Vaak werd het rechtse geluid afgedaan als een roep van de witte onderklasse. En men bedoelde daar dan mee dat deze laagopgeleide mensen dom zijn en derhalve oordelen met hun primitieve emoties in plaats van oprechte en kwalitatieve observaties. Ik denk dat dat anders zit. Ik denk dat het hoorbare rechtse geluid inderdaad vaak vanuit de autochtone onderklasse te horen is geweest, maar dat komt omdat deze groep minder belangenverstrengelingen heeft met bepaalde beroepen waarbij je zeer neutraal dient te blijven. Er zijn voor deze groep minder risico's om vrijelijk te spreken. Dat betekent dat ook de hoogopgeleiden al jarenlang met dezelfde bevindingen rondlopen, maar het voor die groep veel moeilijker lag om het label van racist en xenofoob te riskeren.
Het is niet de schuld van de autochtone onderklasse dat het een taboe is geweest om een rechts geluid af te geven. Deze taboesfeer is gecreëerd in een periode pal na de oorlog, toen men zich bewust was geworden van het feit dat een volk in een paar jaar tijd kan afglijden naar een collectieve racistische beul. Die angst is in die context te begrijpen.
Maar de allochtone gemeenschappen en hun problemen zijn een compleet ander verhaal dan de West-Europese Joden die al eeuwen onderdeel uitmaakten van deze samenlevingen, volledig in deze samenlevingen participeerden en vervolgens als burgers werden verraden door een nieuwe totalitaire overheid. De kritiek op deze nieuwe gemeenschappen heeft dus een heel ander fundament dan het Duitse antisemitisme.
De kritiek op de nieuwe allochtone gemeenschappen heeft een halve eeuw gerijpt, moest zich invechten in een politiek correcte atmosfeer en is daarmee dus allerminst de waan van de dag. Deze kritiek berust niet op
complottheorieën zoals bij de nazi's het geval was aangaande de Joden als verlengstuk van het communisme. Deze kritiek op de nieuwe allochtone groepen berust op waargenomen en
gemeten feiten. Deze kritiek wordt niet door het volk aangenomen van een totalitair regime, maar juist vanuit het volk middels een democratische stem overgedragen aan de volksvertegenwoordigers van de LPF en PVV. Compleet andere situatie.
Pim Fortuyn was vroeg in staat om dat geluid als hoogopgeleid persoon (professor) af te geven binnen de domeinen van de opinie en later de politiek. Uiteraard kreeg hij dat etiket waardoor zovelen huiverden en huiveren om vrijuit te spreken. Dat etiket creëerde een sfeer waarin hij werd vermoord door een links-extremist. Dat etiket is dus wezenlijk en kent een matroesjka aan verschillende consequenties, variërend van kritiek van collega's tot geweld.
Nu zegt een
Marcouch hetzelfde als Fortuyn toen. Nu zegt een Marcouch hetzelfde als
Van Klaveren. Tijden zijn veranderd. Hoogopgeleiden en sociaal-democraten lopen in de voetsporen van Fortuyn.
Dat we de autochtone onderklasse als eerste hebben gehoord is omdat zij het minst verstrengeld zijn. De wolven huilen altijd harder dan de Jack Russels. Dat betekent niet dat de Jack Russel niet dezelfde behoefte voelt als de wolf. Alleen weet hij zich afgesnauwd of zelfs geslagen als hij die 'herrie' in de woonkamer van de baas aan de dag zou leggen.
