Feynman en/of Feiten - Yemen en Kobani
Met vreugde wordt gevierd dat de aanval op Kobani is afgeslagen. De veldslag is gewonnen, maar wie wint de oorlog? De Islamitische Staat heeft binnenkort een gedoneerde luchtmacht, maakt belangrijke vorderingen in Irak, een staatsgreep in Yemen vanuit Iran, Boko Haram hergroepeert zich en de missie in Mali wordt toch een gevechtsmissie. Onze Nederlandse helden hebben in de Sahel te Mali geeneens airco, in de eetzaal is het 67 graden. Het gebrek aan capaciteit uit zich niet alleen in hoogwaardige straaljagers, maar ook in basale voorzieningen zoals kleding, huisvesting en moderne computers. Destabiliserende partijen zoals jihadisten, terroristen en afvallige landen hebben nog geeneens fatsoenlijk aan hun nieuwe geldboom geschud en de snoepwinkel leeg gekocht, en nu al ontbreekt politieke consensus, financiën en mankracht. Kobani, met origineel 60.000 inwoners, was een brug te ver, maar de Irakese stad Heet met 400.000 inwoners viel deze week wel voor het kalifaat. Het front is lang, op de meeste plekken zijn geen journalisten, laat staan militairen.Om het overzicht te bewaren is het van belang een gigantische kaart erbij te pakken uit deze set. Of deze, meer databundel-vriendelijke versie - evenals de miniversie hieronder. Deze kaart geeft de wereldwijde verspreiding van de belangrijkste vier stromingen binnen de islam. Samen met rechts onderin haar belangrijkste kerksplitsingen. De twee interessante stromingen zijn de paarse Sjiieten vanuit Iran, Yemen, Nigeria, Afghanistan en de rode Wahhabisten/Salafisten vanuit Saudi Arabië.
Dit zijn binnen de Islam beide minderheden. De grootste stroming is Soennitisch, in het groen. Dit lijkt allemaal volledig waardeloze non-informatie tot twee correlaties opvallen. De volledige sharia is vooral een paars & rood, respectievelijk Sjiietisch, Wahhabistisch & Salafistisch feestje, met het Arabisch schiereiland als middelpunt. Daarnaast blijkt olie & gas voornamelijk onder Sjiitische grond te zitten.
Koninklijke kopzorgen
Wat wereldwijd met geweld, terrorisme, jihad, sharia en onthoofdingen gebeurt, is ook een orde van grootte kleiner zichtbaar in Saudi Arabië. Alle stromingen zijn vertegenwoordigd. De Islamitische Staat is opgericht vanuit het extremere Salafistische Jihad-gedachtegoed, dat zijn thuisbasis heeft in het midden van het koninkrijk. Wat wellicht tevens de voorliefde voor het koppensnellen verklaart.
Dit geeft de unieke situatie dat dit land aan de ene kant jeugd levert die voor het kalifaat strijdt, en aan de andere kant de vliegvelden, straaljagers en informatie geeft om diezelfde jeugd om te leggen. Niet alleen qua religie is het land lastig bijeen te houden, conservatieven willen vasthouden aan de sharia, terwijl de jeugd wil proeven van het vrije westerse leven.
Strategische belangen
Dat Yemen steeds verder in de invloedssfeer van extremere stromingen en Iran valt, treft de Saudi's bijzonder ongelukkig. Vlak naast het dichtstbevolkte deel, maximale ellende, zonder de buffer van een brede woestijn. Landen in de omgeving kenden al de ellende voor de scheepvaart door de Somalische piraten. Samen met Yemen zijn beide oevers van de Golf van Aden in onhandige handen, wat lijdt tot dezelfde strategische ellende als de Straat van Hormuz bij Iran.
Gas en olie kan al niet meer via Irak en Syrië betrouwbaar aan het Westen geleverd worden. De route over zee was al discutabel door de Perzische golf, en met de aanvoerroute voor het Seuz-kanaal gaat het dezelfde kant op. Tegelijkertijd is Iran leider geworden in aangeboorde bewezen olie & gas reserves. Terwijl steeds meer productie en transport in onzekere gebieden blijkt te liggen, zorgen dalende prijzen voor het uitblijven van alternatief aanbod.
Globalisatie Jihad
Het is nogal gemakkelijk in het ene journaal een kaartje van Syrië en Irak te tonen, een dag later Yemen, vorige maand Mali en tijdens de kidnapping van 200 schoolmeisjes de Nigeriaanse jungle. De illusie ontstaat dat het losse incidenten zijn zonder onderlinge steun, betalingen en belangen. Zonder inmenging van Westerse jongeren, die een luxe leven verruilen voor de bloederige woestijn.
De reactie dat het ons probleem niet is, dat de optie zou bestaan het te negeren snap ik ook niet. Al zou de ene groep moslims de andere uitmoorden, dan eindigt de wereld met moslims die uitblinken in goedkope, effectieve oorlogsvoering. Steeds verder weg van een wereld waar vrede, tolerantie en verlichting tot de mogelijkheden behoren.
