Geenstijl

GeenStijl Historisch Verantwoord! We hebben een zomercolumnist weten te strikken met een bijzondere reputatie op het gebied van cartoons & spotprenten. Deze zomer is hij onze eenmans interredactionele werkgroep cartoonduiding, om te laten zien dat het jankeballen over 'kwetsende cartoons' van nu, volstrekt verbleekt bij de hardheid, scherpte en ferme beledigingskracht van historische cartoons over slavernij, religie, koningshuizen en de vrijheid van meningsuiting. Klas, pak een kladblok en je kleurpotloden. We gaan weer wat leren vandaag! Ditmaal gaat het over blackface slaven-opera, met aan het einde nog een donker Nederlands tintje. Mr Dibdin in the character of Mungo in the celebrated Opera of the Padlock Bovenstaande Britse mezzotint uit 1769 toont een scène uit de komische opera The Padlock, met acteur/zanger/componist Charles Dibdin in de rol van zwarte slaaf Mungo. Onder de titel staat ‘Me wish to my heart me was Dead, Dead, Dead’, een veel geciteerde verzuchting van Mungo over de verschrikkingen van slavernij. Charles Dibdin (1745-1814) was een van de bekendste Britse componisten van zijn tijd. Met name zijn komische opera The Padlock uit 1768 was buitengewoon succesvol. Het libretto, geschreven door de Ierse toneelschrijver Isaac Bickerstaffe (1735-1812) was losjes gebaseerd op een verhaal van Miguel de Cervantes, schrijver van Don Quichot van La Mancha. Hoofdpersoon in de opera is Mungo, de uit West-Indië afkomstige zwarte slaaf van Don Diego. De overwerkte Mungo voert opdrachten van zijn meester met tegenzin uit en beklaagt zichzelf. Het verhaal komt er in het kort op neer dat Don Diego, een rijke oude man, zijn aanstaande jonge bruid Leonara in huis opsluit. De titel ‘The Padlock’ verwijst dan ook naar het hangslot waarmee de toegangsdeur wordt afgesloten. Leander, een jonge aanbidder van Leonara, koopt Mungo echter om en krijgt toegang tot de woning. Daar worden ze betrapt, maar na de nodige verwikkelingen geeft Don Diego uiteindelijk toestemming voor een huwelijk tussen Leander en Leonora. In alle opzichten een ‘happy end’ want Mungo wordt niet getuchtigd door Don Diego.

Een groot deel van het succes van The Padlock zat in de liederen en het komisch bedoelde West-Indische accent van Mungo. De populariteit van de opera was zó groot dat Mungo een begrip werd. The Padlock vormde in Groot-Brittannië een belangrijk element in de strijd tegen slavernij omdat het blanke publiek zich met Mungo kon identificeren in diens verzet tegen zijn meester. Blackface De rol van Mungo werd in eerste instantie gespeeld door blanke zangers/acteurs – zoals de reeds genoemde Charles Dibdin – en is dan ook één van de eerste voorbeelden van het fenomeen ‘blackface’. The Padlock werd ook met veel succes opgevoerd in de Verenigde Staten en legde daarmee de basis voor de meer dan een eeuw ongehoord populaire ‘minstrel shows’. De bekendste Mungo zou, desondanks, de wereldberoemde zwarte Amerikaanse zanger/acteur Ira Frederick Aldridge worden. Geinig detail In 1855 trad Ira Frederick Aldridge – als Shylock én als Mungo – op in de Rotterdamsche Schouwburg. Dit was het affiche. Bronnen University of Illinois Geheugen van Nederland Folger Digital Image Collection