Week voorbij. Het is weekend.

Tussen waanzin en bezonnenheid
waakzaam en ook verloren,
ondragelijke weelde en armoedigheid,
moet ik u toebehoren.

Soms sta ik in dit evenwicht
als een pijl trillende opgericht,
dan is het als in sommige dromen,
dat men schreeuwen moet,
maar geen geluid wil komen.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Zit de klok al in de vijf.

Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert
staat de maker geledigd op van zijn tafel
hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam

op de sierbestrating zieltogen de bladeren
verlost van hun zomer, de windengel hurkt
in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is

dus vredig de avond vol afscheid en oorlog
wereld waarheid en liefde behelzen onkwetsbaar
hun ijzeren letters

nu nog iets eetbaars, bloedbeuling witbrood
dan eindelijk slapen, zwart is de mode
Prettig weekend. En be nice.

Dit hadden we even nodig

Alstublieft. Voor al die mensen die Matthijs, Blokhuis, Boehiemiejan Repzoodie en die harses van Ruud de Wild niet meer trekken nu eens een origineel geluid uit de samenleving. BAM! Knal op die rode knop, draaien met die stoel & WE BOUNCEN met heur harries mee. (Hier diverse disclaimers en epilepsie warnings) Invoelend diepte-interview IrisQueen met NieuwNieuws na de break.