Geenstijl

Donald Trump won de verkiezingen omdat hij kiezers wist te vinden die al tijden weggejaagd waren bij de stembus. Zelfs onder minderheden. Bij elkaar een machtige groep — er bleven de afgelopen zes presidentsverkiezingen meer mensen thuis, dan er op de winnende kandidaat stemden. Als die een keer wel komen, bepalen ze de uitslag. Trouw: “In 2006 heeft 29% van de jongeren van 18-25 jaar niet gestemd. Bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2010 is dit percentage opgelopen tot maar liefst 41%! In de leeftijdsgroep tot 40 jaar gaat ruim 1 miljoen stemmen verloren.” In 2012 zag je jongeren en ouderen ietsje terugkeren naar de stembus, in ruil voor de groep 25 tot 55 jaar die meer wegbleef, waarbij de opkomst licht daalde. Opkomst is iets wat in Nederland al decennia daalt. Voor Tweede Kamer (blauw) is die daling klein. Meest opvallend zijn de verkiezingen voor het Europees Parlement (oranje), die bijna halveerde in opkomst. Rutte waarschuwt voor het uiteenvallen van die Unie. Provinciale Statenleden (grijs) die de Eerste Kamer mogen kiezen zagen de opkomst dalen van 79% naar 46%. Gemeenteraden (geel) zagen hun opkomst kelderen van 73% naar 54%. Referenda (zwart) van 63% naar 32%. Tot in hoeverre is er nog sprake van een breed draagvlak als de helft van de kiezers komt opdagen en daarna de helft van de politici een coalitie vormen met behulp van fractiediscipline waarbij de meeste gekozenen vooral hun mond houden? Als de coalitie en sociale partners tijdens een referendum kiezers oproepen niet naar de stembus te gaan, in de hoop de uitslag ongeldig te verklaren?

Kansloos Een miljoen stemmen levert in Nederland ongeveer vijftien zetels op. De groep jonge thuisblijvers is groot genoeg voor een eigen politieke partij. Verkeerde studieadviezen, verdwenen studiebeurzen, gebrek aan stageplaatsen, ontbrekende startersbanen, kansloos voor vaste banen, een gebrekkig vangnet voor flexwerkers, sloop van sociale woningbouw en te weinig starterswoningen zijn legitieme belangen om voor op te komen. Kers op de taart is 96% belastingdruk op het inkomen tussen 21.000 en 32.000. Je gaat over de 100% heen als inkomensafhankelijke aflossingen van studieschuld of extra kosten kinderopvang (om een extra dag te kunnen werken) meeweegt. De mensen die het langst last hebben van nieuwe wetgeving en uitgezet beleid mogen eerst achttien jaar niet stemmen, daarna is er geen partij die hun belangen voorop stelt en daarna krijgen ze naar hun hoofd dat ze te lui zijn om te stemmen. Jongeren kunnen kiezen voor een aparte jongerenafdeling om hun hersens te laten spoelen, in de hoop dat ze een paar jaar hun stem afgeven, daar eindigt de samenwerking. Erfenis Lijsttrekker Henk Krol heeft het werkgeversdeel van de pensioenen bij de Gaykrant nog steeds niet betaald. Hij kan nog steeds niet vertellen waar twee ton subsidie is gebleven. Sowieso twee morele schulden. Hij bezat twee huizen en kan gemakkelijk zijn verleden afkopen, hij weigert. Ondanks dit verleden staat 50Plus op elf zetels in de peilingen. Waarom mag iemand die faalt een kleine stichting te besturen een poging doen het land in de afgrond te storten? Is een stem op 50Plus niet een persoonlijke dementieverklaring? Of is dit de Henk Krol benchmark, zijn de alternatieven nog slechter? Icarus Miljoenen aan stemgerechtigde burgers die meestal niet gaan, plus miljoenen aan zwevende kiezers. Politici weigeren verantwoording af te leggen en beginnen de campagne alsof ze nooit geregeerd hebben, de kiezer graaft niet in het verleden om de soundbites op waarde te schatten. Ons politieke systeem is daarom heel instabiel. Als die groepen een keer een helder moment hebben, is de helft van de Kamer anders ingericht. Veel politieke partijen verlaten hun eigen achterban op zoek naar de zwevende kiezer. In plaats van een duidelijk politiek spectrum draait men in het midden om elkaar heen. Het levert inhoudsloze, schreeuwerige televisie op waarbij het gaat om achtergelaten gevoel. Dakloos Rotterdam sloopt 20.000 sociale woningen, minister Blok int volgend jaar 1,7 miljard aan verhuurdersheffingen, voert een wet in dat woningbouwcorporaties geen gemengde projecten mogen doen waarbij het duurdere segment het sociale segment financiert en gaat daarna klagen dat er te weinig gebouwd wordt op grond die niet beschikbaar is gesteld. Dat die gemeentes niet staan te springen om sociale woningbouw toe te staan is niet verrassend. Gemeentes zijn verantwoordelijk voor de bijstand, de langdurige zorg, straatcoaches en alle andere bijkomende kosten van de bewoner van sociale huurwoningen. Zonder dat er vanuit die wijken veel gemeentelijke belastingafdracht komt. Gemeentes zijn hier De Armen aan het wegjagen om niet zelf in financiële problemen te komen. Proefballon Het is maar een voorbeeldje van beleid waar eerst zorgvuldig naartoe is gewerkt, en daarna niet kritisch wordt gekeken naar de eigen missers, nee, Blok schuift aan bij Nieuwsuur om nieuw beleid voor te stellen, direct nadat zijn partij vijf jaar aan de macht is geweest. Om te vertellen dat coöperaties en gemeentes niet doen wat hij wil, direct nadat die twee groepen financieel zijn gekort, extra taken kregen en daarmee niet kunnen ingaan op zijn verzoeken. Na vijf jaar regeren komt Blok niet met een bewezen resultaten, maar met nieuwe plannen zonder budget. Alsof VVD & PvdA oppositiepartijen waren. Daarmee neemt de coalitie niet alleen afstand van het eigen beleid, van de eigen resultaten, maar ook weer van de kiezer.