Spannend!

My fellow Nederlanders. Allemaal even intunen op het kanaal van The Donald. Want hij gaat een statement maken. Geen idee vanuit welk tuincentrum u toegesproken wordt, door welke advocaat en/of stemmachinespecialist, en überhaupt of de CEO van de wereld er zelf bij is. Maar we krijgen dus een actuele update van de stand van zaken over De Diefstal van De Eeuw. Later meer.

"I can't in good countenance continue showing you this"

Interessant schisma in Amerika! Toen Donald Trump in 2016 tot president verkozen werd, klonk het startschot waardoor iedereen op links, van de Democratische Partij tot CNN tot WaPo tot NYT tot MSNBC tot Vox (met een V) een jarenlange heksenjacht begon over "Russische inmenging" in de verkiezingsuitslag die tot op de dag van vandaag nooit is bewezen maar wel vier jaar lang als onweerlegbare waarheid werd verkondigd. Niemand zapte ooit weg bij Nancy Pelosi of Chuck Schumer wanneer die hun fake news op televee verkondigden. Sterker nog. Alle anchors deden het zelf ook. En nu? Biden heeft de verkiezingen gewonnen en Team Trump twijfelt hardop aan de juistheid van die uitslag. Afgelopen week zapten de media ook al weg, toen Trump zichzelf tot winnaar uitriep. Gisterenavond werd zijn perswoordvoerder Kayleigh McEnany (hi) bij Fox weggedraaid toen ze de verkiezingsuitslag en het verloop van de stemmingen in twijfel trok.

Goed, niet goed? You decide - wij tonen het slechts, en verbazen ons over de hypocrisie waarmee er vier jaar lang RUSSIAN COLLUSION!!1! getrompetterd mocht worden terwijl de twijfels van de tegenpartij nu gesmoord worden in 'Ho ho ho'-momentjes. De media beslissen geen verkiezingen. Althans, dat zou je hopen. Disclaimers & factchecks bij uitspraken van politici en hun staf, prima. Maar totdat het Electoral College het pleit beslecht in december, zouden mediasconsumenten, burgers & kiezers toch gewoon vrije toegang tot alle informatie moeten hebben? In ieder geval niet het ene wel, en het andere niet. Verkiezingen zijn geen trial by media en media hoeven geen mondstuk van de macht te zijn, maar zeker ook geen muilkorven. En zo nog een handjevol snedige oneliners om te onderstrepen hoe door en door verrot de (Amerikaanse) media zijn. What a year.

"My fellow Americans...", en dan gevolgd door alles wat je behoort te zeggen

Geen idee of een overwinningsspeech geven een officiële victorie betekent, maar Joe Biden deed het afgelopen nacht, Nederlandse tijd. In dat opa-van-Stan timbre van 'm, waarin zinnen krachtig beginnen en in gemompel eindigen, bezwoer hij "to be a president who seeks not to divide but unify, who doesn’t see red states and blue states, only sees the United States", want dat is wat je hoort te zeggen. Net zoals een blokje familie behoort te doen, een stukje bijbel, gevolgd door een pleit om 'het virus' te bestrijden, 'institutioneel racisme' te bestrijden, gezondheidszorg te regelen en de planeet te redden van klimaatverandering, een shoutout naar Obama, Amerika als baken benoemen, en een Kennedyism: "We will lead not only by the example of our power, but by the power of our example.",Dat allemaal afgetopt met een paar regels uit een hymne over adelaars. Hier tekst integraal. Aan het einde ben je van de Trumpchaos verlost en terug in slaap gesoest met de status quo van Sleepy Joe. Zijn vertraagde verkiezingswinst is erg passend voor zijn hele politieke carrière: het momentum is er wel uit. (En alle Nederkranten die vier jaar moesten wachten op deze voorpagina, komen ook pas maandagmorgen. Hieronder al wat buitenlandse kranten.)

