Geenstijl

Het moet op Texel zijn geweest dat ik ze voor het eerst hoorde. Ik at lekker in mijn blote reet een stuk rauwe zalm terwijl een Texelse hoer mij langzaam afzoog, zeg maar het bekende Wolkers ontbijtje, toen ik opeens uit een oude Duffelse schuur elektriek versterkte muziek van jonge mensen hoorde. Wat een zeggingskracht. Dit was nog beter dan Bløf en godzijdank in het Engels. Ik heb drie uur met mijn oor tegen het schuurtje staan luisteren en wist het zeker: deze jongens gingen groot worden.

Ik ben naar binnen gegaan en dat was, vertelden ze me later pas, wel even schrikken geweest, een kale naakte veertiger met dillesaus in zijn haar en een zalm onder zijn arm die in zijn blote togus woest begon te dansen op hun muziek, maar toen ik ze vertelde hoe ik hun muziek had beleefd was het ijs snel gebroken. Ik raakte er niet over uitgeluld. De gitaar, hoe die een gesprek aanging met de bas, het leek wel tovenarij. En die Texelse koppen vlak boven hun instrumenten. Prachtig. Dat was mijn eerste ontmoeting met The Motherfucking Anusboys. Goede naam ook. Niet dat domme gedoe van de een-lettergrepige band. The Stand, The Cunts, The Rats, The Flames dat wisten we nu allemaal wel. Nee, dit was lekker eigenwijs. Lekker pakkend. The Motherfucking Anusboys. Daar zat alles in. De over het eiland razende incest en de obsessie van de Texelse jongens met hun eigen anus. Hoe vaak had ik ze niet in het bos aangetroffen, gebukte pubers die met een spiegeltje tussen hun benen door aandachtig hun eigen sluitspier stonden te bekijken. Op geen enkel andere plek in Nederland worden er zoveel moeders geneukt. Schitterend hoe deze jongens dat allemaal in een bandnaam hadden weten te vangen. En die nummers: Sucking The Sheeps, Watching the Sea, Shrimps from heaven en natuurlijk het 19 minuten durende Scandalous Vibrations On The Surface Of The Mental Verdict In Front Of The Opressor. Om een lang verhaal kort te maken. Ik heb ze onder mijn hoede genomen. Niks aan veranderd, oversteek gemaakt naar het vasteland en de komende twee weken zal ik, als ik tijd heb, een tourdagboek bijhouden. Morgen spelen ze in Gouda. Verslag volgt. Woensdag maakt Erwin Olaf de publiciteitsfoto. Komt ook een verslag van.