Het is weekend. En omdat u weet wie er ook een hekel had aan weet u wie ook zeggen, zeggen wij weet u wie ook.

Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, -
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht. 

Want boven in de klokketoren
na 't donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan. 

Valerius: - een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen,
'Wij slaan het oog tot U omhoog.'

En één tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist'ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land. 

Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad –
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hoe je je ook kleedt, houd het dicht bij jezelf. En geniet ervan.

Zon

op het plein
van de stroomen
springt
de fontein
van den dag

draai schijf slag

wijn

boomen
zijn
het gewei
van den dag
volkomen
doorzichtige
seinen

blauw

glad.

vuur slag spat
vonk
uit den tronk
van den toren

tonderzon

langs de rails
van de stralen

morgen
schalen.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Maak er wat van, doe de deur eens open en geniet van jezelf en elkaar.

It's crazy to think one could describe them—
Calling on reason, fantasy, memory, eyes and ears—
As though they were all alike any more

Than sweeps, opticians, poets or masseurs.   
Moreover, they are for more than one reason   
Difficult to speak of seriously and freely,

And I have never (even this is difficult to say   
Plainly, without foolishness or irony)
Consulted one for professional help, though it happens

Many or most of my friends have—and that,   
Perhaps, is why it seems urgent to try to speak   
Sensibly about them, about the psychiatrists.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Moet dat nou. Zo'n trap na.

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
Prettig weekend. En be nice.

Het is nog steeds weekend maar ook al bijna 2018.

Daarom heeft u van ons de koek en zopie onder de terugbliktopics te goed. Het overzicht der overzichten. 52 beelden die meer zeggen dan 52.000 woorden. 52 vrouwen die het leven de afgelopen 52 weken weer een beetje draaglijker hebben gemaakt. 52 vrouwen met weinig kleren aan. Dat is toch de fijnste outfit namelijk. Natuurlijk staat het halve internet vol vunzigheid, maar er zijn ook mooie dingen. Kijk maar. Klik maar. Na de break.

Het is weekend. Het wordt een lang weekend. Het laatste weekend van het jaar.

Het land ligt naast het harde zwarte pad
Onder de maan verloren en verzonken.
Het water glanst verleidelijk en glad
En 'k loop daarlangs volkomen vrij en dronken.

Mismaakte en zotte wilgen zonder blad
Wringen geweldig hun gekorven tronken...
Het eiland geurt zo vruchtbaar en zo zat
Naar 't polderwater en de vette bonken.

In mij is ook die drang, dat geurig gisten
Gelijk in de aarde en 't oude wilgenhout,
Mijn adem mengt zich met de lichte misten:

En 'k voel mij nieuw, ik voel mij eeuwenoud,
'k Weet niets én meer dan de allerwijsten wisten...
De winter gloeit. Alléén de dood is koud.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En winter. En feest.

I heard the bells on Christmas day
Their old familiar carols play,
And wild and sweet the words repeat
Of peace on earth, good will to men.

I thought how, as the day had come,
The belfries of all Christendom
Had rolled along th'unbroken song
Of peace on earth, good will to men.

And in despair I bowed my head:
'There is no peace on earth, 'I said
'For hate is strong, and mocks the song
Of peace on earth, good will to men.'

Then pealed the bells more loud and deep:
'God is not dead, nor doth He sleep;
The wrong shall fail, the right prevail,
With peace on earth, good will to men.'

Till, ringing, singing on its way,
The world revolved from night to day
A voice, a chime, a chant sublime,
Of peace on earth, good will to men.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Drink er eentje met de collega's anders.

Constantijntje, ’t zalig kijntje
Cherubijntje, van om hoog,
D’ijdelheden, hier beneden,
Uitlacht met een lodderoog.
Moeder, zeit hij, waarom schreit gij?
Waarom greit gij, op mijn lijk?
Boven leef ik, boven zweef ik,
Engeltje van ’t hemelrijk:
En ik blink’ er, en ik drink er
’t Geen de schenker alles goeds
Schenkt de zielen, die daar krielen,
Dartel van veel overvloeds.
Leer dan reizen met gepeizen
Naar paleizen, uit het slik
Dezer werreld, die zo dwerrelt.
Eeuwig gaat voor ogenblik.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wees jezelf. Of wees een ander. Wat je wilt.

Blazing in gold and quenching in purple,
Leaping like leopards to the sky,
Then at the feet of the old horizon
Laying her spotted face, to die;

Stooping as low as the kitchen window,
Touching the roof and tinting the barn,
Kissing her bonnet to the meadow,—
And the juggler of day is gone!
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Er is geloot. Deze hebben gewonnen.

Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw,
ik ben mij zelve moede en ik ben
het zoeken moe naar God, die ik niet ken,
en die ik toch zo gaarne kennen zou.

Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet,
mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot,
maar bovenal het zoeken naar mijn God! -
ik ben het zoeken moede - maar God niet.

Hij ziet en kent mijn zonde en vergeeft
ze zeventig maal zeven maal en meer.
Hij wil niet, dat mijn ziele sterft maar leeft.

O, wonderbare goedheid van de Heer,
die naar zo moedeloos een ziel nog vraagt,
die alle dingen, en ook mij verdraagt.
Prettig weekend. En be nice.