Onze Man in Oekrainistan: 2016 wordt het jaar van de Europese oorlog
Er woedt nu al meer dan een jaar een van de bloedigste oorlogen in Europa. Europese politici willen de ernst er niet van inzien, dus ondanks al het geweld verlegt het haar grenzen tot aan de Oekraïense frontlinies. Gewoon omdat het kan. Niet over nagedacht. Er wordt niet over gesproken om het 'Europese project' maar voort te bouwen. Over de rug van duizenden slachtoffers.
De oorlog in het oosten van Oekraïne is een vies spelletje. Oekraïne wijst de vinger naar Russische betrokkenheid vanaf dag één dat er in Donetsk gewapende rebellen de stad gingen overnemen. Het zou een Russisch project zijn. De Russen en de separatisten hebben dat altijd ontkend, en daar zit zeker ook wat in. Toen na de Majdanprotesten in Kiev er een (illegaal) referendum werd gehouden op het toen nog Oekraïense schiereiland de Krim, kreeg men in Donetsk en Loegansk (de andere grote stad in het oosten) hoop. Ze wilden niet meedoen aan het Europese project van Oekraïne. Logisch ook, want het gebied in Oost-Oekraïne bestaat uit veel burgers die meer op hebben met Rusland dan met Europa. Familie, vrienden, vele geschiedenissen lang maakten zij deel uit van de Russische identiteit en dat werd flink verstoord toen van november 2013 tot en met februari 2014 werd geprotesteerd in de Oekraïense hoofdstad, met als gevolg dat president Janoekovitsj werd afgezet en vluchtte. De president die een grote achterban had in de oostelijke gebieden van Oekraïne.
Het is een oorlog waar drie partijen met de vingers naar elkaar wijzen. De regering in Kiev. De pro-Russische rebellen. En het Kremlin. Niets is wat het lijkt. Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch heeft eerder in haar rapporten genoemd dat Oekraïne ook gebruik maakt van clustermunitie. Kiev ontkent dat. De regering in Kiev (gesteund door het Westen) roept al meer dan een jaar dat het Russische leger in Oekraïne actief is. Het Kremlin ontkent dat. Zowel de pro-Russische rebellen als het Oekraïense leger zeggen dat ze nooit als éérste de aanval openen, maar dat alle slachtoffers tot nu toe het gevolg zijn van 'verdedigingsacties'. Met andere woorden: er wordt keihard gelogen. Dat de Russen en de pro-Russische rebellen dat doen, is een ding, maar Oekraïne, het land dat op handen wordt gedragen door Europa, zou een keer eerlijk moeten zijn en open kaart spelen. Niet dat Brussel het eerlijkste jongetje van de klas is, trouwens...
De Europese Commissie heeft een positief rapport geschreven over de visum-liberalisatie voor Oekraïners. Nog even en ze hebben (net als wij als we naar Oekraïne willen) geen visum nodig om het liberale, rijke Europa te bereiken. Dit keer geen dobbernegers die de Europese normen en waarden bedreigen, maar een niet-islamitisch blank Slavisch volk. Op zoek naar betere mogelijkheden, want in Oekraïne wil het maar niet lukken, ondanks grote woorden van de Oekraïense president Porosjenko. Maar ook meer criminaliteit. De Europese grensstreek in Oekraïne gedijt op zwarte handel en drugssmokkel. Geen visums meer nodig, dus die zwarte economie in steden als Oezjgorod of Moekatsjevo zullen wel weer toenemen. Op kosten van de Europese belastingbetaler. Misschien dan dat dat stomme Verdrag deze zwarte handel harder gaat aanpakken? Nee hoor. De extreem-rechtse (lees neo-nazistische) paramilitaire groep Pravy Sektor heeft het in die regio voor het zeggen. Dezelfde groep waar de Oekraïense regering van afhankelijk is in de oorlog in Oost-Oekraïne. Die worden niet aangepakt, maar liefkozend op hun gladgeschoren nazibolletje geaaid.
Deze column is een waarschuwing, zo op de valreep van het jaar. Ondanks dat er een zogenaamd staakt-het-vuren in Oekraïne gaande is, wordt er alsnog gevochten. De afspraken als overeengekomen in Minsk zijn vooral een goedpratertje voor de eurofiele fetisjisten in Brussel dat het 'de goede kant op gaat'. In werkelijkheid gooit Europa olie op het vuur. De rekening zal vroeg of laat gepresenteerd worden in Europa. Een Koude Oorlog 2.0 is al een feit, maar het heeft slechts tijd nodig of we zien dezelfde loopgraven in Oekraïne in de Europese Unie. Vrijheid van de Europese burger moet worden ingeleverd, omdat een paar eurofiele grijze pakken opgewonden raken voor een nóg groter wordende Europese Unie. Vrijheid, m'n reet. Oorlog, dat is wat ons te wachten staat.