Het debat na de volksraadpleging begint nu de grootste blamage van onze democratie te worden. Ik zou als politicus zo'n uitslag heel prettig vinden. Eindelijk weet je precies wat de kiezer wil. Eerst negeerden het Kabinet, Kamer & Senaat de wil van hun volk en tekenden een verdrag. Ondanks dat de referendumwet pas enkele dagen geldig was, werd deze afgeschoten door 2,5 miljoen Nederlanders. De grootste groep thuisblijvers bleek te bestaan uit mensen die onvoldoende vertrouwen hadden dat de regering hun tegenstem zou respecteren. Ze kregen donderdagavond gelijk. “Indien onherroepelijk is vastgesteld dat een referendum heeft geleid tot een raadgevende uitspraak tot afwijzing, wordt zo spoedig mogelijk een voorstel van wet ingediend dat uitsluitend strekt tot intrekking van de wet of tot regeling van de inwerkingtreding van de wet.” WET. De Kamer heeft dus maar twee opties. Of de uitslag negeren en de wet alsnog inwerking te laten treden, of de uitslag respecteren en de goedkeuringswet intrekken. Er bestaan geen andere opties. Het Kabinet wordt niet genoemd, is dus niet aan zet. Geen optie voor uitstel voor internationaal overleg, geen optie om een gewijzigd verdrag alsnog goed te keuren. Het is klaar, de bal hangt in het net, het laatste fluitsignaal is geweest. Er wordt een sfeer geschapen alsof tegenstemmers het verdrag niet gelezen hebben. Pauw had aan de vooravond zelf een tafel met “deskundigen” die alle zes beweerden het verdrag niet uitgelezen te hebben. Kom op zeg, je verdient ruim duizend euro voor een uur babbelen, maar een paar honderd pagina's uitlezen is te veel gevraagd? Bij een pagina per minuut zit je op vijf uur werk. Zeker als je alleen de twintig politieke pagina's leest waar Nederland nog iets over te zeggen heeft. Die zijn in mijn ogen allemaal afkeur. De artikelen over arbeidsmigratie (18), visumvrij reizen (19), militaire samenwerking (10) & financiële bijstand (453) zijn integraal ongewenst. Voor de Oekraïense staatskas & bewegingsvrijheid van Oekraïners ontstaat in de praktijk een lidmaatschap.

“Uitsluitend” De eurocraten willen graag het Nederlandse nee vertalen naar een kleine wijziging in het verdrag. Dat is sowieso al onmogelijk omdat het verdrag bol staat van deuren die worden opengezet, zonder daar termijnen, sancties of duidelijkheid aan te verbinden. Een kleine wijziging verdrinkt in de wolligheid vanuit de onduidelijk van het verdrag. Wat veel erger is, is dat de wet die mogelijkheid helemaal niet biedt. Een gewijzigd verdrag hoort zijn eigen goedkeuringswet te krijgen, en hopelijk ook zijn eigen referendum. Kabinet, Kamer & Senaat kunnen dat circus voorkomen door naar hun kiezers te luisteren en gewoon de poppenkast te stoppen. Op die wijze hadden de miljarden aan steun & een referendum kunnen voorkomen. “Spoedig” Mark Rutte wil graag de behandeling van ons stemgedrag uitstellen tot na het Britse referendum. Europa wil namelijk nog niet voor het Britse referendum inhoudelijk in gesprek. Rutte & Juncker spannen hier samen om de Nederlandse soevereiniteit te slopen met als enig doel de soevereiniteit van de Britten te bespelen. Dit is dus het meest slappe en walgelijke excuus ooit. Er hoeft helemaal geen overleg plaats te vinden, en zeker niet in Brussel. Alleen onze wetgever krijgt een opdracht in de referendumwet. Dit was en is een binnenlandse aanwezigheid. Ons volk heeft gesproken 61% wil dit niet. De kiezer is toch de keizer van onze democratie? Twee biljoen Duitsland heeft met het inlijven van de DDR ruim 2000 miljard besteed op een bevolking van 18 miljoen voormalige Oostblokkers. Veel meer dan de 160,7 & 156,5 miljard die volgens de Solidarpakten beloofd zijn. Ondanks al deze hulp is Oost-Duitsland nog steeds een achterstandsgebied & een netto ontvanger binnen Duitsland én binnen de EU. De Europese Unie tekent ondertussen in een noodtempo verdragen met voormalige Oostbloklanden waarin vergelijkbare economische ontwikkeling beloofd wordt. Sinds 2004 zijn er nog eens 108 miljoen inwoners bij de EU gekomen ten oosten van het IJzeren Gordijn. Zes keer zo veel dan de DDR. Kandidaat Turkije is vier keer zo groot als de DDR. Oekraïne ruim twee keer. Enzovoorts. 26 biljoen Als we de rest van het oosten net zo willen hervormen als de DDR, (zoals in de verdragen wordt beloofd), dan gaat dat dertien keer zo veel kosten dan de DDR. Dat is meer dan de Amerikaanse staatsschuld. Meer dan twee keer alle Europese staatsschuld samen. Het zal de jaarlijkse overdrachten van Noord naar Zuid binnen Europa doen verbleken. Dan vergeet ik nog de inflatiecorrecties en het simpele feit dat bij een lagere bevolkingsdichtheid, je meer meters infrastructuur moet moderniseren, wat daardoor nóg duurder uitpakt. Vergeet ik dat deze landen een veel grotere culturele afstand tot de EU hebben. De EU durft de eerste tientallen miljarden bij nood over te maken & de volgende tientallen alleen summier te bespreken. Tekort Niet alleen hebben Mark Rutte en dus ook Juncker het mandaat niet dit verdrag nog langer door te drukken, ze hebben ook het geld niet om alle mooie beloften in de stapels lidmaatschapsverdragen én associatieverdragen waar te maken. Je krijgt geen stabiele buitengrens met kapot bezuinigde defensie & inlichtingendiensten, democratische tekorten en een lege portemonnee. Mochten ze het er toch doorheen drukken, komen we vanzelf in de fase waar de jeugd in die landen erachter komt dat de Europese droom niet hun kant op komt. Maar die hebben dan inmiddels wel het recht die droom hier te zoeken. Van de Griekse jeugd is een kwart al gevlucht. Dat geeft daar een tekort aan talent, én hier een tekort aan banen. Mark Rutte moet eens leren dat de kiezer het laatste woord én gewoon gelijk heeft.