Geenstijl

Politici willen niet in gesprek met Griekenland. Zogenaamd omdat kwijtschelding absoluut onbespreekbaar is. Dat is slechts populisme in soundbites. Deze weigering heeft een totaal andere motivatie dan het weggeven van ons geld. Andermans euro's de balk smijten is immers een ambtelijke topsport. Nee, de hoge heren willen vooral geen evaluatie van zes jaar beleid van de Troika. Dan moet niet alleen Griekenland met de billen bloot, maar ook de *kuch* “reddingsactie” van de EU. De harde afbraakpolitiek heeft geen op- of aflossingen gegeven, maar wel een fors handelstekort, continue Europese monetaire onzekerheid en 25% werkeloosheid. Ver(r)assing: wie niet werkt, betaalt niet. De tactiek om iedere zinnige evaluatie van de Troika te frustreren is kinderachtig. Eerst de nieuwe minister van Financiën woorden in de mond leggen, of een stelling overdrijven en anders uitleggen, en dan pas met het resultaat daarvan (met in mijn ogen jezelf) in discussie gaan. De Troika is dermate gepreoccupeerd geweest met crisismaatregelen zoals kostenbesparing en de verkoop van bezittingen, dat het de belangrijkste eigenschap van een schuldenaar, het inkomen, uit het oog verloren is. Daarmee heeft ze enorme kans gemist.

Natuurlijk is de Griekse staatsschuld ten eerste een Grieks feestje. In de aanloop naar de Europese heilgedachte leende Griekenland 100% BNP in plaats van maximaal 60%, verzweeg dat en rommelde zich de euro en de eurozone in. Twee verschillende zaken, maar daarover later meer. Tegenover dit maximale lenen stond ook stevige economische groei, waardoor de staatsschuld niet harder groeide dan de economie die haar rente moest betalen. Staatsschuld aflossen doet helemaal niemand, zelfs Nederland niet. Waar wij al een begrotingstekort hebben voordat rente meegenomen wordt, had Griekenland voor rentebetalingen, in 2009 en ook nu, een begrotingsoverschot. In dat opzicht is Griekenland gezonder dan wij. Griekenland heeft dus absoluut niet een intern liquiditeitsprobleem. Er komen meer euro's bij Athene binnen dan zij nodig heeft om Griekenland intern te laten draaien. Default is nog geen Grexit Na volledige wanbetaling op de staatsobligaties hoeft Griekenland geen euro te lenen. Daardoor bestaat er ook geen enkele relatie tussen een faillissement en het verlaten of val van de euro. Die relatie bestaat nu niet, en bestond in 2009 ook niet. Griekenland kan bij faillissement gewoon de euro als betaalmiddel houden, zoals zelfs landen doen die geeneens lid zijn van de EU. Griekenland heeft een probleem met haar verleden. Met de kredietcrisis herinnerde de markt weer dat staatsobligaties geen risicoloze beleggingen zijn. Gevolg was dat Griekenland moest gaan betalen voor staatsschuld tegen woekerrentes. Zonder onderhandelingen met schuldeisers heeft de Troika de woekerrentes betaald, en heeft nu driekwart van de Griekse schuld overgenomen. Troika faalt Het is goed te weten dat ruim en derde van de huidige staatsschuld pas ontstaan is na het aanschuiven van deze trilogie van wereldverbeteraars. Zij gaven een overbruggingskrediet aan een partij en hoopte dat met verhoogde belastingdruk, scherpe bezuinigingen en verkoop van Grieks tafelzilver het wel goed zou komen. Een bom onder de Griekse economie. Het probleem met Griekenland is niet de schuld an sich, maar haar formaat tegenover de onderliggende economie. De schuld was in 2009 twee keer de norm, en is nu drie keer de Europese norm. Dat is geen tijdelijk probleem. Er valt simpelweg geen tijdelijk probleem te overbruggen. De Troika is op weg naar een failed state, zonder ons geld terug te halen. Atlas De Grieken zullen alleen hun schulden kunnen dragen als de verhouding tussen schulden en economie drastisch verbeterd. Een paar staatsbedrijven privatiseren is gelul in de marge. Natuurlijk geeft het een positieve eenmalige post van tientallen miljarden. Daar staat wel wegvallende inkomsten tegenover. Meerjarig is het effect negatief en marginaal. Als we kwijtscheldingen willen overslaan, moet Griekenland langdurig sterk groeien om sterk genoeg te worden haar eigen schuld te dragen. Alleen dat geeft een verbeterde verhouding tussen staatsschuld en BNP. Iets wat gezien de 50% jeugdwerkeloosheid makkelijk kan. Meer werkgelegenheid geeft ook niet alleen meer draagkracht voor schulden, maar ook meer draagvlak onder de bevolking. Nieuw geluid De nieuwe Griekse minister van Financiën wenst verdere afbetalingsregelingen afhankelijk te maken van economische groei. Daar vertelt de minister eigenlijk helemaal niets nieuws. Of je nu wil of niet, landen kunnen een staatsschuld niet duurzaam houdbaar maken zonder duurzame groei. Ook Nederland niet. Dit is meer het inzien van een wetmatigheid, dan het maken van nieuw beleid. Het is de Troika die graag het model wil hanteren dat Griekenland alleen nog meer schulden mag maken bij de Troika, als blindelings beleid wordt gevolgd waarvan nu vier jaar lang is vastgesteld dat het averechts werkt. Dat is een dood pad voor Griekenland, voor de EU en voor ons. De zin begint immers met nog meer schulden, terwijl de kern van het probleem de schulden zijn. De Troika heeft de unieke kans laten liggen een land binnen de eurozone failliet te laten gaan en voor eens en altijd aan te tonen dat de euro sterker is dan haar leden.