Sybren Kooistra, kent u die naam? Natuurlijk kent u die want deze top-adviseur van Jesse Klaver won eind dit jaar de Macrobiotische genderneutrale LOL-lolly  in de Politicus van het jaar verkiezing die alle andere Politicus van het jaar-verkiezingen overbodig maakt. Kooistra maakte furore als GroenGoebbels door een online hetze te ontketenen tegen HP/De Tijd-Volkskrant columnist Arthur van Amerongen wegens onwelgevallige meningen. Tevens bekend als voorman van het Taliban Meningen Directoraat  in welke functie hij wisselvallige deugvrouwtjes virtueel in het gareel probeert te slaan. Enfin, dié Sybren Kooistra probeerde afgelopen week voor zijn partij nepnieuws rond te pompen. En dat ging zo.

Het was donderdag Internationale Vrouwendag. Om 15.50 uur verstuurt Kooistra de volgende tweet:

Hebdo-overlever en overtuigd islamcritica Zineb el Rhazoui sprak donderdag in de Balie. Ollongrapperhaus weigerde om haar te beveiligen (of haar eigen beveiligers toe te laten). En Frans Timmermans durfde niet met haar in debat.

Het was weer een vrouwendag met twee tieten gezichten. Enerzijds stonden politici van divers allooi hun handen blauw te klappen voor zichzelf en hun vrouwvriendelijkheid. Verhofstadt in een feministenshirt, Timmerfrans tussen zijn vrouwelijke bedienden stafleden, u kent de luie fotoretoriek wel. Maar  Ebru Umar werd in Rotterdam bijna uit een islamdebat gejorist door de PvdA, want te kritisch en te Ebru. En in Amsterdam stond de uitgesproken Franse islamcritica en powervrouw Zineb el Rhazoui zonder haar beveiliging op het podium van de Balie. Franse beveiligers mochten het land niet in van Ollongrapperhaus en de NCTV van het duo weigerde Nederlandse beveiligers in te zetten om het vrije woord van een vrije vrouw te beschermen. De Balie mocht het weer zelf ophoesten.

Misschien wel nog erger is de anekdote die Baliebobo Yoeri Albrecht voor aanvang vertelde over Timmerfrans. Die wilde, ondanks het wat kleine zaaltje voor zijn enorme ego, wel wat komen zeggen over vrouwendag in de Balie. Maar toen hij hoorde wie daar sprak, en waarover zij spreekt, besloot Zijne Eerste Vice-Commissariële Hoogheid van de Europese Unie om toch maar elders zijn eigen veilige Ich Bin Ein Feminist-fopfeestje te organiseren. De lafaard. Bang voor een meisje met een mening.

Boze Yoeri-rant hierboven, hele Zineb-avond in de embed hieronder. (Advies. Even skippen tot voorbij minuut zes om de obligate alsook vreselijke Arabirische jengelmuziek te omzeilen.)

Dames en heren, als het aan een aantal betrokkenen bij deze avond had gelegen, had ik hier niet voor jullie gestaan.

Ik was niet welkom.

Want tja, ik ben ik. 

Te controversieel.

Te ‘gatver’.
Te weetikveelwat.

Iemand die je blijkbaar fysiek moet weren omdat het verbaal niet lukt.  

Kunt u het zich voorstellen, dat je een columnist het spreken onmogelijk wilt maken?

Het gebeurt wereldwijd, in landen die we aanduiden als bananenrepublieken. In landen die over de grens met Griekenland beginnen en het veto op vrij spreken spreidt zich uit over de rest van het Midden-Oosten. In vrijwel elke dictatuur, islamitische heilstaten voorop wordt het spreken onmogelijk gemaakt, maar hier? In Nederland?

Het schijnt emancipatie te heten, uitspreken dat je mensen niet wilt horen.

Uitspreken dat mensen niet gehoord mogen worden.

Het wordt veelal geëist door mensen die de mond vol hebben over emancipatie en respect, maar van wie de eigen tolerantiegrens diep onder het nulpunt ligt.

Ik heb schijt aan die mensen.

Ik woon in Nederland.

In een vrij Nederland.

En andermans vrijheid vind ik net zo belangrijk als mijn eigen vrijheid. Maar ik heb er een duidelijk grens bij: vrouwenonderdrukking, vrouwenmishandeling, vrouwenuitsluiting emancipatie noemen, goedpraten uit mom van een religie, is géén vrijheid. Mij mijn vrijheid misgunnen, is dat ook niet. 

Dames en heren, het is 8 maart 2018, internationale vrouwendag en we houden in Rotterdam een islamdebat. Als je dat 45 jaar geleden tegen de eerste gastarbeiders had gezegd, hadden ze naar hun voorhoofd gewezen. De islam? Onderwerp van debat? Doe ff normaal zeg. De islam is iets van thuis. Iets wat ze achtergelaten hebben. Iets uit de oudheid, iets wat achterhaald is. De islam is privé. Niet westers. Waarom zouden ze het überhaupt over de islam hebben? Laat staan in de toekomst?!

