Geenstijl

Ach ja, de islam. Het lukt de modale Europeaan allang niet meer een sluitend antwoord te formuleren op de vraag: wat doet die religie hier nu eigenlijk? Rendeert het? En zo ja, zien we het dan gewoon niet? Op de academie / bij de NPO geldt de islam nog altijd als een exotische bron van goedaardige verwondering. Maar in de echte wereld is het door zijn etnische, tribale en metafysische dimensie een nog agressievere splijtstof dan het communisme ooit is geweest. Iedereen die zich niet heeft laten corrumperen door de staatsopinie voelt dit instinctief aan, maar hoe nijpender de situatie in de echte wereld wordt, hoe ronduit bizarder de apologieën in de opiniemachine worden. En vandaag spant AD-hoofddoekmoslima (zo stelde ze zichzelf immers op de eerste date voor) de absolute kroon. Niet met een origineel concept overigens - de uitspraak "I went to the West and saw Islam, but no Muslims; I got back to the East and saw Muslims, but not Islam," gaat al een eeuw mee. Maar toen deed het er niet toe, want wat al dan niet islamitische moslim-mohammedanen wel of niet deden, ze deden het op hun eigen grond. Nu doen ze het hier, en is het niet meer grappig. Enfin, Hanina Ajarai aan het woord. "Nederland heeft eigenlijk meer islam nodig, niet minder. (...) In de lezing brengt Schippers een ode aan de Nederlandse kernwaarden zoals vrijheid en gelijkwaardigheid. Ze zet dat expliciet af tegen bepaalde interpretaties van de islam die deze waarden afwijzen. Ik moest denken aan de Islamicity Index, een middel bedacht door twee Amerikaanse wetenschappers om de mate waarin een land zich houdt aan de belangrijkste islamitische waarden te meten. Die waarden destilleerden zij uit de Koran en de gedragingen van profeet Mohamed. Zij waakten ervoor interpretaties van de islam over te nemen die geen wortel hadden in deze twee bronnen. De wetenschappers kwamen uit op vrijwel dezelfde waarden als minister Schippers: rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid, gelijke kansen voor iedereen, eerlijkheid, rechtvaardig leiderschap (good governance) en duurzaamheid. Om te meten in hoeverre landen zich houden aan deze waarden, werd gekeken naar onder meer regel­geving op het gebied van economie, sociaal beleid (hoe goed zorgt een land voor zijn armen?), mensenrechten en politiek. De resultaten van de allereerste Index (2014) waren verrassend en toch ook weer niet. Ierland kwam als beste uit de bus. Natuurlijk gevolgd door andere West-Europese landen. (...) Stel je nu eens voor dat alle moslims in Nederland deze adviezen ter harte zouden nemen. Wie kan daarop tegen zijn? En nog beter: stel je voor dat álle Nederlanders zich zouden gedragen zoals een moslim zich zou moeten gedragen. Volgens die wetenschappers zijn we op de goede weg, want raad eens welk land zich in de Index van 2015 'het meest islamitische land' ter wereld mag noemen? Juist, Nederland! Dat is iets om trots op te zijn." Herlees het zo nodig nog een keer, en besef hoe sterk de magneet onder een moreel kompas moet zijn om dit voor valide aan te nemen. Want dit is wat de islam werkelijk is: een codificering van een voor die tijd progressieve vorm van Arabisch-tribale waarden, waar vervolgens een goddelijk mandaat en een universele geldigheid aan toe is geschreven. Vervolgens kun je de discussie gaan voeren (zoals Paul Cliteur dat doet in het voorwoord van "Waarover men niet spreekt") over wat de aard van een godsdienst werkelijk is. Is het 'Religie als tekst', 'Religie als wat de meerderheid van gelovigen gelooft', 'Religie als gezaghebbende interpretatie' of 'Religie als morality tinged with emotion'.

Voor wie Ajarai wil begrijpen, is de laatste term het belangrijkst, en wordt beschreven als "de vaststelling dat men een concept van religie kan hanteren dat inhoudt dat religie niet alleen morele voorschriften bevat, maar dat religie en moraal identiek zijn. Vanuit deze conceptie is een immoreel religieus voorschrift eenvoudigweg een contradictio in terminis, want religie is per definitie wat moreel verantwoord is." Dat is wat Ajarai doet: alles wat goed is = islamitisch, want de islam is per definitie goed. Ze gaat er natuurlijk volledig aan voorbij dat de juridische ongelijkheid tussen man en vrouw is opgenomen in de Koran en de overleveringen van de profeet [(Koran Soera 2:282, 4:34, 4:11, 4:15, Bukhari 3:48:826 en Reliance of the Traveller: A Classic Manual of Islamic Sacred Law, p. 259/260 PDF).] Of wat te denken van het afhakken van handen [Koran 5:38], de doodstraf op geloofsafval, een verbod op het bekritiseren van de profeet [Koran 6:93, 33:57, 33:61 en Bukhari 59:369, 3:106 en 4:241)], en ga zo nog maar even door. In het gunstigste geval, en daar gaan wij vooralsnog vanuit, is Ajarai in haar wezen een goed mens, en wil ze gewoon in een samenleving wonen die voldoet aan de door haar hierboven beschreven en bewonderde waarden. En dat is prima. Wij ook. Maar kun je AUB een keertje ophouden die fucking religie van je bij iedereen door de strot te douwen. We willen hem niet. Echt niet.