John de Mol heeft een geniaal businessmodel. Verzin een TV-format dat goed aanslaat bij de gemiddelde Nederlandse kijker. Zet je zus neer als presentatrice. Betaal grote sterren om mee te doen aan seizoen 1, zodat de kijkcijfers hoog zijn (Humberto Tan bij Dance, Dance, Dance bijvoorbeeld, die volgens de wandelgangen vooraf, behalve een enorm bedrag, ook een garantie kreeg in welke uitzending hij de danspasjesshow zou verlaten in verband met zijn drukke agenda). Ga met het TV-format en de kijkcijfers de internationale markt op en verkoop de show voor veel winst. Gewoon heel Nederland gebruiken als proefkonijn om TV-shows op te testen, dat vinden wij briljant. Het nieuwste paardje uit de stal van Johnny heet The Story of My Life, waarin een knap jong stel door grimeurs omgetoverd wordt in hun 90-jarige zelf. Omdat Linda vervolgens van te voren doordachte vragen opratelt zal het RTL4-publiek nog denken met een diepgravende talkshow te maken te hebben ook. Briljant. Gisteren mocht John de Mol voor de eerste uitzending (met
Wes en Yolanthe als duurbetaalde kijkcijfertrekkers) gratis reclame maken bij
DWDD. De credits voor het bedenken van deze show geeft hij aan zijn 'creative unit' (hip jargon voor 'bedenktank'), alwaar ene Syl met het idee voor The Story of My Life kwam. Lekker bezig, Syl. Dat is een flinke opslag. Tenminste. Als Syl er ook netjes bijgezegd heeft dat hij The Story of My Life één-op-één 'geïnspireerd' heeft van de populaire YouTube-show
100 Years of Beauty: Aging van het verzamelkanaal Field Day. Zodat deze bedenkers en makers van het origineel ook hun percentage van de winst die John de Mol er mee gaat maken ontvangen. Wel zo eerlijk. En mocht u willen weten welke shows u in de toekomst nog kunt verwachten van het imperium van John de Mol, op
Field Day staan echt een paar leuke, creatieve concepten. Allemaal gegarandeerd zonder Linda de Mol.
