Kijken we naar de
letterlijke tekst van vijf velletjes die Mark Rutte in acht maanden geregeld heeft, staat er in de éérste regel:
The European Council reconfirms its commitment to
the territorial integrity of Ukraine. Aan de ene kant betekent het Verdrag volgens Rutte geen veiligheidsgarantie voor Oekraïne, aan de andere kant moet dit verdrag onderstrepen dat de EU eensgezind is tegenover Rusland. Rutte spreekt zichzelf tegen en wordt tegengesproken in zijn eigen aanvulling door de Europese Commissie.
Hoewel het verdrag meerdere keren spreekt over defensieve en militaire samenwerking, er
NAVO-oefeningen in Oekraïne worden gehouden, Nederlandse troepen
meewerken aan de oorlog in de Donbass en
Nederlandse troepen in Litouwen aan de Russische grens staan, hamert Rutte erop dat die inzet niet letterlijk in dit verdrag gedicteerd wordt.
Als Nederland echt indruk wil maken op Poetin moet je niet aankomen met diplomatiek toiletpapier, kleine aantallen utopische straaljagers of patriot-eenheden die na jaren in Turkije zonder te schieten
in volledige revisie liggen. De Russische grens is lang, het te beschermen gebied gigantisch, daarom is onze superieure kwaliteit geen compensatie voor de lage aantallen militairen, materieel en ammunitie.
USA geeft twee tot drie keer zo veel aan defensie uit, maar ligt makkelijk verdedigbaar tussen twee oceanen in. Nederland had bij de vorige oorlog in totaal
1 tank, nu hebben we er 0 (nul). Gelukkig wil onze grote broer er
1600 lenen. Obama stuurt de tanks, Trump de rekening. Eurofielen denken dat je met een verdrag de situatie kunt stabiliseren, denken dat macht iets is wat volgt uit maatpakken, papier en inkt. Terwijl Oekraïne deze aanvulling niet tekent, er met Rusland geen verdrag is en Polen binnen een jaar na het Verdrag van München werd binnengevallen.
Puntje A
Puntje A van de aanvulling is dat dit verdrag er niet naar zou streven Oekraïne lid te maken van de Unie, terwijl vrij verkeer van personen, goederen en diensten al in gang zijn, bijna geregeld of expliciet beloofd worden. De universiteiten van Gent en nota bene Kiev noemden dit een
integratie georiënteerd verdrag. Bijvoorbeeld artikel 1, lid f:
de voorwaarden te scheppen voor steeds nauwere samenwerking. Polen zag lidmaatschap zelfs als doel van associatie. Rutte zet daar nu alleen tegenover dat een lidmaatschap niet direct volgt uit het verdrag, maar aangevraagd moet worden via artikel 49 van het Frankenstein verdrag betreffende de EU.
Puntje B
Puntje B is defensie. De EU bevestigde eerst haar samenwerking op het gebied van conflict preventie (paraderen met militairen), crisis-management (bevoorraden, trainen en financieren van oorlog) en non-proliferatie (gebrabbel over kernwapens), om direct erna te melden dat dit verdrag geen verplichting daartoe is. De uitleg die Mark hier aan het verdrag probeert te geven staat haaks op het handelen van Nederland, NAVO en EU in de afgelopen jaren.
Puntje C
Puntje C geeft de belangrijkste voordelen van lidmaatschap alvast aan de gewone Oekraïner. Hoewel in het voorwoord
visumvrij reizen als doel wordt gesteld, en artikel 19 alleen daarover gaat, en arbeidsmigratie in artikel 18 op minimaal het huidige niveau gehouden wordt en alleen maar uitgebreid mag worden, wordt nogmaals bevestigd dat lidstaten daar eigen keuzes in mogen maken. Zoals Nederland ook al met Polen, Bulgaren en Roemenen deed. Tijdens verkiezingen streng opstellen, ertussenin de kraan open.
