Gevangenen zitten tegenwoordig, tussen het drugs gebruiken door, alleen nog maar op hun tablet.

Die verdomde schermcultuur ook. Vroeger kwamen gevangenen tenminste nog buiten. Dan gingen ze gewichtheffen, of sigaretten roken. Of ze speelden basketbal en zo maakten ze contact met anderen. Ze stonken naar buiten en als ze op de grond waren gevallen hadden ze de kleren onder de modder. Of ze hadden schaafwonden. Er werd geschaakt. Tegen elkaar, tegen cipiers. Nu communiceren de gevangenen helemaal niet meer met cipiers. Ze zitten maar een beetje naar dat scherm te loeren. Als iemand roept: 'Het avondeten is klaar', reageren ze niet eens. Ze zijn gewoon verslaafd. Laatst werden Mohammed en Willem boos toen we hun tablet afpakten. Ze waren nog niet bij het volgende level. De brutaliteit.