10 uur als Jood door Parijs. Welk fucking jaar is dit?
In welk tijdperk leven we eigenlijk? Zijn we in een soort dystopische grap beland, en LARPEN we de jaren '30 tot leven? "History doesn't repeat itself, but it does rhyme", zei Mark Twain. En verdomme. In plaats van lichtgetinte hemden hebben de jodenhaters nu lichtgetinte huiden. In 2012 schoot de islamitische Momammed Merah vier joden kapot, waarbij hij Miriam van zeven jaar bij de haren pakte en door de slaap knalde. In 2014 drukte de islamitische Mehdi Nemmouche kogels door de lijven van vier joden in het joodse museum te Brussel. Allemaal deaud. In 2015 zorgde de islamitische Amedy Coulibaly ervoor dat vier joden nooit meer thuis kwamen, en gisteren vond de in Denemarken geboren Omar Abdel Hamid El-Hussein dat zijn land wel een paar joden minder kon gebruiken. En 2015 is nog jong. Ondanks dat islamitische jodenhaat voor de dodelijke slachtoffers zorgt, is ook inheemse jodenhaat, met name in Frankrijk een factor van belang. Zie bijvoorbeeld deze demonstratie waar vooral "jood, jood, jood," "jood, Frankrijk is niet van jullie" en "jood, Frankrijk wil jullie niet", wordt geroepen door blanke kaalmannen die hun ogen met vlakken hand tegen de lage zon uit het oosten beschermen. Het is waarschijnlijk dat de daders die afgelopen nacht honderden joodse graven vernielden en hakenkruisen en anti-joodse slogans op graven kladden, uit deze hoek afkomstig zijn. Joden zijn de kanarie in de kolenmijn, en als Europa haar joden in de steek laat, verliest zij haar ziel, opnieuw.
Maar goed, allemaal schuld van de zionisten.