Geenstijl

Een week terug stond dit filmpje op het roemruchte dieproze kritische forum. CDA'er Pieter Omtzigt vraagt aandacht voor een heuse genocide in het Midden-Oosten, en met hem zien we dat er Syrisch orthodoxe geestelijkheid naar het parlement getrokken is, om aldaar de noodkerkklokken te luiden. Zo roept de bisschop van Mosul ertoe op dat Nederlandse strijders die voor IS hebben gestreden niet meer terug naar Nederland zouden moeten kunnen komen. Omtzigt heeft bij het Internationaal Gerechtshof aangifte gedaan tegen de strijders van IS vanwege het plegen van genocide. Maar Omtzigt zegt nog meer: "Het Christendom bestaat al meer dan tweeduizend jaar in het Midden-Oosten. Daar is het ook ooit ontstaan. Het Christendom was ooit groter in Baghdad dan dat het in Rome was. Het is dus een misvatting om te denken dat andere godsdiensten daar eerder of wat dan ook waren." En hier komt de aap uit de mouw. Omtzigt is getrouwd met een Syrisch orthodoxe, uit het Midden-Oosten. Hij is in praktische zin met die gemeenschap verbonden, en fungeert al langer als lobby-verlengstuk van deze gemeenschap. Het interessante van de bovenstaande quote is dat het niet meer gaat over de veiligheid van de christenen in het Midden-Oosten, maar om hun culturele authenticiteit in de regio. Het is dus eerder een polemisch argument dan een ethisch argument. Maar aan de andere kant vermijdt hij het woord 'islam' als de pest. En behalve dat dat een beetje laf en politiek correct is, brengt dat ook zijn argument in de problemen. Hij zegt nu namelijk "Het is dus een misvatting om te denken dat andere godsdiensten daar eerder of wat dan ook waren," alsof het Jodendom er niet eerder bestond dan het Christendom. Natuurlijk valt het islamitische geweld van IS en soortgelijke groepen aan het christelijke adres te ontkennen noch te bagatelliseren. Maar het is een koelbloedig soort lobby-gedrag, om dat specifieke geweld uit die grotere oorlog te tillen, een sticker van christelijk slachtofferschap te geven, en vervolgens te wapperen met een christen-genocide. Andere groepen zouden het geweld van IS net zo goed kunnen claimen door te spreken van een Yezidi-genocide, een Koerden-genocide, een soefi-genocide, een sjiieten-genocide of een homo-genocide. Het is heel vreemd om juist het IS-geweld dat zo'n brede impact heeft, zo specifiek te benoemen als een genocide gericht aan het eigen religieuze adres. Dat is me iets te veel toeval. Het christendom heeft sowieso een eeuwenoude fetisj met martelaren, of het nu gaat om de katholieken de orthodoxen of de protestanten.

Misschien word het tijd om met deze fetisj niet de andere slachtoffers te overwoekeren in het wereldwijde debat over islamitisch geweld. Hetgeen me verder ergert aan deze Oosterse christenen, en dan met name hun diaspora in het westen, is dat men dat slachtofferschap ook gebruikt om omstanders af te leiden van hun eigen vergaande conservatisme. De kerk is anti-homo, mannen en vrouwen zitten geregeld gescheiden, vrouwen kunnen geen geestelijke zijn en mogen niet eens op het altaar komen, want ze kunnen ongesteld zijn, en het enige bloed dat op het altaar mag zijn is dat van Christus. De westerse (katholieke) wereld bleek een wereld waar de reformatie kon doordringen, waar er steeds weer kerken het levenslicht konden zien die meer en meer vrijheid omarmden. Denk aan de enige Nederlandse hervormer Menno Simons en zijn doopsgezinde kerk. Maar ook de remonstranten en de collegianten. De oosterse wereld (orthodoxe christenen) kent geen protestantse beweging. In die wereld hebben de 'katholieken' het altijd voor het zeggen gehad. En dat kun je merken. Denk aan homorechten in landen als Servië, Bulgarije en Rusland. Men bekritiseert het westen zelfs als goddeloos en daarmee lijdend aan een chronisch gebrek aan moraal. Dat blijkt volgens deze orthodoxe christenen dus behalve uit onze individualisering ook uit de onze vrijheden voor praktiserende homoseksuelen. Dan de mode onder de christenen in zowel de westerse als de oosterse wereld, om de 1400 jaar van islam in de genoemde regio's te omschrijven als een periode van louter geweld en onderdrukking. Waarmee ze willens en wetens voorbij gaan aan het destijds revolutionaire pluralisme van de islam. De Nederlandse protestanten van weleer wisten dit pluralisme wel naar waarde te schatten zij droegen in hun onafhankelijkheidstrijd tegen de katholieken, zie bijvoorbeeld de