Inlichtingenwerk en mensenrechten. Die twee gaan natuurlijk samen als Dijsselbloem en integriteit. Want het komt toch altijd een beetje neer op het schenden van de rechten van een paar mensen, om de veiligheid van een hele hoop mensen te waarborgen. Begin deze maand stuurden ministers Hennis-Plastuit en Tapsterk een nieuw
wetsvoorstel naar de kamer, waarin geregeld wordt dat de AIVD en MIVD toegang krijgen tot glasvezelkabels, via welke ruim 90% van communicatie plaatsvindt. Informatie hieruit mogen ze vervolgens op grote schaal onderscheppen en opslaan. Inderdaad, precies waarvoor Edward Snowden begin dit jaar voor
waarschuwde. Uw compromitterende google searches, whatsappgesprekken en Live Jasmin transacties. Ze liggen straks allemaal keurig opgeslagen op de harde schijf van vadertje staat. Het Instituut voor Informatierecht van de Universiteit van Amsterdam concludeert nu ook maar eventjes dat dit onverenigbaar is met het nobele concept van mensjesrechten, meer specifiek het recht op privacy. Maar, dit komt vooral omdat de diensten zich voorafgaand aan een actie aan bijna niemand hoeven te verantwoorden. De minister die de opdracht tot bijvoorbeeld een afluisteroperatie geeft, is dezelfde die de operatie op zijn legaliteit moet toetsen. De diensten zijn dus vrij autonoom, en da's lastig. Nu worden de diensten alleen achteraf gecontroleerd door de
CTIVD, zij kunnen dus geen schendingen voorkomen. Allemaal leuk en aardig, maar de haatsheiks wandelen nog steeds lachend in en uit. Als ze dan toch massaal gaan mensenrechtenschenden, zouden we er dan ook eens wat resultaat van terug mogen zien?
