Kijk! Een
rapport van de AIVD en dat is meestal geen goed nieuws, zeker niet als
Greet zichzelf in de übervroege morgen gaat zitten retweeten en de heilige
Telegraal op de frontpage in de overdrive schiet met standje bold en lettertype duizend. Samengevat. 1. De dreiging van jihadterugkeerders is e-norm. 2. De AIVD maakt zich vooral zorgen om tachtig plofkids van een jaar of negen. We maken nog wel even een onderscheid; zo is er ook een categorie terugkeerders 'die
momenteel geen risico vormt'. Ook gaan we ieder geval, in het kader van
maatwerk, apart beoordelen:
"Van iedere terugkeerder afzonderlijk moet worden vastgesteld hoe groot de dreiging is die van hem of haar uitgaat, wat er nodig is om die dreiging het hoofd te bieden." Welja, als we dan toch aan het klessebessen zijn gooien we er ook maar een
conferentie uit in Den Haag mét excursie naar de Schilderswijk (hé Schilderswijkbewoners! Dit is stigmatiseren!). Omdat er vanzelfsprekend nog wel gefeest moet worden is er ook een borrel (netwerken, het is net werken) in het Mauritshuis en een vorkje bij Luden. Ja, het is angstzaaien en stemmingmaken en met het credo 'doe normaal of ga weg' in het achterhoofd is de aanpak weer lekker omzichtig. Het hoeft echter niet zo moeilijk te zijn. Ideologisch gehard, wapentraining achter de rug, strijdervaring en een jihadistisch netwerk: blijf daar maar. Bedankt voor het lachen, maar we hoeven jullie niet meer. Jullie zijn af. Om Arnold Karskens te
citeren:
De enige remedie die bestaat is die kinderen samen met hun ouders nooit meer terug te laten komen in Nederland. Ze zijn vaak te verknipt. Dat is een harde maatregel, maar altijd minder hard dan een grote aanslag met onschuldige Nederlandse slachtoffers. Amen / Assalamoe alaikoem. Zie ook:
Nieuwsuur.
