Nee. Je hoeft niet evenveel voor Irak te 'bidden'
Het was een trend die ontstond nadat Bataclan Parijs aangevallen werd door AK-47's. En hij ontstond zoals de meeste deugtrends ontstaan. (Passief)-agressieve moslims begonnen te eisen dat den blanke man even hard moest bidden voor de slachtoffers in Libanon, als voor die in Parijs. Authentieke gevoelsmensen-mensen slikten het voor zoete koek, waarna deugmeisje Hannah (18, dochter van NRC-opiniechef) de trend in een tenenkrommend gefingeerd Whatsappgesprek met haar vadurr verzegelde. Maar hoe goed het ook voelt [dat is immers waar het om draait, ze voelen geen daadwerkelijk medelijden met slachtoffers in het Midden-Oosten, ze voelen de deugforie die gepaard gaat met het feit dat andere mensen denken dat ze daadwerkelijk medelijden voelen], het slaat nergens op, en zal al helemaal niet aan anderen opgelegd moeten worden. Waarom? 1- In de islamitische wereld is islamitisch terrorisme een endogeen, lichaamseigen probleem. Zowel de daders als de ideologie komen voort uit de culturele sphere waarin die landen zich bevinden. In de westerse wereld is het een exogeen, lichaamsvreemd probleem. Het is een ziekte die het lichaam van buitenaf binnendringt. De westerse cultuur en al diens bronteksten zijn niet verantwoordelijk voor de ideologie in wiens naam die aanslagen gepleegd worden. De islamitische cultuur en al diens bronteksten zijn dit wel. Het is dus niets dan natuurlijk dat westerse mensen meer verdriet ervaren als westerse mensen door een exogene ideologie aan stukken geschoten/gereden/geblazen worden, dan wanneer mensen in het Midden-Oosten eenzelfde lot toekomt. Bovendien is zo'n aanval in het Westen, zowel kinetisch als filosofisch, een invasie van de eigen culturele sphere. In het Midden-Oosten geldt dit niet, en is de culturele implicatie en ontwrichting veel kleiner. En waarom is dit geintje trouwens altijd eenrichtingsverkeer? Westerlingen vragen toch ook niet van Midden-Oostiërs in Libanon en Irak of ze bij de slachtoffers van Breivik (endogeen) stilstaan, omdat het anders niet eerlijk is? 2- Medelijden is het leed op jezelf betrekken, en vervolgens voelen wat jij zou voelen in de situatie van een slachtoffer. Dit gaat veel natuurlijker en oprechter, als je je makkelijk kunt identificeren met de slachtoffers. Is het echt zo kwalijk dat de gemiddelde Westerling zich moeilijk kan identificeren met inwoners van Libanon, dat de facto al vanaf 1975 in etno-religieuze burgeroorlog verkeert? Is het echt zo erg dat een Westerling zich iets minder in kan leven in een inwoner van Irak, een land dat tot 2003 onder het bewind van een van de bruutste dictators ooit stond, en zichzelf vervolgens langs etnische breuklijnen ophief? Nee, dat is is het niet. Dat hoeft de westerling zichzelf niet kwalijk te nemen, en dat hoeven anderen westerlingen niet kwalijk te nemen. Sterker nog, geforceerd met medelijden koketteren is niets dan de exploitatie van die slachtoffers, omdat het louter de eigen morele genoegdoening dient. 3- Het is helemaal niet erg dat al dan niet seculiere islam-fascisten als Abou Ga Dan & Co weigeren te treuren om Westerse slachtoffers van islamitisch terreur. Dat kunnen en hoeven zij net zo min te forceren als Westerlingen hun medelijden met Midden-Oostiërs. Maar het is een nuttige observatie. Het toont immers aan hoezeer veel Westerse moslims nog in hun eigen culturele sphere leven. Integratie met behoud van eigen identiteit heet dat, en daar hebben de hoge heren voor getekend. Enfin. Het eerste slachtoffer van de boze vrachtwagen was een islamitische vrouw van middelbare leeftijd. Waarschijnlijk was het dus gewoon eerwraak en liep het daarna wat uit de hand. Sorry. Too soon.To all the people sending me messages commanding me to Tweet on #Nice. Did you all Tweet on #Istanbul #Baghdad #Dakka #Gaza #Beirut? no? Ok.
— Dyab Abou Jahjah (@Aboujahjah) July 15, 2016