Een RAMP

Het gaat slecht met: DE KINDEREN. Tenminste dat zeggen DESKUNDIGEN in De Volkskrant. Kinderen worden anno 2024 namelijk zodra ze zijn uitgepoept achter een tablet gezet waar de hele dag prikkelrijk digitaal entertainment op te zien is. Kinderen van 0 tot 1 jaar, die zo'n 15 uur per dag slapen, zitten al gemiddeld 40 minuten achter een scherm. Tuurlijk, door op een jonge leeftijd met dergelijke middelen in aanraking te komen leren ze ook veel. Ze kunnen bijvoorbeeld al op de kleuterschool tellen in 14 talen, maar wat een MUS of een MADELIEFJE is ho maar. Die apparaten verpesten de ogen van de kids door het blauwe licht, maar ook de sociale ontwikkeling heeft eronder te lijden als een kind van baby af aan naar een scherm tuurt. Koters missen basisvaardigheden zoals een ander in de ogen kijken of dat je de juf niet kunt wegswipen als de knutselles je verveelt. Over 50 jaar zijn we een land vol antisociale polyglotten. Een soort China, waar de gemiddelde 8-jarige een middelgroot techbedrijf kan hacken en foutloos Paganini speelt op viool. Kinders, GO TOUCH SOME GRASS.

Gevangenen zitten tegenwoordig, tussen het drugs gebruiken door, alleen nog maar op hun tablet.

Die verdomde schermcultuur ook. Vroeger kwamen gevangenen tenminste nog buiten. Dan gingen ze gewichtheffen, of sigaretten roken. Of ze speelden basketbal en zo maakten ze contact met anderen. Ze stonken naar buiten en als ze op de grond waren gevallen hadden ze de kleren onder de modder. Of ze hadden schaafwonden. Er werd geschaakt. Tegen elkaar, tegen cipiers. Nu communiceren de gevangenen helemaal niet meer met cipiers. Ze zitten maar een beetje naar dat scherm te loeren. Als iemand roept: 'Het avondeten is klaar', reageren ze niet eens. Ze zijn gewoon verslaafd. Laatst werden Mohammed en Willem boos toen we hun tablet afpakten. Ze waren nog niet bij het volgende level. De brutaliteit.