Puntje D
Puntje D committeert eerst de EU nogmaals aan de hervormingen in Oekraïne, en stelt dat dit verdrag geen financiële hulp nodig heeft. Dat klopt, het verdrag heeft geen geld nodig, Kiev wel. Voor corruptie, oorlog en gederfde belastinginkomsten vanwege handelssancties richting Rusland. Ondanks dat
financiële bijstand in artikel 453 expliciet beloofd wordt en heel titel 6 daarover gaat, wordt hier beweert dat er geen geld naar Oekraïne gaat. Er zit nu al bijna
honderd miljard tussen die denkwijze en de teller loopt nog steeds. Hulp die al een
kwart eeuw niet werkt.
Puntje E
Puntje E gaat over corruptie. Zou het belangrijkste puntje zijn, maar staat niet bovenaan. President Poroshenko zou als staatshoofd zijn bedrijven verkopen. Dat heeft hij zelf beloofd aan zijn kiezers om niet de zoveelste corrupte oligarch te worden, en het is voor westerse politici gangbaar het bezit in een blinde trust te plaatsen, zodat ze niet hun beleid kunnen afstemmen op hun persoonlijke zakelijke belangen.
Uit de Panamapapers bleek dat hij nog direct eigenaar was. De premier van Oekraïne
stapte om die reden daags na Ons Referendum op. Veel duidelijker was de voormalige president van Georgië. Mikheil Saakashvili had in negen jaar in zijn land omgevormd van een gefaalde staat naar een makkelijke plek zaken te doen. Hij werd gouverneur van de grootste en moeilijke regio Odessa in Oekraïne, vlak naast de oorlog in de Donbass.
Hij richtte het eerste anti-corruptie bureau op en huurde zelfs Maidan-betogers in om de douane te ontdoen van corrupte ambtenaren. Toen hij tegen de corruptie binnen een chemische staatsfabriek aanliep, kregen hij en zijn personeel vanuit Kiev een dolk in de rug. In The New York Times geeft hij paginalang aan dat Kiev
de strijd tegen corruptie aan het verliezen is.
Puntje F
Puntje F belooft dat landen maatregelen mogen treffen als een partij zich niet aan het verdrag houdt. Zelfverrijking en corruptie zouden in dat geval volgens artikel 478 Oekraïne haar privileges mogen kosten. Rutte kiest ervoor nogmaals op te schrijven dat regels gehandhaafd kunnen worden, zonder die regels echt te gaan handhaven. Hier legt Rutte alleen de ene dode letter op de andere.
Er is volgens Rutte een inhoudelijk antwoord. Wat bestaat uit zes delen die zichzelf al tegenspreken, en die op geen enkel punt iets veranderen aan het verdrag. Het papiertje is niets waard en dat staat zelfs
letterlijk in hetzelfde document. Het is een slap aftreksel van zijn eigen voorcampagne. Daden zoals op basis van zijn eigen puntje F en artikel 478 consequenties te verbinden aan de zelfverrijking, aanhoudende corruptie en oorlog door delen van het verdrag op te schorten, ontbreken.
Rutte laat daarmee Poroshenko bij zijn eigen bevolking en de complete EU onbeperkt zijn gang gaan. Rutte negeert niet alleen de Nederlandse kiezer, maar ook de Europese en Oekraïense. Het westen zal het verdrag aangrijpen als excuus om geld te geven en militair te escaleren, zonder dat Poroshenko stopt met zelfverrijking of de corruptie in zijn land aanpakt.
Zelfs de
pacifistische partij GroenLinks kiest niet voor de lokale bevolking en steunt verdere polarisatie. Een wereldoorlog wordt niet voorkomen door een blok te vormen en andere grootmachten buiten te sluiten. Daarmee wordt hooguit bepaald wie tegen wie vecht, en waar. Een oplossing begint met vrede tussen Oekraïne en de Donbass. Samen met verdragen tussen de EU, Oekraïne én Rusland.
De Cuba-crisis werd beëindigd door JFK, de Koude Oorlog door de acteur Reagan. Wie had gedacht dat de laatste hoop op vrede bij
tv personality Trump wordt gelegd? Weer bij een Amerikaan.
Wanneer gaat Europa haar eigen boontjes doppen? Leren met elkaar samen te leven? Voorkomen dat het hier weer losgaat?
