOJO. 

En dan stellen wij u voor de MOJO Directie: John Mulder (spierwit) en Ruben Brouwer (spierwit). En dan stellen wij u voor het MOJO Managementteam: Cees Muurling (spierwit), Leo Jaarsma (spierwit), Rob Trommelen (spierwit), Kim Bloem (spierwit), Eric van Eerdenburg (spierwit), Jan Willem Luyken (spierwit), Ronny Hooch Antink (spierwit), Bertus de Blaauw (spierwit), Marcel Surendonk (spierwit), Marjanne Manders (spierwit) en Alison Torrance (spierwit).

Steeds. Maar. Weer. Een grote bek over hoe anderen de wereld maar niet beter maken en zelf uitblinken met een dikke 10 op de schaal van Pak Melk. MOJO, cancel jezelf, en als corona het niet voor je doet: hef je miezerige account op. Die morele superioriteit, de opgeheven wijsvinger en de krokodillentranen van een eliteclubje voor wie het kennelijk NIET nodig is het betere milieu bij zichzelf te beginnen - en we hebben echt lang gezocht, naar dat piepkleine tintje. En dan het anderen de maat nemen, bij een vleugje wind terugkrabbelen van een festival over bluesmuziek, muziek die godverdomme is gebouwd en gestaafd op genialiteit van zwarte muzikanten. Jarenlang heeft MOJO samengewerkt met zo'n man en ineens komen ze erachter hoor: verdomd, hij is racist. Daar gaat je mensenkennis. De gren-ze-loze hypocrisie van zo'n MOJO bij het wel inboeken van vrouwonvriendelijke en grofgemuilde draaideurcriminelen die toevallig goed kunnen rappen - het draait bij MOJO alleen maar om GELD. Geld geld geld. Dat die kiwivreters met de staart tussen de benen wegrennen is tot daaraan toe, maar dit SLAPPE en gratuite rubberen gejank van een club welgestelde blanken die wel verder kúnnen kijken dan hun neus lang is, maar het niet dúrven omdat ze niet weerbaar genoeg zijn en veel te weinig ruggengraat en persoonlijkheid bezitten om die godverdomse klotecancelculture een regelrechte middelvinger te geven, door te zeggen dat ZIJ, sámen met Johan Derksen, wél gewoon een knetterend bluesfestival op poten blijven zetten. Met witte, zwarte, gele, heteroseksuele, homoseksuele LHBTIIQQQI+ transgender queer muzikanten van allerhande kleur, afkomst en gender: de blues is immers van IEDEREEN. Een regelrecht kutbedrijf, dat is wat MOJO is.