Geenstijl

Het was de week van de Oekraïense leugens, bedrog en propaganda. Dat terwijl de Oekraïense oligarch president Petro Porosjenko een bezoekje aan Nederland bracht. In het Nederland van liberale Europese normen en waarden mocht Porosjenko zelfs een lezing geven over Europese democratie. Wat weet die man nou van Europese democratie. Het begrip democratie kent hij niet eens. Hij zit zelf op de Oekraïense troon, juist door het niet zo nauw te nemen met een democratische rechtsstaat. De afgezette Janoekovitsj zag allicht meer heil in Rusland dan Europa, maar het was geen dictator zoals velen hem noemen. Janoekovitsj was namelijk democratisch verkozen. In een goed functionerende democratie zouden er tegen het einde van de ambtstermijn van Janoekovitsj nieuwe presidentsverkiezingen komen. Op een geciviliseerde manier, zoals we dat onder andere in de Europese Unie kennen. Noem het gerust "Europese democratie" of "Westerse democratie", maar dat Porosjenko de scepter zwaait over Oekraïne is in geen enkel geval op een democratische manier gebeurd. Dat Porosjenko juist een lezing geeft over Europese democratie laat zien hoe arrogant en Europa-blind hij is, want (nogmaals) hij weet NIETS van democratie.

Maar eerst… op 20 november jl. werd de forensisch onderzoeker Oleksandr Roevin neergeschoten. Roevin was niet zomaar iemand, hij was de enige Oekraïense forensisch expert in het MH17-onderzoek. De dader is vooralsnog niet gepakt. Frappant detail is dat Porosjenko geen woord aan Roevin heeft gewijd tijdens zijn bezoek aan Nederland, want ja, eigenbelang. Dat er kennelijk om politiek gemotiveerde redenen in de Oekraïense hoofdstad sleutelfiguren in het MH17-onderzoek worden neergeknald, vindt Porosjenko niet zo belangrijk. Europa, Europa, Europa (en laten we de 298 MH17-slachtoffers snel vergeten). Dat is de retoriek die Porosjenko uitkraamt. Dat zijn land een grote puinzooi is, lijkt Porosjenko ook niet te deren. Oekraïense extreemrechtse neo-nazi's activisten blokkeren sinds 20 september de drie hoofdwegen die van het Oekraïense vaste land naar de Krim leiden. Goederen- en voedseltrucks komen er niet door heen. De activisten eisen dat Rusland het schiereiland teruggeeft aan Oekraïne. Na zo’n twee maanden bedachten deze activisten iets nieuws: er werden een paar elektriciteitsmasten opgeblazen en de hele Krim zit zonder elektriciteit. Gewoon, om de druk een beetje op te voeren. Nou dat bleek, want er kwamen direct berichten binnen dat Rusland tanks richting de grens met de Krim en Oekraïne stuurde. De blokkade van de Krim werd eerst nog gedoogd door de regering van Porosjenko, maar nadat een stelletje activisten dus de elektriciteitsmasten opbliezen, deed de Oekraïense regering er een schepje bovenop. Ze begonnen de blokkade van de Krim als beleid in te stellen. De neo-nazi's activisten kregen dus een beetje hun zin. Fijn als je op dat schiereiland woont. Rusland moest het maar oplossen, zo redeneerde Porosjenko. De reactie van Rusland was trouwens dat het de kolenexport naar Oekraïne ging terugdringen. Met een koude winter in het verschiet voor Oekraïne zou dit weer een nieuwe crisis kunnen betekenen in het land dat zo graag EU-lid wil worden. Maar goed, al het bovenstaande mag je in Oekraïne niet noemen, want dat is kritiek en wie kritisch is over het "Europese project" van Oekraïne, moet kapot. Dat zei Porosjenko in ieder geval in een kritiekloos GeenPeil-haat interview in het NRC Handelsblad. Het aanstaande referendum zou "koren op de molen van Poetin" zijn. Wederom bevestigt Porosjenko het hele probleem in zijn vrije en liberale utopie dat Oekraïne heet. Kritiek is hetzelfde als heulen met Poetin. Inhoudelijk gaat hij dus niet in op de zorgen van de Nederlander, die in tegenstelling tot de armzalige Oekraïense burger wél EU-burgers zijn. Als Porosjenko zo graag banden met Europa wilt aanhalen (lees: op termijn EU-lid worden), dan siert het hem om het Nederlandse publiek nou eens uit te leggen dat de zorgen niet terecht zijn. Porosjenko zwijgt liever, en bedelt met armzalige puppyoogjes in Brussel dat alléén Europa Oekraïne weer op weg kan krijgen. Als je de zorgen van de Nederlander (en veel andere Europeanen) niet begrijpt, en liever doodzwijgt, wat zoek je dan nog in Europa waar het (in tegenstelling tot in Oekraïne) normaal is om een debat aan te gaan zonder vuistgevechten. Wat heb je te vrezen? Of zijn de zorgen van het GeenPeil-initiatief soms terecht? Ik denk het laatste. GeenPeil is een goed voorbeeld van hoe een Europese democratie werkt. Geciviliseerd. Je zorgen uiten middels een petitie, er over stemmen middels een referendum. Dat is wel iets anders dan een stel beulen die het bloed door de straten lieten stromen om een pro-Russische president weg te jagen.

Мне тут вчера некоторые не верили, что Порошенко в Голландии свой шоколад рекламировал. Пожалуйста, вот скриншот: pic.twitter.com/Wz7ezAc6th

— Vladimir Kornilov (@Kornilov1968) November 28, 2015

En Poro is en blijft een chocolademagnaat, die zelfs bij z'n praatje in Leiden op vrijdag zijn product nog aan de man wist te brengen.