GS Podcast! Zand, Zuck en Zitverhogers
Wij van GeenStijl S01E04 en we gaan helemaal Peter Kwint qua ongepaste kleding in de werkomgeving want wie trekt er nou horizontale strepen aan in een studio met HD-camera's en roze lampen. Nou ja, wij dus.
Met vandaag in de podcast het zand in onze spleet over de nieuwe mariniers-missie naar Afghanistan, de vraag waarom de ME die krakers in 020 Oost niet uit hun andermans huis komt waterkanonneren voordat Erwin Wagensfeldwebel die kudtkrakers verhoudingsgewijs een beter imago kado komt doen, en het digitale zitverhogertje van Zuckerberg waardoor Trump wel of niet de Amerikaanse verkiezingen kon winnen en wij dus nu zitten te wachten tot hij zijn Tomahawks met GroenLinks-keurmerk richting Syrië slingert.
iTunes: Nu ook te vinden in iTunes Podcasts. Abonneer hier!
Podcast-RSS is geenstijl.nl/podcast.xml. Liever de kale .mp3? Hierrr. (43MB)
Zuckerberg Zpreekt. Vanaf een zitverhoger
Vandaag is de Grote Dag dat Lubach & Pauw Hun Facebook-pagina Gaan Opheffen, en met hen kondigen 30.000 mensen aan dat ook te gaan doen. Druppeltje op een gloeiende plaat, maar toch een slecht signaal voor Mark Suikerberg.
Diezelfde Zuckerberg moest gisteren onder huge attention voor de oude analoge onwetende mannetjes van de Amerikaanse Senaat verschijnen om zich te verdedigen tegen Russian collusion, zijn privacyhaat en de gore spelletjes van bedrijven als Cambridge Analytica. (Wij vierden onze verjaardag maar de NOS had een liveblog - samenvatting hier.) De praatjes waren glad, maar daar trappen demense niet in. Dat Zuck niet zo goed is met privacy, werd duidelijk toen een fotograaf zijn ingestudeerde antwoorden moeiteloos kon fotograferen. En dat Zuck niet zo goed is met eerlijk de waarheid vertellen, werd duidelijk omdat hij dus een blaadje ingestudeerde antwoorden voor zijn neus had. Niets aan de Facebookmiljardair - die steeds meer op de robot Data uit Star Trek gaat lijken - is echt. Bovenstaande vier uur durende zweetsessie in 10 minuten samengevat: hierrr. En voor de mensen die nu denken dat het lekker recalcitrant is om wél op zijn platform te blijven: remember, you're the product.
Duimpje! Arjen Lubach gaat Facebook slopen
In de slotaflevering van dit seizoen Zondag met Lubach doet de gekuifde Groninger een goede poging om Facebook mee de zomerstop in te sleuren.
Net zoals bij referenda haakt Lubach ook hier wat later in dan dit weblog , dat al sinds 2012 met klem aanraadt om je Facebook te killen, maar Lubach neemt hier toch een voorsprong omdat veel mensen nog altijd alles geloven wat op televisie verteld wordt. Dat komt omdat Facebook het internet tot een ongeloofwaardig moeras van nepnieuws en manipulatie heeft gemaakt terwijl de NPO natuurlijk een baken van zuivere redelijkheid is. Wat wordt onderstreept door het feit dat Lubach maar liefst 16 zuivere minuten nodig heeft om 'Facebook is een privacy hatende, gebruikers misbruikende satan van het internet' te zeggen. Uitstekend gedaan dus en het flikker je Facebook uit je favorieten-feestje van Lubach zou nog wel eens heel groot kunnen worden. Je kan je aanmelden om je af te melden op byebyefacebook.nl. En na woensdag zijn wij dan weer de grote roze hypocrieten want dan heeft Zondag Met Lubach geen Facebook meer maar weet je wie wel gewoon zo'n blauwe locomotief voor z'n blogje gespannen heeft? Zucht. Zuiverheid en internet. Het blijft lastig.
Facebook haat u en u haat Facebook
Facebook. Elke dag een sloot deelnameverzoeken voor geestdodende spelletjes en verjaardagskalender-apps. Uitnodigingen voor evenementen aan de andere kant van het land bij mensen die je nauwelijks kent. Statusupdates met termen als 'gezellig', 'blij' en/of 'dolgelukkig', geschreven in de persoonlijke individualiteit slachtofferende relationele 'we'-vorm door oud-collega's of schoolgenoten van vroeger die je nooit meer IRL ziet of spreekt. Foto's van kale nieuwe woningen van single serving friends die je ooit op vakantie of een feestje een keer ontmoet hebt. Ooms en tantes. Babyfoto's. Oh, die schier eindeloze, onophoudelijke stroom babyfoto's. Rozewolkmeuk van vers geperst grut dat allemaal identiek is aan elkaar maar er in werkelijkheid nooit zo mooi uit ziet als de overdaad aan uitroeptekens in de uitbundige reacties eronder pretendeert. Volkomen sociaalverslaafd geworden verversen we onze eigen pagina echter zesduizend keer per dag om te zien of een rood labeltje linksboven melding doet van nieuwe reacties op de eigen dertien in dozijn 'check deze lollige meme' of 'hee kijk eens wat een schattig beest/hilarische Darwin award/politieke miskleun' wall posts. Ieder nieuw rood labeltje is een nieuwe shot digitale bevestiging, de heroïne van het internet, het bewijs van je eigen bestaan.
