Geenstijl

Het rijk is slechts een lege BV, een zielloze juridische entiteit. Als een gezwel groeit het jaar op jaar, maar haar nuttige impact wordt verdrongen door bemoeizucht, eindeloze registraties en de illusie dat de wereld verandert als je er maar genoeg geld tegenaan gooit. Bedrijven en burgers zijn steeds minder door landen gebonden. De staatsschuld is niet ruim een halve ton per werkende Nederlander, maar per achtergebleven idioot. Als puntje bij paaltje komt, zijn de draagkrachtigen zo gevlogen. De Griekse kwestie laat keurig zien dat de Troika hooguit een economie kan slopen, maar niet ons geld terugkrijgt. Het verloor haar onschuld toen de Kamer en Senaat besloten 40% te snijden in de huishoudelijke hulp, waaronder de gewraakte PGB's. Nu is Martin van Rijn de zondebok die voor de zesde keer aantoonde dat het mes in de rug van de patiënt en zorgverlener gaat, en de automatiseringsellende daaromheen slechts een rookscherm is. De beslissing is gevallen vanuit politieke nationale eenheid en komt niet louter bij PvdA salonsocialisten en VVD wannabe's vandaan. De Crematoriumcoalitie wilden hard en snel geld uit de muur, en het is uit de muur gekomen.

In een eeuw zijn westerse landen vergroeid. Op basis van de industriële revolutie konden vele boeren en arbeiders de dienstverlenende sector in. Bestedingen door soevereine staten explodeerden van 10% van de binnenlandse bestedingen naar 60%. Belastingdruk dus ook. Het gebrek aan werkgelegenheid met de handen werd vervangen met werkgelegenheid voor het brein. De automatiseringsgolf vormt dus geen enkel gevaar voor de werkgelegenheid. We worden niet vervangen door robots. Sinds de uitvinding van de computer zijn we alleen maar meer papier gaan printen. Een simpele toeslagbeschikking op basis van een definitief verzamelinkomen komt moeiteloos in ongrijpbare drievoud. Eat We verzinnen steeds complexere systemen om tot een steeds hogere belastingdruk te kunnen komen. De staat kijkt achter de voordeur en identificeert de burgers die nog wat hebben liggen. Dat creëert weer werkgelegenheid voor mensen die dergelijke systemen moeten toepassen of uitleggen aan mensen die geen tijd, energie of intellect hebben om die opgeklopte onzin te doorgronden. Een ondernemer heeft een fiscalist nodig om samen met de accountant aangifte te doen zonder failliet te gaan. Een gezin heeft een hypotheekadviseur nodig voor een lening voor een berg stenen. Complete callcenters voor toeslagklanten die aan een zijden draadje hangen. Als het draadje breekt, het administratieve foutje gemaakt is, dan staat er weer rijst met ei op het menu. Sleep Met het nieuwe PvdA gedrocht van de inkomensafhankelijke heffingskorting moesten mensen met een uitkering, baan in loondienst of pensioen gedwongen voor het eerst belastingaangifte doen. Vroeger, in de goede oude tijd was er door de betalende partij op de achtergrond op de euro nauwkeurig het juiste bedrag alvast naar de fiscus overgemaakt. Nu moeten miljoenen mensen een schoenendoos omkeren, in hun omgeving op zoek naar hulp om samen voor het eerst aangifte te doen. Ruim de helft zijn mensen die van maand op maand leven en hopen dat er rond de twintigste nog boodschappen gedaan kunnen worden. Hun slapende administratie die vanzelf goed ging, is ruw ontwaakt om gemiddeld honderd euro naar de staatskas te geleiden. Rave U hoeft geen raketgeleerde zijn om door te hebben dat de kosten van die operatie een fors deel opslokken van de nieuwe belastingafdracht. Van tol is aantoonbaar dat de heffing zowel voor de Staat als de automobilist samen duurder is dan de opbrengst. Via accijns, MRB en BPM zijn die wegen al vier of vijf keer betaald. Toch houdt RWS weer de hand op. De participatiesamenleving is de verpakking van het beleid om belasting te heffen in dwangarbeid bij mensen waar het in euro's niet meer mogelijk was. Nederland spendeert naar verhouding de helft aan defensie ten opzichte van Griekenland en ten opzichte van haar verplichtingen binnen de NAVO. We feesten in onze vrijheid zonder een mannetje bij de deur. Repeat Bevangen door marionetten die iedere keer de computer de schuld geven. Alsof de stapel brakke databestanden een aansprakelijk te stellen rechtspersoon is. Bij het invoeren van het toeslagencircus hadden we al in 2011 een longread over de invoeringsellende, en bij de PGB's hebben we exact dezelfde longread: tijdschrift Computable toont aan dat de farce zich exact herhaalt. Asscher laat de kinderopvangtoeslagen weer direct storten aan de kinderdagverblijven, zoals voor de individuele idioterie van stortingen en terugvorderingen decennia gewoon was, en gewoon werkte. De man doet alsof hij iets verzonnen en ingevoerd heeft, terwijl hij louter tien jaar falen afsluit. We herhalen oplossingen uit het verleden. Waanzin is altijd hetzelfde blijven doen en toch een ander resultaat verwachten.