Het gaat om de tekst, het is de VrijMiBo
Het is weekend. Je komt voor de tekst. Je blijft zitten voor de boodschap. Je leest de poëzie en de proza, die mooier vloeit dan beekjes die van de bergen komen en door weides vol madeliefjes stromen. Je hongert naar de woorden en de zinnen. Gulzig laaf je je aan de daadwerkelijk fenomenaal uitgekozen lettercombinaties. Als de tekst van de VrijMiBo een ravissante vrouw zou zijn, zou je de liefde met haar bedrijven. Dan zou je haar ten huwelijk vragen en haar smeken om duizenden en duizenden van je kinderen te baren. Maar de tekst van de VrijMiBo is geen ravissante vrouw. Het is in essentie tekst. Een entiteit van letters en leestekens. Niks meer. Niks minder. Maar wel een entiteit die jij aanbidt. Waar jij voor op je knieën gaat en buigt, gericht in de richting van je router. Dat is wat de tekst van de VrijMiBo is voor jou. Het leven. Alles. Want het gaat je echt niet om de tieten. Prettig weekend. En be nice.