We horen het u denken. De V&D, de Free Record Shop, Harambe. Hoeveel verlies kan de Nederlandse ziel in zo'n korte tijd verdragen? Maar het grootste afscheid ligt nog in het verschiet. Daar is geen troost tegenop gewassen, maar Nederland heeft één geheime bron van veerkracht: Nederlanders. Zolang wij elkaar hebben, zullen we rouwen, maar niet breken. Wenen, maar niet kwijnen. Want na decennia aan geborgenheid, is het tijd dat Nederland het CDA laat inslapen. Zo'n leven gun je niemand. Een langzame lijn van
dalende stagnatie in de peilingen, waarbij 17 zetels geldt als vroeg pieken. Het is - bijna - nog pijnlijker om aan te zien dan vrouwelijke cabaretiers. We willen het niet, maar Buma laat Nederland geen keus. Zodra die man z'n mond opentrekt kun je niet anders dan met de meest kinderachtige pruilmimiek langzaam 'memememe' neuriën. Het is heus geen onsympathieke man of zo, maar tenzij u een nasale patriciër bent die nog doorleefd gelooft in het
verbieden van Majesteitsschennis en kritiek op religie zodra hij dit belediging vindt, valt er gewoon niet met die man te identificeren. Er is maar een boodschap die Nederland begrijpt zodra Buma z'n vingertje verheft en geluid begint te maken: de Christendemocratie is naar Nederland gekomen om te sterven, en Buma is de dienstdoende anesthesist die het allemaal zo pijnloos mogelijk mag laten verlopen. Nederland is die politieke geur van gekookte bloemkool gewoon zat, en het redelijke en degelijke speelveld waar het CDA Nederland nog altijd voor aanziet, bestaat gewoon niet meer. Nederland wil de döner van DENK, de bitterballen met Hollandse vlaggetjes van de PVV, de Waygu-biefstuk van de VVD, de tomatensoep van de SP of de voorverpakte huismerk-maaltijdsalades die gezond lijken maar uw lichaam
kapot maken van D66. CDA, het waren mooie tijden, maar niet echt. Gewogen maar te licht bevonden. De 21e eeuw is jullie ontgroeid. Vaarwel. (Pssst, Omtzigt, doe eens afsplitsen).