Postzegelverzameling
De continue groei van conflictgebieden kost het jihadisme vrijwel niets. De kosten aan Westerse zijde stijgen echter explosief. Het leger is per militair, per dag vrij onbetaalbaar. Met een groter en sterker leger zal het Westen langdurig winnen, maar zichzelf als Bob Sapp uitputten. Na een halve ronde geen lucht meer. Er is weinig kapot te schieten, en dat geeft dit effect.
De Islamitische Staat profiteerde van een verzwakte Assad, door een mislukte Arabische Lente en het gebrek aan een vertrekstrategie in Irak. Dat gebied is met een machtsvacuüm weggegeven. Stabiliteit werd onder valse voorwendselen verruild voor marginale kansen op democratie. Samen met religieuze stromingen en landen waar nog wel mee te praten valt, moet stabiliteit en vrede gevonden worden, voordat het volgende conflict uitbarst.
Anders worden conflictgebieden als postzegels verzameld totdat het boek vol is.
Dit zijn binnen de Islam beide minderheden. De grootste stroming is Soennitisch, in het groen. Dit lijkt allemaal volledig waardeloze non-informatie tot twee correlaties opvallen. De volledige sharia is vooral een paars & rood, respectievelijk Sjiietisch, Wahhabistisch & Salafistisch feestje, met het Arabisch schiereiland als middelpunt. Daarnaast blijkt olie & gas voornamelijk onder Sjiitische grond te zitten.
Koninklijke kopzorgen
Wat wereldwijd met geweld, terrorisme, jihad, sharia en onthoofdingen gebeurt, is ook een orde van grootte kleiner zichtbaar in Saudi Arabië. Alle stromingen zijn vertegenwoordigd. De Islamitische Staat is opgericht vanuit het extremere Salafistische Jihad-gedachtegoed, dat zijn thuisbasis heeft in het midden van het koninkrijk. Wat wellicht tevens de voorliefde voor het koppensnellen verklaart.
Dit geeft de unieke situatie dat dit land aan de ene kant jeugd levert die voor het kalifaat strijdt, en aan de andere kant de vliegvelden, straaljagers en informatie geeft om diezelfde jeugd om te leggen. Niet alleen qua religie is het land lastig bijeen te houden, conservatieven willen vasthouden aan de sharia, terwijl de jeugd wil proeven van het vrije westerse leven.
Strategische belangen
Dat Yemen steeds verder in de invloedssfeer van extremere stromingen en Iran valt, treft de Saudi's bijzonder ongelukkig. Vlak naast het dichtstbevolkte deel, maximale ellende, zonder de buffer van een brede woestijn. Landen in de omgeving kenden al de ellende voor de scheepvaart door de Somalische piraten. Samen met Yemen zijn beide oevers van de Golf van Aden in onhandige handen, wat lijdt tot dezelfde strategische ellende als de Straat van Hormuz bij Iran.
Gas en olie kan al niet meer via Irak en Syrië betrouwbaar aan het Westen geleverd worden. De route over zee was al discutabel door de Perzische golf, en met de aanvoerroute voor het Seuz-kanaal gaat het dezelfde kant op. Tegelijkertijd is Iran leider geworden in aangeboorde bewezen olie & gas reserves. Terwijl steeds meer productie en transport in onzekere gebieden blijkt te liggen, zorgen dalende prijzen voor het uitblijven van alternatief aanbod.
Globalisatie Jihad
Het is nogal gemakkelijk in het ene journaal een kaartje van Syrië en Irak te tonen, een dag later Yemen, vorige maand Mali en tijdens de kidnapping van 200 schoolmeisjes de Nigeriaanse jungle. De illusie ontstaat dat het losse incidenten zijn zonder onderlinge steun, betalingen en belangen. Zonder inmenging van Westerse jongeren, die een luxe leven verruilen voor de bloederige woestijn.
De reactie dat het ons probleem niet is, dat de optie zou bestaan het te negeren snap ik ook niet. Al zou de ene groep moslims de andere uitmoorden, dan eindigt de wereld met moslims die uitblinken in goedkope, effectieve oorlogsvoering. Steeds verder weg van een wereld waar vrede, tolerantie en verlichting tot de mogelijkheden behoren.
Postzegelverzameling
De continue groei van conflictgebieden kost het jihadisme vrijwel niets. De kosten aan Westerse zijde stijgen echter explosief. Het leger is per militair, per dag vrij onbetaalbaar. Met een groter en sterker leger zal het Westen langdurig winnen, maar zichzelf als Bob Sapp uitputten. Na een halve ronde geen lucht meer. Er is weinig kapot te schieten, en dat geeft dit effect.
De Islamitische Staat profiteerde van een verzwakte Assad, door een mislukte Arabische Lente en het gebrek aan een vertrekstrategie in Irak. Dat gebied is met een machtsvacuüm weggegeven. Stabiliteit werd onder valse voorwendselen verruild voor marginale kansen op democratie. Samen met religieuze stromingen en landen waar nog wel mee te praten valt, moet stabiliteit en vrede gevonden worden, voordat het volgende conflict uitbarst.
Anders worden conflictgebieden als postzegels verzameld totdat het boek vol is.