Uiteindelijk hebben we allemaal een beetje verloren

De heren Brante en Immink verbeelden ons allemaal: een nacht Amerikaanse verkiezingen is al lang en slopend, een wéék is helemaal de hel. Maar de kogel schijnt door de kerk te zijn, om 2 uur vannacht Nederlandse tijd claimt de bejaardste van de twee de victorie, en stapt die andere naar de rechter. Want anders zijn z’n drie laatste maanden van relevantie ingeluid, en dát trekt ie niet. Ondertussen stromen de memes binnen, kan de vvd in De Bilt niet wachten tot de samenwerking met Sleepy Joe een vlucht neemt (lolwtf) en betreuren wij vooral het einde van Trumps uitstekende buitenlandbeleid. We betreuren trouwens ook ‘s mans kleinzieligheid en de tsunami aan liberal conservative tears. Vier jaar leedvermaak kan snel omslaan in larmoyant gejammer, blijkt her en der. De vele slechte winnaars zijn overigens nóg erger. Gelukkig zitten we in een lockdown, met niets beters te doen dan elkaar online de maat te nemen. Nou, niet nu & niet hier. Wij trekken de tap open, zetten een muziekje op en noemen het een enerverende week! Wedje leggen of Joe z’n termijn volmaakt, of dat het Oval Office z’n mausoleum wordt?

Is nog ver weg, toch relevant

Pennsylvania gecalled voor de oudste deelnemer

Dit is géén officiële uitslag, maar wel de eerste die de US Elections callt: Joe Biden wordt nummer 46 in het Witte Huis (meteen even opzoeken de hoeveelste hij wordt die sterft tijdens zijn termijn - red.). Het ging ongeveer zo. Benieuwd of 5D-schaker Donald Trump, die we de afgelopen dagen zienderogen zagen krimpen, nog een meesterzet in zijn mouw heeft. Maar na vier jaar vertier, is het vermoedelijk gedaan met het plezier.
INSTANT UPDATE: Nate callt de call ook.
UPDATE: The Donald is wakker. 
UPDATE: Daar verder reaguren.

Shotjes, neusschotjes, scherpe schotjes

We hebben nog steeds geen winnaar dus we kunnen net doen of het nog verkiezingsavond is. Hierboven een uurtje van het negen uur durende vrij zwammen van dinsdagnacht, met Hans & Holman. Maar als je de tijd hebt, hier the whole nine yards nog eens (tijdcodes in de beschrijving). Bovenstaande ook in Spotify & Appelmand en doe ff abonneren, want dan telt het dubbel maar dan zonder de stemfraude. We zijn nog steeds een beetje aan het bijkomen, dus we hangen met een boek over Amerika dat we van Geerten Waling kregen in de bank, wachten op pushmeldingen over het verlies van Trump de eerste liquidatie van de prutsers die 900 miljoen euro aan Colombiaanse stemmentellersredbull inleverden bij de douane. Grootste vangst ooit, en je weet: als het sneeuwt in Antwerpen, regent het kogels in Amsterdam. Want de Mocromaffia heeft wél de middelen om een avondklok te handhaven. Enfin. Vanavond tellen we weer rustig verder. Een bier, twee bier, vooruit nog eentje, misschien nog een klein borreltje... Verhip, is dat frauderen, op een doordeweekse dag?

Trump/Biden zal allemaal wel, dit is een bedanktopic

Negen uur onafgebroken online in een fantastisch decor dat met liefdewerk in elkaar is gesleuteld door Mosterd en z'n meisje, met prullaria van de kringloop & Ali Express plus tienduizend tackers om het allemaal vast te tackeren. Tom Staal, die leeft voor deze shit. Hans Teeuwen, Theodor Holman en Wonder Woman die de kk corona eindelijk ff konden vergeten. Roderick Veelo, onze gezellige oom die goedkeurend knikte en breed glimlachte. Zentgraaff die met een boel weemoed terug op het roze nest was om met oude sparringpartner Spartacus de degens te kruisen. Geerten Waling, altijd bereid om dingen te duiden. De heren Omtzigt en Van Helvert, Kamerleden van het CDA, die via video inbelden voor een interview. Ronaldo, met z'n Lincoln Project petje voor een green screen met Cortés-kaart om urenlang te roepen dat het allemaal niet uitmaakt omdat Pennsylvania toch pas vrijdag bekend is.