leus 'liever Turks dan paaps'. Op het gemeentehuis van Leiden zien we Turkse halve maantjes en op het grensgebied van protestants Nederland en de dictatoriaal katholieke wereld werd een dorpje naar Turkije vernoemd. Het volgende stukje Geuzenlied laat ook geen twijfel bestaan over de Nederlandse waardering voor het islamitische pluralisme: Den Prince van Oraengien triumphant Godt sal hem gheven wijsheyt en verstant, Op dat Gods Woort tot desen stonden, Mach gepreect worden aen elcken cant, Liever Turcks dan paus bevonden. Al is den Turk gheen Christen genaemt, Hy en heeft niemant om tgeloove gebrant, Als die papisten doen alle dage In Hongarije kwamen rond dezelfde periode in de geschiedenis de Lutheranen klagen bij de Ottomaanse autoriteiten over een groep christenen die niet geloofden in de heilige drie eenheid. Deze moesten volgens deze Lutheranen worden vervolgd. De Ottomaanse Pasja van Buda deed vervolgens een officiële verklaring de deur uit waarin hij te kennen gaf dat iedereen het recht had om zijn eigen stroming aan te hangen. Die groep christenen heeft later het beroemde pluriforme edict van Torda gebaseerd op deze verklaring van de pasja. Zo werd een liberaal protestanten-edict gebaseerd op een Ottomaanse verklaring van een pasja in Hongarije. Deze zaken doen niks af aan al het geweld van moslims jegens christenen, de afwezigheid van kerken in Saudi Arabië en de inmiddels verouderde discriminerende jurisprudentie teksten die moslims maar blijven voortzeulen. Maar het doet wel wat af aan het totalitaire verhaal van de lobby-christenen dat het allemaal maar slecht was met die moslims. Waarom heeft men zo een behoefte een dat gekunstelde verhaal van zwart en wit? Godsdiensten zijn als bedrijven. Ze leven van klanten. Ze kennen hevige concurrentie. De ander moet omschreven worden als minder goed en nadelig. Kom in mijn winkel, die is het meest moreel (voordelig). Dit polemische getouwtrek vertroebelt bij religieuze partijen eens te meer hun omgang met nieuws, activistische betrokkenheid, humanitaire hulp en dus de strijd voor de mensenrechten. De oosterse christenen zijn uit hetzelfde regionale hout gesneden als de Turken en de Koerden. Het zijn zwaar verzuilde, rancuneuze lobbyisten die de naïviteit van de westerse politiek en organen meermaals wisten uit te spelen in hun eigen voordeel. Een klein maar sprekend voorbeeld is de Turkse fontein in Hengelo. Deze fontein is een symbool van Turks-islamitische vrijgevigheid (gratis water voor jullie allemaal) en geeft de Turkse gemeenschap dus een gezicht in de stad. Dit is geen moskee of een theehuis, dit is een opvallend cultureel symbool midden in de stad, midden in de publieke ruimte. Hengelo heeft behalve een Turkse gemeenschap en Turkse lokale politici, ook een Syrisch orthodoxe gemeenschap en Syrisch orthodoxe lokale politici. Deze groep zit niet te wachten op een mooi Turks islamitisch symbool in het publieke domein. Dus die berichtte de burgermeester dat de openingsdatum van de fontein viel op een herdenkingsdag van de Armeense genocide. Dus de naïeve burgermeester die net als zovele geen kaas heeft gegeten van oosters getouwtrek gaat er in mee en verzet de datum. Eerder ging hij al mee in die hele fontein. Dit is een klein praktisch voorbeeld van hoe de spelletjes gepeeld worden door deze groepen, die in geniepigheid evenveel verschillen van elkaar als in lichaamsbeharing. Pieter Omtzigt is het volgende warme wezen waar de christelijke bloedzuigers hun oog op hebben laten vallen. En deze schoonzoon van de Syrisch orthodoxe gemeenschap, die wil wel. Piep zei de christen in voorland Nederland. De strijd tegen IS is een strijd tegen een groep mensen die de mensheid schaden. Een schade die zich uitstrekt van onthoofde Japanners en Amerikanen, tot de vermoorde en verkrachtte Yezidi's, vermoorde en verdreven Christenen, Sjieten, platgereden Fransen en Duitsers en de afgeslachte redactie van Charlie Hebdo. Onze strijd tegen deze groep moet niet gekleurd worden door bepaalde groepen en/of agenda's. Het gaat om mensenrechten. En sommige groepen onder de slachtoffers en hun diaspora in Europa vinden dat ergens toch wel eng. Want ze weten dondersgoed dat een strijd louter gebaseerd op de mensenrechten, op een dag na het verslaan van de meest opvallende monsters ook bij hun zal aankloppen, voor het insluiten van hun minder opvallende monstertjes, die toch concreet monstertjes zijn.