Het is een jaarlijks terugkerende viertrapsraket: Van Aartsen doet rond oud&nieuw officieel beroep op zijn Mohammedaanse knokploegen om orde te houden in gebieden waar Nederland zelf allang niet meer soeverein is. Bestempelt dit als een toonbeeld van integratie. Zoekt vervolgens in de eerste week van januari
een krant op om zichzelf in nog idiotere bewoordingen dan vorig jaar te verantwoorden. En daarna valt iedereen behalve Van Aartsen zelf, zich weer te pletter over zijn culturele hoogverraad. Ditmaal ging Jozias voor het sentiment, en was 'niet boos maar teleurgesteld'. Teleurgesteld in de Tweede Kamer. Want "
Wij hebben in Nederland vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst. Wij beoordelen mensen niet op gedachten of ideeën. Dat is de hoeksteen van de rechtsstaat waar onze democratie op is gebaseerd. Ik vraag mij af of de Tweede Kamer zelf nog wel gelooft in de beginselen van de rechtsstaat." Ook dit is natuurlijk een klassieker: koketteren met de rechtsstaat terwijl je legitiem gezag toekent aan organisaties wier anti-grondwettelijke intenties allang
dubbel en dwars bewezen zijn. En om zijn islamitische geleerdheid nog even extra te benadrukken, mengt hij zich gelijk in een van de moeilijkste theologische kwesties die er zijn: "
Hij hekelt het feit dat de Kamer salafisme gelijkstelt aan jihadisme, wat volgens hem niet klopt." Salafisme en jihadisme zijn inderdaad niet altijd gelijk aan elkaar, maar als er verschillen zijn, zijn deze subtiel en bovendien niet onveranderlijk. Het blijft een glijdende schaal. Maar Arnoud van Doorn heeft het waarschijnlijk in z'n oor gefluisterd en het komt Van Aartsen uit, dus dan is het waar. Kortom, ook dit jaar was het weer niets minder dan Stockholmeske defaitistische huichelarij van een regent die allang weet dat-ie de oorlog gaat verliezen. Maar dat is van alle tijden.