En toch overheerst de islam inmiddels in elke verkiezingsstrijd, beheerst het elk debat en zorgt het voor maatschappelijke spanningen. Waar is het misgegaan? Sinds wanneer heet dit emancipatie te zijn? Hoe kun je hier als moslim trots op zijn – tenzij je erop uit bent de samenleving willens en weten te ontregelen? Wat heeft dit land moslims misdaan wat in het land van herkomst van hun grootouders beter zou zijn geweest?

Maar eigenlijk moet je die vraag omdraaien: hoe kan dit land haar oorspronkelijke bevolking zo enorm in de steek laten, door de maatschappij te laten ontregelen door een handjevol criminelen en actievoerders, die zich verschuilen achter en verzamelen onder die ene noemer: islam? Hoe kan dit land al haar principes te grabbel gooien: gelijkheid van vrouwen, vrijheid van meningsuiting, vrijheid om te zijn wie je bent, omdat achterlijke aanhangers van een godsdienst – of was het een achterlijke godsdienst – dat eisen?

Hoe kan het dat onze politici niet aan onze kant van vrijheid staan, maar aan de kant van dictatuur? Hoe kan dat in Rotterdam SP PvdA en Groenlinks samengaan met een partij, die onze vrijheden, onze waarden en onze normen met de voeten treedt? Hoe kan het dat om deze avond te organiseren vier man beveiliging is ingehuurd? 

Ik heb hier geen antwoord op. Mijn grootste vijand echter wel: “Democratie is als een trein. We stappen uit wanneer we aankomen op het station dat wij wensen.”

Het station waar we nu zijn aangekomen, het perron waarop ik nu sta, is het perron van het islamdebat. Een perron dat nooit aangelegd had moeten worden, een perron waarop ik nooit had willen staan maar een perron waarvan ik regelmatig aan den lijve ondervind dat ik er niet welkom ben. Als het nou alleen om mij zou gaan, zou ik nog mijn schouders erover kunnen ophalen. Maar helaas. Dankzij onze politici die moslims behandelden als special snowflakes met hun eigen special rights die voorrang hebben boven álles wat normaal is in Nederland, zijn we als Nederland onderweg naar een station waar ik en met mij vele vrouwen niet eens mogen uitstappen.

Het is vandaag 8 maart 2018. Internationale vrouwendag. 

Ik woon in een land waarin een vrouw, een op papier islamitische vrouw die niet in Nederland geboren is, voorzitter van de tweede kamer is geworden. Gekozen voorzitter. Zeik niet zo over discriminatie. Ik woon in een land waarin een man, een islamitische man, burgemeester van de allermooiste rotstad van dit land is geworden. Benoemd maar desalniettemin omarmd. Zeik niet zo over discriminatie. Ik woon in een land waarin vrijheden gelden voor nieuwkomers die ondenkbaar zijn voor de nieuwkomers in hún landen van herkomst. Daar moeten vreemdelingen zich aanpassen aan hún normaal aan hún wetten. Zeik niet zo over discriminatie. Doe. Normaal.

Lekker plat natuurlijk, maar dit is hoe internationale damesdag er voor ons uit ziet. Zoenende vrouwtjeszemmels, hoera & gewoon omdat het kan. Maar toch. Even serieus. Vrouwen die zo vrij zijn, zijn niet overal zomaar verkrijgbaar.

De opportunistische fotomomentjes van politieke pooiers als Timmerfrans & Verfopstadt & hun hashtags zijn gratuite gezelligheid in vergelijking met de 8 March in Iran vrijheidsstrijd van Perzische vrouwen in het Oosten. Trouwens. Iraanse mevrouwen zijn ook nog eens heel mooi. Zo zonde om die allemaal te bedekken onder de gedwongen haatlappen van de homo patriarchus profeticus. Vrije vrouwen met ongeremd wapperhaar zijn sexy!

Gefeliciteerd allemaal met Internationale Vrouwendag!

Lekker een dagje je okselhaar niet scheren, bordjes met Pussy Power de lucht in houden, deugtwitteren samen met oude grijze mannetjes als Timmerfrans, de opening van een genderneutraal toilet vieren als overwinning en een foto op Facebook gooien waarop je in je blote tieten met 'Fuck the Patriarchy' op je pens gekliederd besmuikt aan het lachen bent. Allemaal van die dingen waar Internationale Vrouwendag voor bedoeld is, want precies zo zorg je voor equal pay, zo stop je mannen in witte onderbroeken die hun tong ongevraagd in jonge meisjes duwen en zo stop je de religieuze waanzin die in hoofddoeken gepropte vrouwen als tweederangs mensen beschouwt. Girl Power!

Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha. Hahaha.
Oh, het is geen grap.