Maar dat zag u allemaal zelf al. Laten we vooral de onzichtbare onmisbaren achter de schermen eens benoemen en bedanken. Peilloze stijlloze dank aan Boris von Opshausen, zijn lower thirds en een mentaliteit die nul kommafouten in zijn eigen code tolereert. Aan Halma, van het gelijknamige automatiseringsbedrijf, die het halve land doorkruiste om een nacht te helpen. Cameraman Ate Tameling, die na een volle werkdag voor NieuwNieuws nog een volle nacht in de CNB productieruimte zat te schakelen, and he didn't flinch. Anton (21), onze bumper-man die alle instartjes renderde & de huisstijl van CNB en de USA-show maakt(e), van posters tot leaders. En Steven Geerts van Phoxit met zijn crew, die zich als event-producers in beeld, geluid & licht door een rampjaar moeten schrapen en voor GeenStijl met weinig middelen en nog minder ruimte even lieten zien dat ze hun A-game nog beheersen.

En u, die zo massaal keek dat een filmpje van 9 uur lang trending werd op YouTube terwijl de warme woorden ons overspoelden. U, die zo massaal doneerde de afgelopen dagen om deze productie überhaupt mogelijk te maken. We hadden het mentaal allemaal ff nodig, in dit teringjaar van de vleermuis. En dan is er nog niet eens een winnaar. Het ging de afgelopen nacht om en overe hele andere dingen, Trumpie was alleen maar een rooie draad die alles verbond in één lange podcast. In de YouTube-beschrijving staan nu de tijdcodes met alle barbezettingen, om direct naar je favoriete gast/blok/moment te kunnen zappen.

Enfin. Er is dus nog geen winnaar. Het gaat om Wisconsin & Michigan, vooral. En dat verdomde Pennsylvania natuurlijk. Nevada zit ook op nog het vinkentouw en niet iedereen lijkt zeker te weten of Arizona nou wel of niet blauw is. Hier en na de breek een paar livestreams (nog niet allemaal actief) die niet van ons zijn, want met het laatste Amerikaanse opdrinkbier proosten we op u allen.
UPDATE: Wisconsin naar Biden, zeggen diverse media. 237 om 213 nu en de eerste bij 270 kiesmannen.

Voorlopig slot, of moet het Hooggerechtshof straks ingrijpen in de Amerikaanse verkiezingsuitslag?

Nieuw in deze serie? De eerdere artikelen lees je hierrr. 

Terwijl we hard richting election night gaan – live hier op GeenStijl – komt ook het Amerikaans Hooggerechtshof weer in beeld. We beginnen met een bredere reflectie, om zo weer uit te komen bij dat Hof en haar rol in de verkiezingen.

**Cold November rain
**November begon goed met een weerbarstig roze blog dat dankzij u alweer twee jaar fier op eigen benen staat. Gisteren moest vooral de dag van Theo zijn, maar werd dus ook de dag van Wenen. Plaatsnaam nummer zoveel, met als voornaamste vraag wat de volgende wordt in deze macabere aanslagenbingo. Vandaag is het dus verkiezingsdag, die ver-van-ons-bed-show die ons eigen land toch raakt, met twee ongeschikte dinosauriërs die vechten om de machtigste plek op aarde. Kortom, het zijn vreemde dagen, in een nog veel vreemdere tijd.

Theo. Pim. Charlie Hebdo. Censuur. BLM. Policor. Aanslagen. Onthoofdingen. Cancellen en rassenstrijd. Waar zijn we in beland? Het lijkt de 4e eeuw in Rome wel, toen een beschaving zich wegkijkend naar de afgrond zoop en danste, waarna de barbaren binnenwandelden om voor duizend jaar de lichten uit te doen. Soms voelen we ons het orkest op de Titanic, dat maar doorspeelt terwijl het schip al onder water ligt. Ach, zolang het licht nog brandt, hier met die viool, kom, we spelen nog een liedje. 

**Alles voor het vrije woord
**Want we zijn zo graag een lichtpunt. Links noch rechts, maar iedereen bij naam noemend die de boel belazert. Of die nu Biden, Trump, Rutte, Klaver of Wilders heet. Of dit nu andere media zijn, de politiek in het geheel is, een bedrijf of een ideologie. Als vechters voor het vrije woord, het open woord, het recht van Teeuwen om alles te kunnen ridiculiseren en niemand een monopoly te gunnen op de waarheid. 

