Punt is, voor handel is er geen muntunie nodig

Van de week viel mijn oog op een artikel in het AD, waarin Renske Leijten (SP) en Hans Vijlbrief (D66, tevens staatssecretaris Financiën) de standpunten van hun partij aangaande de euro en EU gaven. Mevrouw Leijten komt met enkele interessante opmerkingen maar lijkt een onwil te hebben om ook B te zeggen. De heer Vijlbrief  heeft weinig in te brengen behalve een stukje uitgekauwde retoriek die kant noch wal raakt. Kortom, een mooie aanleiding voor een column.

Het artikel begint met een quote van Klaas Knot, de president van De Nederlandsche Bank, die stelt dat de euro op termijn onhoudbaar is. Volgens Knot is de huidige euro te goedkoop voor de Noordelijke landen en te duur voor de Zuidelijke. Bovendien profiteren vooral [Noordelijke] bedrijven hiervan, maar komt er maar weinig bij de burger terecht. Dit vreet aan de steun voor de euro, waardoor de muntunie onhoudbaar wordt, aldus onze centrale bank president. De oplossingen die hij aandraagt (in de HJ Schoo-lezing) zijn: 1) herstelfonds, 2) begrotingsdiscipline + afstemming, 3) gezamenlijk economisch beleid.

Mevrouw Leijten stelt in het AD artikel dat zij blij is met de vaststelling van Knot dat de euro onhoudbaar is, maar ook dat zij het niet eens met de aangedragen oplossingen. Daar heeft ze groot gelijk in, maar ze zet niet echt door. De SP vindt volgens haar dat de euro inderdaad voor een tweedeling zorgt (divergentie) in plaats van dat de eurolanden naar elkaar groeien (convergentie). Leijten stelt dan ook dat door de divergerende werking van de euro, de euro onhoudbaar is en er gedacht moet worden aan gedeeltelijke ontvlechting van de eurozone in plaats van de door Knot voorgestelde verdere politieke integratie (nog even, en alle klassiek liberalen gaan op de SP stemmen!).

Hier, de echte zwarte lijst

Het is 11 maanden geleden dat de top van de Belastingdienst erachter kwam RTL Nieuws onthulde dat de Belastingdienst in het geheim een zwarte lijst bijhield met daarop de namen van tenminste 130.000 burgers die, zonder eerlijk proces (ja dit zetten we er maar even bij alsof het bijzonder is, alleen is het niet bijzonder, maar heel gewoon bij de door en door rotte Belastingdienst), als fraudeur werden behandeld. Maar! Staatssecretaris Vijlbrief van Straatjes Die Tijdens Het Schoonvegen Elke Keer Toch Nog Vuiler Blijken Dan Je Al Dacht Zaken gaat nu iets doen. Hij gaat de familie Zwartjes en alle andere 129.999 of meer mensen die op de lijst stonden, een brief sturen. Hopelijk kunnen de familie Zwartjes en alle andere 129.999 of meer mensen die op de lijst stonden de Belastingdienst met die brief in de hand helemaal de moeder SUEN. Maar eerst maar eens zien of de Belastingdienst nu ook gaat doen wat ze belooft. Want voorlopig gaan wij ervan uit dat op al die 130.000 brieven de adresregel wordt zwartgelakt.

D66 gaat het helemaal anders doen

Nou, ze zijn eruit bij D66. Er zijn twee 'vrijwilligers' gevonden voor de duobaan als staatssecretaris van Financiën na het aftreden van Menno Snel. Hans Vijlbrief wordt stas belastinginning en Alexandra van Huffelen gaat de toeslagenafdeling runnen, dus Kees Verhoeven blijft gewoon verantwoordelijk voor de stagiaires in de Tweede Kamer. Vijlbrief kennen wij nog van toen hij topambtenaar op het MinFin was en meedeed aan deze mailwisseling met minister Jeroen Dijsselbloem waaruit de leugens over de Brusselse naheffing bleken. Vijlbrief dook weer op toen Dijsselbloem werd gewipt als voorzitter van de Eurogroep. D66 had volgens de regels van het Coalitie Pluche Plak Kwartet Spel nog een joker tegoed had en schoof Vijlbrief naar voor als Eurogroep-bobo waardoor Nederland in de Brusselse Mens Erger Je Niet Bingo één kanskaart te kort kwam en Dijsselbloem moest wieberen. Echt iemand die korte metten gaat maken met allerlei politieke spelletjes in de ambtelijke top dus. Staatssecretaris nummer twee Alexandra van Huffelen heeft in ieder geval genoeg ervaring opgedaan bij totaal falende organisaties. Ze was vanaf 2014 directeur van het Amsterdamse vervoersbedrijf GVB en ontving in die hoedanigheid een salaris boven de Balkenendenorm van 213.000 euro per jaar. Het GVB weigerde dat jarenlang omlaag te brengen en pas in juni 2018 ging Van Huffelen (die volgens Rutger Groot Hamassink geen moreel besef heeft) achteruit naar een schamele 187.000 euro per jaar. U leest het al: qua financiële stroppen is dit iemand die zich uitstekend kan inleven in de slachtoffers van de toeslagenaffaire. Veel succes allebei!