Geenstijl

De sociale huursector moest zwaardere belastingregels krijgen dan de vrije sector. Los van eventuele winst: gewoon extra aftikken. Senator Duivesteijn sprak die woorden, en zijn eerste nacht was geboren. De man is ongeneeslijk ziek, en dat maakt hem principieel. Hij laat zich niet meer leiden door last, ruggespraak en achterkamertjespolitiek. Toen Schippers met een terminale zorgwet kwam, was de tweede nacht geboren. Kijken we naar de samenvatting van het wetsvoorstel, dan gaat het louter om zorgverzekeraars die niet zelf zorg mogen produceren. Een wurgcontract met een ziekenhuis is prima, een positie als investeerder of bestuurder niet. Lezen we echter de onderliggende PDF dan gaan drie artikelen over een grootschalige afbraak van uw dekking. Veel breder dan vrije artsenkeuze. Deze farce wordt nog afgetopt door ingrijpende regelingen bewust juridisch vaag te houden. Er worden eigenlijk alleen maar deuren geopend om de zorg vanuit het kabinet en de verzekeraars verder uit te hollen. Of uw medicijnen en huisarts nog gedekt blijven, wordt onzeker. Wat deze wet écht betekent voor de zorg in Nederland, wordt pas duidelijk na decennia van beleidsvorming en jurisprudentie.

Stel, je zit als meisje nog op de basisschool. Je hebt de auto-immuunziekte systemische sclerose. Helaas werken medicijnen die bedoeld zijn voor kinderen van jouw leeftijd niet, maar de variant voor volwassenen wel. De huidige wetgeving vond daarin een mooie regel om die niet te hoeven betalen. Papa, mama en kind hebben tot ons hoogste rechtscollege moeten procederen. Want dat is nu de huidige situatie. Als een medicijn niet is opgenomen door de staat in de basisverzekering, dan mag deze niet vergoed worden. Het beeld wordt geschapen dat de verzekeraars de dekking slopen, maar op de achtergrond wordt door de politici gesneden in datgene wat verzekerd mag worden. Het voorstel Een zorgverzekeraar mag straks weigeren te betalen als daarvoor een “gewichtige reden” is (13aa lid2). Wat daarmee bedoeld wordt, blijft duister. In de vorige alinea was anderhalve ton voor een kindje behoorlijk gewichtig. Maar ik verwacht ook nieuwe ideeën om uitzonderingen op vergoedingen te kunnen bedenken. Zoals: u bent niet meer actief als arbeider op de arbeidsmarkt, u wordt toch niet meer beter, of u heeft zelf willens en wetens onveilig gevreeën. Het kan allemaal in deze nieuwe wet. Erger nog, het kabinet krijgt het recht om los van datgene wat verzekeraar en klant willen overeenkomen te bepalen hoeveel zorg vergoed mag worden (13a lid3b). U heeft straks voor “farmaceutische zorg … recht op een door de verzekeraar te bepalen vergoeding” (13aa lid1). Je mag dus een basispolis verzinnen waarbij mensen géén vergoeding voor pillen krijgen als ze ziek zijn. Vrije artsenkeuze? Zorgverzekeraars vergoeden nu driekwart van hun idee van een marktconform tarief als u met een naturapolis de verkeerde spreekkamer binnenwandelt (dus van een arts die geen deal met uw verzekeraar heeft). In de praktijk gaat dat op voor 75% van ongeveer 70% van de rekening van de zorginstelling. 52,5% van behandelingen die in de tienduizenden euro's lopen. De vrije artsenkeuze is allang gevallen. Mijn vermoeden is dat de zorg alleen maar de vrije sector in wordt geholpen om te voorkomen dat deze overheidssector tweederde van de binnenlandse economie gaat vormen. Niet op de inhoud, maar om de belastingdruk te verhullen. Net zoals aangiften tegen Wilders acht maanden bewaren tot ze als bliksemafleider kunnen worden ingezet tijdens een kabinetscrisis. Verhuurderheffing Die eerste nacht van Duivesteijn liet al keurig zien wat er mis is in Nederland: vlak na een periode dat de woningbouwverenigingen bij bosjes omvielen omdat ze door staatsbanken waren getild met rentederivaten, mogen coöperaties niet alleen de gevallen broeders herfinancieren, maar ook nog eens geld leggen in de opgehouden hand van Mark Rutte. Een normaal functionerende staat had regels gesteld over de thermische isolatie van sociale woningen tegen een kostendekkende huurverhoging. Dat verdient zich binnen tien jaar terug, is arbeidsintensief en dus goed voor de werkgelegenheid. Besparing op uitkeringen samen met extra belastingsinkomsten. Minima merken er niets van omdat hun energienota direct daalt. De tweede nacht Het is mij dus niet zozeer vreemd waarom 38 senatoren tegenstemmen, voor mij is vooral verassend wat de meerderheid van de Tweede Kamer en 33 senatoren u toewensen. Niemand heeft de tijd polissen inhoudelijk te vergelijken, en vooral in de onderkant van de samenleving wordt gekozen op de maandprijs via hoge eigen risico's. Het lijkt leuk, 500 euro vrijwillig eigen risico bovenop de verplichte 375 euro wettelijk eigen risico, om zo een paar tientjes premie te besparen, maar voor studenten en werklozen betekent ziekte vervolgens het verlies van een volledig netto maandinkomen. Nog los van het derde eigen risico, een behoefte aan onverzekerbare evidence based zorg. Schade Jongvolwassenen zijn 94% vermogen kwijtgeraakt in de afgelopen jaren. Durven en kunnen minder consumeren. Onze economie is een motor die op drie van de vier cilinders loopt. Dat zie je terug in winkelomzet, werkgelegenheid en belastingafdrachten. Deze Nederlandse kers op de recessie tast de betaalbaarheid van staat en zorg aan. De pussende wond moet over 18 maart heen getild worden. Dan is de schade voor verkiezingen beperkt, worden lastige senatoren vervangen. Mocht ook dat niet werken, dan doet dictatuur waar het zin in heeft. De coalitie ziet kiezer, Senaat en wie de zorg betaalt als probleem, niet wat de zorg kost, economische malaise of de integriteit van de rechtsstaat.