De nieuwe bestuurscultuur legt weer bom onder zichzelf

Het is toch wel vermakelijk allemaal hoor. Wopkius Pilatus, eigenaar van hooguit zes behoorlijk maatschappelijke wind-gevoelige terraskuipjes, noemt samenwerken met GroenLinks en PvdA eigenlijk net zo bezopen als met FvD of PVV en zoekt dus liever een functie formatie elders. Zeker bij de wappie wappie windmolens met GroenLinkse klimaatgenders in het broekje kunnen we daar wel wat bij indenken. Maar dat schiet natuurlijk weer in het verkeerde vlaaivormpje bij Lilianne Ploumen, die deze onwil een "politiek zwaktebod" noemt en daarmee dus ook de wegen scheidt van een partij waar ze desondanks enorm aan vast moet klampen om als irrelevant geworden linkse splinter nog wat macht te kunnen verkrijgen, in een faalformatie waar een krakkemikkige coalitie uit voort moet komen die geleid wordt door ene Mark R., die niet in Vak K maar in een juridisch strafbankje zou moeten zitten. Kortom. Nieuwe dag, nieuwe hardop uitgesproken ergernissen binnen het kartel. Vanuit Luxemburg heeft het Nieuwe Luchtverkeersleiderschap nog niet gereageerd. Maar die 100 dagen demissionair voortmodderen, die gaan we wel halen. Speltkoekje, iemand?

Koekjes, die van spelt zijn

Kijk. Aan de ene kant zijn er natuurlijk, zoals auteur van het boek Kafka in de rechtsstaat Ellen Pasman in haar Volkskrant-stuk doet, fundamentele vragen te stellen over de integriteit van ons bestuurlijk systeem als uit een Wob-verzoek dat eerder door de functie elders kwestie een beetje werd ondergesneeuwd blijkt dat voorafgaand aan de verhoren van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslagaffaire bewindspersonen, topambtenaren en de landsadvocaat peperdure trainingen volgden waarbij zij onder meer speltkoekjes kregen aangeboden. Maar aan de andere kant: SPELTKOEKJES. Speltkoekjes! Hoezo moeten onze zuurverdiende belastingcenten nou weer worden uitgegeven aan speltkoekjes voor Menno Snel, speltkoekjes voor Eric Wiebes, speltkoekjes voor Wopke Hoekstra, speltkoekjes voor Frans Weekers, speltkoekjes voor Bas van den Dungen, speltkoekjes voor Hans Blokpoel, speltkoekjes voor Peter Veld, speltkoekjes voor een anonieme landsadvocaat, speltkoekjes voor Gerard Blankestijn, speltkoekjes voor Jaap Uijlenbroek, speltkoekjes voor Agaath Cleyndert en speltkoekjes voor Manon Leijten? En niet zomaar speltkoekjes hè, maar VERS AFGEBAKKEN SPELTKOEKJES ook nog, maar liefst drie per persoon. Denkt u soms dat de slachtoffers van de toeslagenaffaire misschien vers afgebakken speltkoekjes kregen? Nee, dat dachten wij ook niet. Die kregen geen speltkoekjes, maar aanmaningen, huisuitzettingen, loze beloftes en vuige leugens. Speltkoekjes verdomme. Wij eten trouwens nooit speltkoekjes. Zijn die eigenlijk lekker?