Geenstijl

Dit wordt wellicht mijn meest zinloze proza ooit. Recht tegenover de pot tussen Nederland en Costa Rica. Politie waarschuwde al voor diefstal tijdens het WK, maar de omvang daarvan leidde zelfs bij mij tot verbazing en verwondering. Het CPB publiceerde heel handig vlak voor het reces even het nieuws dat in 1984 geboren worden gemiddeld € 170.000 duurder is dan in andere jaren. Solidariteit is prima, maar dit begint een soort boeddhisme te worden waar een gedeelte van de bevolking gedwongen is een complete eengezinswoning af te staan als straf voor gebrekkig politiek activisme. De ontvangende partij uit bouwjaar 1915 t/m 1949 hebben een voordeel van bijna anderhalve ton. Ouderen wijzen iedere verantwoordelijk af. De schuld zou louter liggen bij de politici die hun de buit hebben toegeschoven.

Tijd om een rondje nieuwsvoorzieningen te doen. Immers, het CPB rapport is twee dagen oud, de scoop van Robin Fransman is een dag oud, dus dit zou toch breed uitgemeten nieuws moeten zijn? Overal uitgebreide verslaglegging van het elftal, maar dit bewijs ligt in de la. De dode boom zwijgt tegen zijn bejaarde betalende lezer. Haags sprookje Een gasbel vinden in 1959, een staatsschuld fors laten oplopen, een uitgebreid & internationaal bedrijfsleven hebben en nóg een rekening van een ton bij je kinderen weten te leggen. Vervolgens durven vervlogen politieke partijen uit die periode zich nu nog op de borst te slaan voor goed rentmeesterschap. Ze leven daar echt volledig in hun eigen sprookje onder de Haagse kaasstolp. Herkozen worden tegen iedere prijs. Ze tikken toch niet zelf af. In tijden van financiële voorspoed wordt niet naar Noors model gebouwd aan een toekomstbestendig verdienmodel om de behaalde winst te consolideren. Nee, leef in de waan van de dag, koop de kiezer om en zorg met een bizarre verzorgingsstaat ervoor dat iedereen zowat bij moeder de vrouw op de bank blijft slapen en bier blijft drinken. De mensen die werken kennen de hoogste werkdruk ter wereld, terwijl een miljoen mensen langs de zijlijn staan. Liegen in kleurige folders Iedereen laten studeren was destijds een geniaal idee. Keer op keer wordt nu het onderwijs nogmaals in rekening gebracht bij de student. Wat de staat daarbij vergeet, is dat door het dalende vrij besteedbare inkomen straks een generatie academici komt die minder uitgeeft in de reële economie. Hoe je een belastingverhoging ook noemt, verpakt, verkoopt of erdoorheen drukt, het effect is hetzelfde. De detaillist, fabrikant en dienstverlener raken omzet en werk kwijt. Iedereen echt van alles laten studeren was al iets minder idee. In het prepuberale leven neemt 80% van de kinderen nu de beslissing om afstand te doen van profielen die een technisch of medisch bestaan mogelijk maken. Vervolgens mag na het behalen van het middelbare schooldiploma iedere commerciële onderwijsinstelling liegen in mooie gekleurde folders om zo veel mogelijk studenten binnen te halen. Elsevier laat jaarlijks zien welke studies jarenlange werkeloosheid opleveren. Woningen onbereikbaar Technische opleidingen zijn nu door bezuinigingen, gebrek aan docenten, religieus geloof in competentiegericht onderwijs en versimpeling van het middelbaar onderwijs zo in kwaliteit gedaald dat het bedrijfsleven complete nascholingstrajecten aan het opzetten is, als vervanging van veel duurdere 1 op 1 begeleiding en improductieve startjaren. De kenniseconomie is niet gebaseerd op door de staat georganiseerde verbetering van onderwijs. Vroeger trokken mensen voor een onbeperkte periode een tophypotheek af. Nu mag je alleen de woning zelf financieren én ben je verplicht gedurende 30 jaar af te lossen. Door dit praktisch verbod op het bouwdepot zijn kluswoningen onbereikbaar voor starters. Het volgende slachtoffer wordt de bestaande hypotheek. Iemand geboren in de jaren tachtig koopt gemiddeld nu zijn eerste gezinswoning en heeft daarbij recht op een kwart van de voormalige aftrek. Daling op daling Zorg is inmiddels een sector die snel doorgroeit naar honderd miljard euro kosten per jaar. Privatisering was het sleutelwoord in kostenbesparing. Zorgverzekeraars maken miljardenwinsten, intern en extern miljardenkosten en hebben vele miljarden bedoeld voor de zorg geparkeerd in verplichte buffers. Terwijl de rekening steeds hoger wordt, de zorgbehoefte stijgt, schijnt de werkgelegenheid in de zorg zelfs te dalen. De overheid kijkt iedere keer of haar eigen uitgavenboekje wel op orde blijft. Wat het vergeet, is dat als je een ton weggehaald bij een complete generatie, die ton niet meer in de reële economie kan pompen. Ouderen besteden het niet uit angst voor verdere bezuinigingen in de zorg en AOW. Daling op daling van de koopkracht van werknemers accepteren betekent automatisch een daling van werkgelegenheid, welvaart en belastinginkomsten. Het is een vicieuze cirkel. Maximaal inkomensbeslag Alle belastingen en semibelastingen zoals zorg, studieschuld, waterschappen en dergelijke samen zijn de helft van onze complete jaarlijkse productie. Dat is nog exclusief uitgaven zoals wonen, kleding en eten. Zou er niet een soort EUnorm moeten zijn voor een maximaal inkomensbeslag, zodat er voldoende ruimte blijft voor de reële economie, waar de rest op drijft?