[N = 9 gemeentes in Twente]

Dus u toch weer met blote handen zo'n aangekoekte Danoontje uit de ene prul vissen om het in de andere te doen, en dat allemaal voor de planeet. Maar wat blijkt? Er loopt helemaal voor niets een moeilijk verklaarbare vloeistof langs uw pols. Want "Maar liefst 98 procent van het zogenaamde PMD-afval (plastic, metaal en drankkartons) in de containers van negen Twentse gemeenten werd afgelopen jaar niet gerecycled, maar verbrand, samen met het gewone restafval." Maar hoe kan zoiets dan? Nou, als een afvalverwerker vaststelt dat meer dan 15% van de PMD-lading géén PMD of wel dierlijk, medisch of chemisch afval betreft, wordt de gehele PMD-lading net als regulier afval uit de grijze bak in de verbrandingsoven gezet.

Kortom, 15% verpest het weer eens voor de welwillende rest! En dat blijft voorlopig zo. "Vervuild plastic afval is ’echt een zorg’, zegt Hester Klein Lankhorst van het Afvalfonds Verpakkingen, dat de wettelijke doelstellingen voor recycling en hergebruik uitvoert. (...) "In 2021 zagen we dat in het PMD-afval gemiddeld 28,9 procent aan stoorstoffen zaten, dat is heel erg veel." De afkeurnorm terugbrengen van 15 procent naar 10, zodat meer van het plastic kan worden hergebruikt, zit er daarom voorlopig niet in." 

Kortom, de boel is weer mooi, dus hier scheiden onze wegen en we stoppen met scheiden: ALLES IN DE BRUINE BAK.