Geenstijl

Het kabinet misleidt letterlijk de Kamer: “…binnen het Starbucks-concern dezelfde prijzen worden gehanteerd als tussen onafhankelijke partijen”, aldus Wiebes. Versus: “Ook betaalt Starbucks een ‘abnormaal hoge prijs’ voor zogeheten groene koffiebonen aan het Zwitserse Starbucks Coffee Trading,” aldus de eurocommissaris. Zo duidelijk liegt uw coalitie zelden. En dan pak ik slechts de eerste hap stront uit de beerput. Kennelijk heeft onze koninklijke bonenteller nog niet gehoord van het begrip transfer pricing. Niet alleen dat, Wiebes heeft de Britse parlementaire enquête gemist die alles heeft voorgekauwd. “Afspraken zijn voor het belang voor ons vestigingsklimaat, dus banen. Alle landen maken ze”, zegt VVD-Kamerlid Helma Neppérus. Onzin. Ten eerste wordt er geen kopje koffie, iPhone of boek meer of minder verkocht vanwege deze ontduiking, ten tweede is er geen winkel, website of baan extra in Nederland door deze fraude en ten derde: er zitten maar drie landen in de Double Irish Dutch Sandwich-methode. Dus hoezo 'alle landen'? In hoeveel landen maken inspecteurs zelfstandig dit soort afspraken zonder overzicht en zonder politiek toezicht? Klein vraagje, VVD, komt u ook op voor de Nederlandse staat, het MKB of het restant van uw electoraat? Ik weet een ding heel zeker: multinationals als Starbucks hebben u niet verkozen en kunnen u nooit herkiezen.

De een z'n belastingontduiking is de ander z'n naheffing In Nederland is de royalty kern in internationale belastingontduiking. Je betaalt hier 0% belasting op royalty inkomen. Echter stijgt daardoor wel ons bruto nationaal product én onze afdrachten aan Brussel. Nederlanders betalen dus Europese naheffingen over omzet waar Starbucks, Google, Amazon, Apple en vele anderen hier geen cent belasting over betaald hebben. Door te spelen met de importprijs en royalty’s binnen je bedrijf bepaal je in welke dochter je winst maakt en dus in welk land je betaalt. In Bermuda is vennootschapsbelasting 0%. Starbucks verzint dat groene bonen extreem duur zijn en verzint hele dure royalty’s op een kookboek om maximale kosten af te trekken van winst in branderijen en winkels wereldwijd. Belastingbubbel De Westerse wereld heeft nu economieën waar de overheidssector de helft van de totale economie vormt. Waar de staatsschuld in een halve eeuw gemaximeerd is. Waar begrotingstekorten structureel zijn. Die vallen dus gewoon om zodra de belastingafdracht hapert. Of dat nu vanwege werkeloosheid, dalend vertrouwen & consumptie of bovengenoemde internationale ontduiking is. Als de bubbel barst zien we een reeks hervormingen uitgevoerd worden die niet eindelijk een keer deze fiscale problemen fundamenteel aanpakken, maar waarin werkelozen hun uitkeringen wordt ontnomen, bedrijven hun overheidsopdrachten verliezen en arbeiders hun baan. Er wordt dan in paniek rond geracet in een fiscale vicieuze cirkel naar de afgrond, zonder enige academische onderbouwing. Vestigingsklimaat Arbeiders zijn in Nederland zo ongelofelijk kapot belast dat het vestigingsklimaat kansloos is voor echte bedrijven met echte werkgelegenheid én deze arbeiders zijn niet meer in staat binnenlandse bestedingen op peil te houden. Waardoor arbeiders minder werkgelegenheid creëren voor bouwvakkers, horeca, bouwmarkten en winkels. Het is voor een ondernemer goedkoper om werk uit te laten voeren buiten of elders in de EU. Het netto loon gaat daar minder vaak over de kop. Het is ook goedkoper om zaken te automatiseren omdat je op een computer, software en een robot zelfs alle afgedragen BTW netjes terugkrijgt. In dit fiscale klimaat veroorzaakt de staat een berg werkelozen die het steeds minder kan betalen. Werken loont niet 0% belasting op royalty's hier en 0% vennootschapsbelasting in Bermuda geeft een heel wrang contrast voor Jan Modaal met twee kinderen. Ondanks dat hij bruto 80% meer verdient dan het minimumloon, heeft zijn gezin maar 7% extra te besteden. 1800 euro extra in het handje, terwijl 16200 extra verdiend is: daarop zit een waargenomen belastingdruk van 88,8%. Piet Anderhalf Modaal houdt 9400 euro extra schoon in het handje, terwijl hij 34200 euro extra verdiend. Een waargenomen belastingdruk van 72,5%. U wordt voorgelogen dat er een toptarief is van 52%, of een tweede en derde schijf van slechts 42% of een eerste van 36,5%. De facto betalen Jan Modaal en Piet anderhalf Modaal gewoon ruim het dubbele van hun eigen schijf. Magere Hein Dom is iemand die vanuit de bijstand drie dagen tegen minimumloon gaat werken. Die gaat er nul euro op voorruit en heeft een waargenomen belastingdruk van 100%. Die probeert te solliciteren op een baan die niet meer bestaat omdat de gemeente andere bijstandsgerechtigden mag inzetten onder de participatiewet, wat een stuk goedkoper is, door gewoon het minimumloon te ontduiken. Let wel, bovengenoemde rekenvoorbeelden zijn allemaal als deze Nederlanders netjes jaarlijks achttien formulieren correct invullen om vanuit twaalf inkomstenbronnen in tachtig stortingen hun geld te krijgen. Anders raakt iemand duizenden euro's inkomen kwijt, ervaart hij/zij een belastingdruk van boven de 100%, en komt daardoor in de dure schuldhulpverlening. Belasting begint een intelligentie-, integriteits- en inspanningstest te worden: eerlijke, domme en/of luie mensen betalen het meest.