Statement van de recalcitrante pubers van De Verrekijker.

"We zijn geen recalcitrante pubers dus we leven niet tussen de troep, het is niet zo dat we honderd oude waterkokers in een stellingkast flikkeren, we stapelen geen waardeloze oude versterkers op elkaar en we hebben ook geen televisie uit het jaar 0. Omdat we geen recalcitrante pubers zijn hebben we allemaal lange haren met knotjes alsmede vlassige snorretjes omdat dat vroeger wel/niet mocht van onze moedertjes, en we hebben ook geen verkeersborden gejat heel stoer, en we hebben geen pand gekraakt en als het ons niet zint slaan we de hele boel heus niet aan gort en smijten we ook niet met uitwerpselen, we zijn toch geen recalcitrante pubers? Immers, we slapen hier niet op een negendehands matras in de vliering, voorts zijn we voor vrijheid van meningsuiting, maar als een jodenmoordenaar komt spreken mag een deel van de pers er niet in, want we zijn geen recalcitrante pubers. Gelukkig komt verzetskrant Het Parool uitleggen dat we geen recalcitrante pubers zijn in ons gezellige café, de rest van de uni is gewoon veel te huiselijk voor mensen die geen pubers meer zijn, want we zijn helemaal geen recalcitrante pubers. We zijn een safe space."

De Palestijnse terroriste Rasmea Odeh (tweevoudig moordenaar, maar zelf enorm slachtoffer van racisme en Israël enzo) belandde dinsdag via via via via in autonoom krakershol De Verrekijker om aldaar geen/wel haat te zaaien. En nu hangt de rotgeschrokken VU een hangslotje om de ruimte en gaan de linksmensjes de boel verdedigen. Dus neem blikken opwarmbonen mee, je wordt niet thuisgebracht. We gaan baksels met pis en kots gooien & halve liters pils te drinken, met op de achtergrond anarcho-punk, liggend op vieze matrassen in rafelige slaapzakken, lurkend aan een kilo nederwiet per persoon en met vale buttons van Rutger Groot Hamassink op het camouflagejack. Bring in the VN-troepen, dit wordt lachen.