Ja. Een lichtpuntje willen we graag zijn. Ook voor u. Vooral voor u. Zelfs al houden we niet van bedelknoppen en verdient schrijverij in andere sectoren een veelvoud van wat we hier doen. Dan maar zonder dikke Porsche. Er zijn in deze tijd toch lichtjes nodig? Gelukkig, zijn we daarin niet alleen. 

**Een vuurtoren
**De uitkomst van de verkiezingen delen we hierbij maar vast mee: het is, en het blijft, een grote pleuriszooi, en dat duurt nog wel een tijdje. Democraten verachten Republikeinen en dat is wederzijds. Alles gaat in extremis, het leven wordt er niet mooier op, mensen worden er niet gelukkiger van en deze wonden zullen niet snel helen.

Potato/potato

Aanstaande dinsdag vieren we de ondergang het enorme feest van de Amerikaanse democratie, live hier op de GeenStijl met zoals inmiddels wel bekend klinkende namen als Hans Teeuwen, Roderick Veelo, Pieter Omtzigt, Geerten Waling, Theodor Holman, Constanteyn "Zentgraaff" Roelofs en misschien zelfs Zihni Özdil, aangevuld met de Stijlloze Redactie, een Statistieskens Desk in een Virtual War Room, veel vlagvertoon (patriottisch of anderszins), Amerikaans opdrinkbier en twee barmannen die veel te graag zelf praten. Dat wordt, kortom, een fantastische liveshow vanaf 21:00 uur.

In Amerika spreken ze Engels dus heten we voor de gelegenheid geen Chips. Nootjes. Bier., maar Chips. Nuts. Beer. en dat ‘nuts‘ begrijpt iedereen hier sowieso wel, ‘beer’ gaat er ook altijd wel in maar over ‘Chips’ is GROTE VERWARRING. Want het Amerikaanse Engels is niet zomaar Engels Engels. Gezien de vele bijdehante maar ONJUISTE opmerkingen in de panelen, de linktips en de mail: let's settle this, once and for all.

Kijk. Wij kennen hier de Friet/Patat Oorlog tussen mensen die niet begrijpen hoe een patat heet na het frituren, en mensen met een gezond gevoel voor Bourgondische cuisine. De Amerikanen hebben iets vergelijkbaars, namelijk het Cheetos or Doritos Conflict, dat minder langs culturele lijnen loopt maar meer een kapitalistische kwestie is in een land dat geen enkele culinaire verfijning kent. Geeft niks, Amerika kan weer andere dingen heel goed.

De Britten, als belangrijke bakermat van de Amerikaanse smakeloosheid, wikkelen hun fish and chips - vis en friet - in een krant en beschouwen dat als iets doodnormaals. Chips, friet. Als je reepjes snijdt van een aardappel (ook wel een patat, genoemd) en die bakt in hete olie, krijg je friet. Dat terzijde, liefst met curry, mayo & uitjes.

Maar, en hier gaat het dus werkelijk om, er is ook één intercontinentale kwestie van taal tussen het Britse deel van de Angelsaksische wereld en het Amerikaanse gedeelte. In Engeland noemen ze chips crisps, om verwarring met friet te voorkomen. Maar Amerikanen noemen friet geen chips, die noemen chips chips. Net zoals wij gezonde Hollanders een zak chips een zak chips noemen. Chips zijn een slice van een aardappel, die wordt gefrituurd en koud wordt opgediend. 

Friet in Amerika heet dus geen chips, in Amerika noemen ze friet meestal fries, al dan niet met French er voor, wat weer niet per definitie iets met Frankrijk te maken heeft: het kan ook Belgisch zijn, of Spaans, of het gevolg van iets wat Thomas Jefferson ooit zei. Maar we dwalen af. Het grote, belangrijke en allesverklarende punt hier is dat Amerikanen geen crisps zeggen tegen chips en geen chips tegen friet.

Wat zijn crisps dan wel in Amerika, als het geen chips zijn? Toetjes, vaak met fruit en verkruimelde stukje bakspul er in. En die hebben we dus niet op de bar van Chips. Nuts. Beer. staan.  Conclusie: het wordt een topuitzending dinsdag, allemaal massaal kijken dus, en eet er lekker bij wat je lekker vindt. Maar zorg in GODSNAAM dat je etymologie op orde is, want het leven is al moeilijk genoeg.