Dit land. Nee, dit continent. Waar de actuele neuk zijn we mee bezig? Zijn we nou echt zo verslingerd aan uitheemse achterlijkheid, dat we dit toestaan? Tussen januari 2014 en begin 2015, hebben minstens 34 Syrische kindbruiden asiel aangevraagd in Nederland.
Daarbij zijn er ook nog eens 22 "nareizende bruiden" - tienermeisjes waarvan de liefde van hun leven al in Nederland woont - onderweg naar het land van Mieles en honing. Uit cijfers van de IND blijkt dat twee van deze gehuwde meisjes pas dertien en veertien jaar oud waren. De oudste ouwe snoepert is er een van 38, met een kip van 15. Leuk natuurlijk, al die exotische verscheidenheid. Momenteel erkent de Nederlandse wet in het buitenland gesloten Mohammedaanse Minderjarige Matrimonia. Maar daar gaat, als het even meezit, verandering in komen. De "
Wet tegengaan huwelijksdwang" is momenteel in behandeling, omdat "
Het ministerie van Veiligheid en Justitie wil de huwelijksvrijheid vergroten door huwelijksdwang verder te beteugelen en de erkenning van in het buitenland gesloten huwelijken te beperken." Welk een weerbaarheid, die Westerse wereld. En geen seconde te laat, want de bovenstaande cijfers dateren van vóór de vluchtelingenstroom. Recente cijfers over kindbruiden "
ontbreken". Volgens PvdA'er Richart Joling "
vragen er op dit moment gemiddeld drie kindbruiden per week asiel aan in Ter Apel. Hij baseert zich op bronnen binnen het COA." Ondertussen raken er zwangere 14-jarige bruiden
vermist, enz. Moet dat nou?
