Davos. Dat is een stad omringd door bergen, in de geografisch meest geïsoleerde staat van Europa. En zelfs vanaf daar zien ze het gebeuren: "
Europa drijft uiteen, zowel politiek, ideologisch als economisch," aldus, de meerderheid van de
1500 ondervraagde CEO's uit 83 landen. Oh, maar nu niet denken dat deze bezorgde kliek iets geeft om legitieme Europese volkszorgen. Nee, dit zijn CEO's van multinationals die bij uitstek gebaat zijn bij die "
ever closer union". En hun zorgen zijn natuurlijk niet gelijk aan de legitieme Europese volkszorgen. Hun zorgen liggen bij het klappen van het "
Europese project" en het "
permanent opschorten van Schengen." Want volgens Ian Bremmer, oprichter van een van de grootste onderzoekbureaus ter wereld, de Eurasia Group, is het grootste probleem "
de opkomst van nationalisme en populisme." Volgens veel CEO's "
drijven Europese landen uiteen". Maar dat is het geval helemaal niet. West-Europese bevolkingen groeien juist naar elkaar toe. Want wat hen verbindt, is een Europa-breed besef van de onoverbrugbare kloof tussen de realiteits-averse ideologie van de elite, en de gezonde hang naar zelfbehoud van het volk. Europa drijft niet uiteen. Europese overheden en hun nationale bevolkingen drijven uiteen. En als dat in de woorden van de elite zonodig populisme moet heten, dan heet het maar populisme. Maar ondertussen kunnen zelfs
common sense upper class-intellectuelen als de Britse Douglas Murray geen andere verklaring meer bedenken dan dat de Europese elite hun landen haast opzettelijk
naar de vernieling helpen. Toch heeft het ook wel iets hè, zo'n interbellum?
