Geenstijl

Sommige partijen willen de stekker uit de gesprekken met Turkije trekken.

Dat is echt geen goed idee en dit is waarom. pic.twitter.com/0ecZ0nLlvV

— VVD (@VVD) 30 november 2016

Het blijft een curieus hoofdstuk, dat Turkije-EU-verhaal. In 1987 vroeg het lidmaatschap van de EEG aan, in 1999 werd het destijds nog Kemalistische Turkije officieel een kandidaat-lidstaat, en vanaf 2003 werd het onder ome Erdo natuurlijk een aaneenschakeling van gedonder. Totdat Merkel de migratiecrisis over Europa afriep, was het eigenlijk een proces zonder al te veel consequenties, maar na Merkels islamitische lokroep, had Turkije een pressiemiddel; de asieltsunami. 'Geef ons dit, dat, zus, zo, anders flooden we jullie.' Waarom Turkije eigenlijk nog lid wil worden van het zinkende EU-schip weet niemand, maar het is ongetwijfeld een combinatie van een herkansing na het mislukte beleg van Wenen in 1683, en een stoeltje aan de ontvangende zijde van de transferunie. De dienstdoende Turkse minister van Hysterie laat in ieder geval op klassiek Turkse wijze weten dat het de EU "ondanks islamofobie" nog altijd met een EU-lidmaatschap zou willen vereren. De VVD en PvdDenk verwierpen (soort van, zie Duidert van Lienden) gister Omtzigts motie waarin hij opriep tot het stoppen van toetredingsgesprekken. Maar nu draait Han in je Broekje het verhaal in ene om. Niet Turkije chanteert Nederland met een tsunami, maar Nederland houdt die vluchtelingen buiten de deur met een toetredingsproces dat nooit zal resulteren in toetreding. Ja, wat is het nou? Allebei natuurlijk. Een brandschone geopolitieke Mexican stand-off. Feit blijft natuurlijk wel dat Turkije de grotere wapens heeft. Als de EU de toetreding formeel stop zet, verliest Turkije behalve wat miljardensteun vrij weinig. Maar als Turkije de asielsluizen weer openzet, verliest Europa heel veel, tenzij we die lui gewoon een keer zelf buiten de deur houden.